zaterdag 24 september 2011

Israël

een artikel geschreven voor ons kerkblad:

Gedachten bij Israëlzondag, 2 oktober

‘’Waarom ben jij lid van de commissie Kerk en Israël?” vroeg iemand mij onlangs. Ik heb hem uitgelegd dat het woord Israël mij op verschillende niveaus bijna dagelijks triggert.
Het begon al in mijn jeugd. Elke dag ging het zo’n 3 kwartier per dag over….. Israël. Op school vertelde de juf of meester in beeldende taal, ondersteund met grote schoolplaten, over de geschiedenis van Israël. Ik lette heel goed op, want een 10 voor Bijbelse Geschiedenis op m’n rapport leverde een goede fooi op van opa Uittenbroek. En mijn moeder las dagelijks voor uit de kinderbijbel van Anne de Vries. Ik had een groots beeld van Israël, terwijl ik nooit buiten ons dorp kwam. Toen ik als student door zuinig te leven genoeg van mijn studiefinanciering overhield om 3 weken door Israël te reizen was dat een fascinerende ervaring. Natuurlijk was het heel anders dan het in mijn jeugd ontworpen beeld, maar niet minder boeiend. Van de trektocht door de Sinaï voel ik nu na ruim 30 jaar nog steeds de spirituele kracht die dat bij mij opriep.
En toen ontdekte ik nog meer, bijvoorbeeld dat Jezus geen Christen was geweest maar een Jood. En werd de bijbel veel rijker toen ik boeken van Joodse auteurs als Pinchas Lapide, David Flusser en Harold Kushner ging lezen. De wortels van het Christendom werden daarin voor mij bloot gelegd.
Ik studeerde een poosje filosofie. De grote denkers die onze tijd en cultuur beheerst hebben - ik noem alleen maar Spinoza, Marx , Freud, Einstein, Levinas – ze waren van Joodse afkomst. Waar komt die enorme denkkracht toch vandaan?
En dan wordt later een van je kinderen verliefd op een Palestijn. En komt de dagelijkse politieke situatie van Israël wel heel dicht bij, namelijk bij het geluk en de zorgen van je dochter en inmiddels schoonzoon. Je ontdekt dan nog meer van de onoplosbare problematiek die de wereld dagelijks in z’n greep houdt. En die nu weer zo extra actueel is. In dat inmiddels veel minder romantische Israël van je jeugd.
In de commissie Kerk en Israël gaat het over al dit soort aspecten en associaties bij het woord Israël. We proberen jaarlijks een programma te maken om Israël, het Jodendom, de ‘roots’ van de bijbel, in Woerden bespreekbaar te maken en te houden. Ik vind het boeiend om daar een steentje aan bij te dragen. U weet nu waarom.
Jan Uittenbroek

vrijdag 23 september 2011

Industrieel Erfgoed

Vaak bestaan mijn werkzaamheden uit overlegmomenten. Meestal gebeurt dat in een kantoor - of schoollokaalachtige omgeving. Deze week zocht ik met een groepje collega's ter afwisseling een locatie op, die je kunt omschrijven als 'industrieel erfgoed', een oude fabriekshal, omgebouwd tot restaurant. In een stad als Utrecht zijn er talloze van dit soort panden en deze bleek op 3 minuten lopen van mijn kantoor te staan. Het leverde een goed BOT gesprek op!(Benen op Tafel)

zaterdag 17 september 2011

Echo

Een man en zijn zoon lopen in het bos, plotseling struikelt de jongen en omdat hij een scherpe pijn voelt roept hij: "Ahhhh". Verrast hoort hij een stem vanuit de bergen die "Ahhhh" roept. Vol nieuwsgierigheid roept hij: "Wie ben jij?", maar het enige antwoord dat hij terugkrijgt is: "Wie ben jij?". Hij wordt kwaad en hij roept: "Je bent een lafaard!", waarop de stem antwoordt: "Je bent een lafaard!". Daarop kijkt de jongen naar zijn vader en vraagt: "Papa, wat gebeurt hier?".
De man antwoordt: "Zoon, let op!" en hij roept vervolgens: "Ik bewonder jou!". De stem antwoordt: "Ik bewonder jou!". De vader roept: "Jij bent prachtig!" en de stem antwoordt: "Jij bent prachtig!". De jongen is verbaasd, maar begrijpt nog steeds niet wat er aan de hand is.
Daarop legt de vader uit: "De mensen noemen dit echo, maar in feite is dit het LEVEN!
Het leven geeft je altijd terug wat jij erin binnen brengt. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wilt, geef dan meer liefde! Wil je meer vriendelijkheid, geef dan meer vriendelijkheid! Als je begrip en respect wenst, geef dan begrip en respect. Wil je dat mensen geduldig en respectvol met je omgaan, geef hen dan geduld en respect! Deze natuurwet gaat op voor elk aspect van ons leven.".
Het leven geeft je altijd terug wat jij erin brengt, het is geen toeval, maar een spiegel van jouw eigen handelingen.

