Heil en Zegen

Ik wens de bezoekers van deze blog vaak Heil en veel Zegen toe voor het nieuwe jaar 2015

Heil: toestand waarin je je gelukkig voelt en al je wensen vervuld zijn

Zegen: woorden waarmee iemand de gunst en bescherming door God voor iemand of iets vraagt

Klik hier onze Nieuwjaarswens aan

De Wielen Van De Bus

In mijn werk ga ik veel om met leerlingen die een taalstoornis of grote taalachterstand hebben. In hun dossiers kom je verhalen tegen over hoe moeizaam de taal op gang gekomen is, hoe lastig het was om woordenschat op te bouwen, hoe beperkt de communicatieve vaardigheden zijn ontwikkeld. In onze maatschappij is Taal en Communicatie van het grootste belang en is zo'n taalstoornis dus een echte handicap. Het is gedeeltelijk mijn werk om daar ondersteuning bij te bieden.
Kleinzoon Benjamin ontwikkelt zich gelukkig goed op taalgebied. Elke week weet hij weer wat meer woordjes. 'Opa Auto' en 'Papa eten' zei hij deze week. En dat mijn rugzak verbonden kan worden met 'Koek' en 'Dora' weet hij ook erg goed. Dora slaat op de tekenfilmpjes op de Ipad die hij prachtig vindt. Maar het meest favoriet is het Buslied dat hij al een beetje mee kan zingen en de gebaren die er bij horen kent hij al.  Zo leer ik ook weer eens wat op dat gebied. En weet ik weer beter hoe belangrijk liedjes, voorlezen en communiceren zijn voor de taalontwikkeling. Ja, met een moeder die logopedist is en een tweetalige vader komt het vast wel goed!

Ons' Lieve Heer Op Solder

Onderweg naar de Kerstmaaltijd van kleinzoon Benjamin op zijn peuterspeelzaal in  Amsterdam had ik even tijd om een paar musea te bezoeken. Ons' Lieve Heer op Solder stond  al  vaker op mijn lijstje, maar het kwam er steeds niet van. Het is een prachtige schuilkerk in hartje Amsterdam. Een mooi voorbeeld hoe in de tijd na de Reformatie het Katholieke geloof verboden werd, maar toch  ook  weer gedoogd. Zo ontstonden de schuilkerken. Deze zolderkerk is nog helemaal compleet met de galerijen, een groot altaar, het orgel en ook het woonhuis van de priester is te bezoeken. Daarna had ik nog net even tijd voor de Kerststal in de Begijnhof en ook nog het Paleis op de Dam door te lopen. Daar moet ik nog  terug, als ik iets meer tijd heb. Handig zo'n Museumjaarkaart.

En op de peuterspeelzaal was Benjamin erg verbaasd mij daar ook te zien. Het was erg gezellig met Linzensoep en veel Turkse hapjes. Als enige aanwezige Opa werd ik natuurlijk extra verwend door de leidsters.

Solstitium

Afgelopen nacht was het Solstitium, Zonnestilstand, de kortste dag, Zonnewende. De zon staat dan recht boven de Steenbokskeerkring, de dagen worden weer langer, het Licht keert terug. Jammer dat we daar geen groots  feest van gemaakt hebben in onze cultuur, zoals de Druïden bij Stonehenge en het Lucia feest in Zweden en Finland. Het Kerstfeest is natuurlijk in de plaats gekomen van de Zonnewendefeesten, met de kerstboom als vervanging van de Midwinterboom en de Adventskrans in plaats van het Zonnerad.
Voor mij, als Niet-Winter-Fan een belangrijke dag, die Zonnewende. Laat maar weer komen die langere dagen. Het is goed voor mijn gemoedstoestand. Ook mijn zonnepanelen smachten naar het Zonlicht....

Nico van Esterik

In het kleine, bijna intieme Woerdense Stadsmuseum, is dit weekend een tentoonstelling geopend van de Woerdense schilder Nico van Esterik. Nico is ongeveer van mijn leeftijd en zijn zoon en onze zoon zijn even oud. Nico schildert op een eigen en vaak surrealistische manier op houten panelen. Met oude technieken en invloeden vanuit de Renaissance, althans zo schat ik het in als in vanmiddag door het museumpje loop. Een aantal jaren geleden had ik bijna een Van Esterik gekocht in een Woerdense galerie, maar ik vond het schilderij uiteindelijk toch te somber van sfeer.