donderdag 15 september 2011

Mist

Wat mij opvalt, is dat er vrijwel geen dagen meer zijn met langdurige dichte mist. Volgens mij heeft mijn auto niet eens meer een mistlamp, ik heb 'm de laatste jaren ook niet nodig gehad. Vroeger... ja toen hadden we nog echte mistdagen. Ik weet nog dat ik Willy thuis had gebracht in Gouda en toen vrijwel niet meer rijden kon door de mist. Ramen open, stapvoets rijden. Ik ben toen  achter een vrachtwagen aan gegaan op de IJsseldijk en toen die stopte bleken we achter op een boerenerf te staan. Volslagen geen zicht. Toeterende treinen, wie hoort dat nog? Herman de Man schreef zelfs een roman over de mist, 'de kleine wereld'. Een prachtig sfeerboek over mijn geboortestreek, wekenlang in dichte nevel opgesloten.
Hoe komt het dat de wereld zoveel transparanter is geworden? Meer wind? Schonere lucht? Opwarming? Laat de wetenschap zich daar eens over buigen. Beter dan die flutonderzoeken naar dingen die we al lang weten. Bijvoorbeeld deze week een proefschrift over jongens die op school anders leren dan meisjes. Dat weet elk onderwijsmens!

donderdag 8 september 2011

Partnerschap

Dinsdag 13 september gaat het gebeuren: dochter Johanneke en Bash gaan om hun partnerschap officieel te registreren naar het stadhuis te Woerden. Nu Bash Nederlander is, kan dat  allemaal. En Willy en ik zijn getuigen. Hoe het verloopt is ons ook nog onbekend maar het wordt vast heel feestelijk! Wellicht wordt het later ook nog eens een echte bruiloft, wellicht  wel met de wederzijdse familie erbij.... de tijd zal het leren of dat mogelijk wordt!

update: het is een feestelijke ochtend geworden,  met veel handtekeningen; in mijn toespraakje heb ik gefilosofeerd over 'scharniermomenten' in het leven.....

zondag 4 september 2011

Bloemaert

Vandaag hebben we in het Catharijneconvent  de première bijgewoond van een onlangs aangeschaft schilderij van de Utrechtenaar Abraham Bloemaert. Ter gelegenheid van de Uitmarkt werd dit schilderij  voor het eerst aan het publiek getoond. Het is zo'n schilderij waar je in zo'n prachtig museum, ondanks de grootte  en schitterende kleuren, zo maar aan voorbij loopt. Maar nu ik het verhaal gehoord heb vandaag,  beeldend verteld door Woerdenaar Bram van der Vlugt, over de geschiedenis van dit schilderij loop ik er niet meer zomaar langs. Het stelt de 4 kerkvaders Augustinus, Hiëronymus, Gregorius en Ambrosius voor in een door en door Katholieke setting. Eigenlijk is het doel van de schilder het kerkvolk te wijzen op de Eucharistie  als enige weg om in de Hemel te komen. Katholieke propaganda dus. Geschilderd in een tijd waarin de Protestanten het voor het zeggen hadden in de stad Utrecht. De directeur van het museum vertelde hoe het schilderij aangekocht is en waarom het zo prachtig past in de collectie. De fraaie priestermantel op het schilderij hangt al jaren 'life' in dit museum. En de plek waar de schilder begraven ligt is hier zo'n 50 meter vandaan.  Ook een  boeiend verhaal. Eigenlijk kun je zo'n museum als het Catharijneconvent alleen maar goed bezoeken met een gids, want elk object heeft wel zo'n achtergrondverhaal!
Na zoveel cultureels hebben we ook nog geslenterd langs talloze andere vormen van kunst,  klassiek en modern, een Middeleeuwse markt, allerlei workshops en opgravingen. Utrecht had weer eens stevig uitgepakt vandaag.

zaterdag 3 september 2011

Joodse Begraafplaats

Elke stad heeft ze wel, van die bijzondere plekjes waar je vaak ongemerkt aan voorbij gaat.
Voor veel Woerdenaren is het een onbekend stukje stad: de Joodse begraafplaats aan de Westdam.
Zaterdag 10 september heeft iedereen gelegenheid tijdens Open Monumentendag dit mini-monument te bezoeken en iets te horen over de geschiedenis van deze plek. De plaatselijke werkgroep Kerk en Israël, zal hier rondleidingen geven. Omdat ik lid ben van deze groep, ga ik me deze week wat verdiepen in de geschiedenis van de Joden in Woerden, zodat ik wat te vertellen heb volgende week zaterdag.
UPDATE: er waren veel bezoekers op de Open Monumentendag, het heeft vast geholpen dat veel Woerdense scholen meededen aan een bezoekronde langs de monumenten.