In Woerden zijn overigens nog meer beroemde schilders geboren: Leo Gestel, Cornelis Vreedenburgh en Herman van Swanevelt zagen hier  het Levenslicht.

Woordenschat

Gisteren is Willy met chemo behandelingen gestart in het Hofpoortziekenhuis hier in Woerden. Als 'partner van' sta je erbij en kijk je toe naar wat er nodig is.

En neemt je medische  woordenschat in 1 dag enorm toe: capecitabine, clemastine, tavegyl, macrogol, dexamethason, metoclopramide, primperan, granisetron, kytril....Elk goedje heeft z'n bijsluiter, met allerlei mogelijke bijwerkingen. Daar zijn dan meestal ook weer middelen voor of tegen, die ook weer zo'n bijsluiter hebben. En bij de 2e kuur die in januari start komen er nog wat producten bij. Wat een wonder dat we dit allemaal ontdekt hebben, als middelen om die foute celdelingen aan te pakken. En wat een geweldig personeel in het ziekenhuis dat alles geduldig uitlegt en een overuurtje maakt omdat het allemaal wat uit liep. Nu maar hopen en bidden dat het haar helpt.

Luminaria

Deze week gaan we onze Kerst- en Nieuwjaarskaarten versturen. Best lastig om in onzekere tijden een goede tekst te bedenken. Voor wie ons en onze situatie kent zegt deze simpele tekst denk ik genoeg:

Open hier onze kerst- en nieuwjaarswens



Sinterkerst

Omdat er bij Willy vervolgbehandelingen gaan starten deze week hebben we dit weekend met de kinderen SinterKerst gevierd. Cadeautjes en lekker eten, voor iedereen leuk en zeker ook nu voor het Grote Kleinkind. Hij was er zo van onder de indruk dat hij vandaag in de Peuterspeelzaal in Amsterdam de hele middag geslapen heeft.          

Vesper op Zondagavond

Deze zondagavond bezocht ik de Vesper in de Opstandingskerk in Woerden. Enkele keren per jaar wordt hier een uit de kloostertraditie afkomstig avondgebed gehouden. Met mooie muziek, schriftlezing, tijd voor gebed, meditatie en reflectie. Het toepasselijke thema was dit keer 'Zie de lichtpuntjes in donkere tijden'. Vanuit het Nieuwe Liedboek werden rijkelijk toepasselijke liederen geput zoals dit avondlied:

'Wees Gij mijn toevlucht de komende nacht,
de morgen die ik ondanks alles verwacht.
Hoe kan ik gaan slapen, als Gij er niet zijt,
die mij van het donker en wanhoop bevrijdt.

Wees Gij mijn wijsheid, de rust in mijn hart,
bevrijding van wat mijn ontstelt en verwart,
de hoop die mij grond geeft als alles verdwijnt,
het duister me aangrijpt, de zon niet meer schijnt.

Gij zelf moet meegaan, uw lichtend gelaat,
een gids die mij voorgaat en nimmer verlaat.
De dag loopt ten einde, de nacht is nabij,
wees Gij nu mijn toekomst, het duister voorbij'.

Het lied is oorsponkelijk (6e eeuw) afkomstig uit een Iers klooster. 'Be Thou my Vision'. En is vaak vertaald, onder meer door popzanger Van Morisson op zijn album Hymns to the Silence. Hier prachtig vorm gegeven met Ierse landschappen.


In 2005 bezocht ik een concert van Van in Carre, Amsterdam. Het kaartje  hangt nog steeds aan m'n prikbord als goede herinnering aan een mooie avond

Djemaa el Fna

Vier keer heb ik het prachtige Marokko bezocht. De eerste keer was dat met dochter Johanneke, als cadeau voor haar afstuderen. De cultuurshock van het 's avonds landen in Marrakesj en dan meteen het beroemde Djemaa el Fna plein bezoeken en daar in een wonderlijke Oosters-Afrikaanse cultuur binnen te stappen, was geweldig. Later was ik met Willy in Marrakesj tijdens de Atlas trektocht  met Runners Club Woerden. En ik heb hier in 2011 de halve marathon gelopen, samen met Tim. Daar waren onze dochter Willemijn en zoon Jan Willem bij als supporter. Dat was toch wel mijn meest sportieve levensprestatie - tot nu toe....
Vorig jaar bezocht ik Marokko met een PKN reisgroep. Het 'Plein' is mij dus goed bekend en zal ook vanavond een plek hebben in het reisprogramma 'Erica op reis'. Het is een van mijn favoriete TV programma's, met name door het Echte enthousiasme van Erica Terpstra over de landen die ze bezoekt en vooral de mensen die ze ontmoet. Die ervaringen hebben wij in Marokko ook gehad. Kijken dus!

op een  uurtje rijden van Marrakesj bevind je je al in de Toubkal

Yacine ( reisgids en mailvriend) bewondert hier mijn net behaalde medaille

 met Johanneke destijds kameel gereden in Essaouira (2004),

het leukste stadje van Marokko

Mantelzorg

Nu Willy weer uit het ziekenhuis is, probeer ik op mijn manier een beetje Mantelzorg te bieden.
Een prachtig woord vind ik het, Mantelzorg, de vanzelfsprekende en onbetaalde hulp die je biedt bij ziekte of ander ongemak van je partner, je kinderen, je ouders, vrienden, buren.
Hoe komen we aan het woord? Ik denk dan meteen aan Sint Maarten, die aan naastenliefde deed door zijn mantel in tweeën te snijden, toen hij een arme bedelaar zag.
Ook denk ik aan het fraaie lied van Huub Oosterhuis 'zo vriendelijk en veilig als het licht, zo als een mantel om mij heen geslagen, zo is mijn God'. God als de grote mantelzorger, wat een mooie metafoor.
De 'Mantel der Liefde' is ook een Bijbels beeld. In het verhaal van Noach beschermen zijn zoons hun dronken vader, door hem met een mantel te bedekken.
En Jesaja predikte de 'Mantel der Gerechtigheid'.
Wikipedia leert mij echter dat  een medicus in de 70 er jaren het woord mantelzorger bedacht heeft. Vanuit de visie dat een mantel warmte en bescherming biedt.
Mijn mantelzorg bestaat nu vooral uit lekker koken, boodschappen doen, de was opvouwen en het huis zo gezellig mogelijk maken. Goed te doen dus.
In het Catharijneconvent in Utrecht is tot maart 2015 een tentoonstelling over mantelzorg ofwel de Caritas door de eeuwen heen. Deze ga ik in de kerstvakantie bezoeken, hopelijk dan weer met z'n tweeën.

Rollercoaster_vervolg

Vandaag werd ons geduld bijzonder op de proef gesteld. Willy moest een spannende en lange operatie ondergaan. Het is allemaal goed gegaan. Er zal nog wel een spanningvolle periode volgen met nabehandelingen. Om de tijd door te komen vandaag ben ik met Benjamin blaadjes gaan gooien. Hoe fijn, dat er in hectische tijden zo veel mensen met je meeleven. God heeft vele engelen in dienst. En de kinderen die voor afleiding en een lekkere maaltijd zorgen. Spanning en dankbaarheid kunnen goed samen gaan heb ik vandaag gemerkt.

Update maandagmiddag 24-11: Willy is mede door haar goede basisconditie snel opgeknapt en al weer thuis !

Rollercoaster

Het leven kan plotseling in een soort 'rollercoaster' veranderen...... Later meer.

Ingezonden Brief

Vandaag werd mijn ingezonden brief geplaatst in Schooljournaal, het onderwijsblad van de onderwijsvakbond CNV. In de week van de Stress had ik nagedacht over het actuele thema Werkdruk:

Spijt

Precies 25 jaar geleden werd ik gebeld door een kennis hier in Woerden met de vraag 'Jan ik rijd straks naar Duitsland, want daar gebeuren bijzondere dingen, ga je mee?  Door mijn plichtsbesef, werk, gezin, heb ik zijn voorstel toen afgeslagen. En daarom heb ik de Val van de Muur in Berlijn helaas niet live meegemaakt in 1989. Ja daar heb ik nog altijd grote spijt van. Want het was een bijzonder moment en een keerpunt in de actuele geschiedenis.

We hadden in 1980 nog wel bij de muur gestaan toen we op de terugweg van Rusland naar Nederland een tussenlanding maakten in Oost Berlijn en daar door hevige sneeuwval de aansluiting misten. Het werd een bijzondere ervaring 's nachts bij 'de Muur' rond te lopen. Strenge bewaking, mannen met geweren en honden, lugubere lichten, prikkeldraad, die sfeer was beklemmend.

Later ben ik in het huidige Berlijn nog wel bij resten van de muur en Checkpoint Charly geweest. Maar het moment suprême heb ik dus gemist!

En A.Sl. bedankt voor je foto.

Vogelmagneet

Zondagmiddag: gewandeld in natuurgebied Willeskop. Tussen Montfoort en Polsbroekerdam.
Het Groene Hart als Vogelmagneet.

 Naast ontelbaar veel vogels ook een oranje kikker gespot....

Volgens mijn Ipad moet het een bruine kikker geweest zijn met een zeldzame pigmentafwijking. Ik heb 'm gered van uitdroging op deze warme herfstdag.

Ninevé

In de tijd dat ik les gaf op de basisschool vertelde ik vrijwel elke ochtend een bijbelverhaal. Omdat ik er niet van hield om me aan een opgelegd rooster te houden, een eigenschap die ik nog steeds heb, liet ik de kinderen regelmatig een verhaal kiezen dat ze graag wilden horen. Ik zat toen zo goed in de Bijbelkennis dat ik dat zonder voorbereiding aandurfde. Het verhaal van Jona was erg populair en ook spannend om te vertellen. Niet dat ik het verhaal letterlijk nam, maar de metafoor van dat eigenwijze mannetje die voor God op de vlucht ging sprak mij en de kinderen wel aan. En dan zijn uiteindelijke tocht naar Ninevé waar hij de inwoners eens goed de waarheid vertelde. Smullen!
Vanmorgen las ik in het Nederlands dagblad een verslag vanuit de stad Mosul, het vroegere

Ninevé  in Syrie. Nu zijn de strijders van ISIS hier de baas en ze hebben een zogenaamd kalifaat uitgeroepen. De Sharia is ingevoerd met bijbehorende  executies in de vorm van de in deze duistere kringen zo populaire onthoofdingen. De Christenen in de stad zijn op de vlucht geslagen of afgemaakt. Het 'graf van Jona' is vernield. Wat een treurnis. En waarom zitten deze vormen van extreem geweld in vooral de monotheïstische godsdiensten vraag ik me dan af tijdens het ontbijt. Mijn theologische nichtje Mirjam van Esschoten geeft daar lezingen over, die zal ik nog eens raadplegen. Was Jona er nog maar. Dan kon hij weer eens flink van zich en van God laten horen in Ninevé!

Begraafplaats

Ik kom niet vaak op een begraafplaats. Hooguit een keer rond de verjaardag van m'n ouders loop ik over de begraafplaats van Waarder. Omdat het daar altijd zo'n herrie is, van de A 12,  ben ik daar nooit lang. Vandaag bezochten we met (schoon)moeder het familiegraf in Gouda. Met een vers plantje en een bezempje voor de jaarlijkse schoonmaakbeurt. M'n schoonvader zou vandaag 87 jaar zijn geworden. Hij is 21 jaar geleden verongelukt tijdens een vakantie in een woestijngebied in Zuid-Afrika. Het telefoontje 's nachts uit Afrika over het ongeluk herinner ik me  als de dag van gisteren. Ik heb zelfs nog teruggebeld naar een Namibische politiepost met de vraag of ik het wel goed begrepen had. We hebben toen als familie ervaren hoe belangrijk het is om een goede reisverzekering af  te sluiten. Zo'n alarmcentrale en hulpdienst is dan volstrekt onmisbaar.

In het buitenland liepen we wel vaak over begraafplaatsen. In deze tijd van het jaar, rond Allerzielen, zijn de begraafplaatsen in bijvoorbeeld België vol kleurige bloemen en frisse heide. Voor onze katholieke medeburgers is het verzorgen van de overledenen  een van de 7 Werken van Barmhartigheid. De vorige paus, Benedictus, noemde dit de meest onbaatzuchtige vorm van concrete naastenliefde. Want er speelt geen wederkerigheid. Eigenlijk wel een mooie gedachte in deze tijd van het (na)jaar.

Confetti

Vanavond ben ik sinds lange tijd weer eens naar de Woerdense bioscoop geweest. De film, "Dorsvloer vol Confetti", is een portret van een streng Calvinistisch milieu in Zeeland. Mooie sfeerbeelden, prima spelers en het Gereformeerde, bevindelijke wereldje wordt respectvol in beeld gebracht. Een aanrader. Bekijk hier de trailer

  

Markthal

Op onze 2e herfstvakantiedag bezochten we vandaag de net geopende Markthal in Rotterdam. Mensen die deze grote overdekte markt binnen stappen kijken meteen omhoog naar de bijzondere
wand- en plafondbeschildering. Dit is met z'n 11.000 vierkante meter meteen  het grootste kunstwerk van ons land. Alsof je een moderne variant van de Sixtijnse kapel in stapt. Ik vind het een bijzonder geslaagd project en een grote toeristentrekker voor de stad. De Markthal is  in een half uur te belopen vanaf het Centraal Station of neem station Blaak, dan stap je er tegenover uit.

Avifauna

Op deze ongekend zomerse herfstdag gingen we een dagje naar Avifauna. Het vogelpark in Alphen aan de Rijn had ik lange tijd niet meer bezocht, terwijl het toch maar 20 minuten rijden is. Er zijn inmiddels ook apen en vogelshows. Leuk voor een familie uitje!

Benjamin vond de vogels ook wel interessant maar was toch meer geïnteresseerd in Eten....

 

Oranje Piet

De Zwarte Piet discussie begint in een oplossende fase te komen. Ik heb hier al eerder over geschreven, zie 26 oktober 2013. En mijn oplossing ( verander 'zo zwart als roet' in 'zo zwart van roet') begint hier en daar opvolging te krijgen. Vandaag ontdekte ik in de HEMA dat Piet gewoon oranje is gemaakt. Ook wel een mooie oplossing. Maar moeten we hem dan ook Willem gaan noemen? Typisch Nederlands om hier een brede maatschappelijk discussie van te maken. Ik zie Italianen echt niet discussiëren over de neuslengte van Pinokkio. En in België mag Manneke Pis gewoon in de straat van Brussel staan plassen, zonder discussie over aanstootgeving. En over die half dronken Kerstman met z'n veel te zwaar beladen rendier is toch ook nog wel iets te zeggen.
De Ontmythologisering is  doorgeschoten in dit geseculariseerde land. Ik ga kleinkind Benjamin gewoon Zwarte Piet verhaaltjes vertellen en foute liedjes leren!

UPDATE: deze avond meteen gestart met Sinterklaasje
kom
maar
binnen
met
je
Knecht

Zonnepanelen

Vanmorgen vroeg zijn onze 10 zonnepanelen geplaatst. Nu zijn we een officiële 'productie installatie'. De verwachting is dat we zo'n 2000Kw per jaar gaan leveren. Weer een beetje minder CO2 uitstoot en minder afhankelijk van de Olielanden of Russische Magnaten en Oligarchen.....

En op deze eerste, bewolkte dag toch al mooi ruim 5Kw opgewekt....

 

Uittenbroek Reunie

Zaterdag 4 oktober is de Familie Uittenbroek Reunie. We hebben ruim 30 aanmeldingen, het wordt mooi weer. We hebben een prachtige boerderij gehuurd aan de rand van Driebruggen, waar onze Roots liggen. We lopen een speciale Uittenbroek-Wandeling door het dorp, langs het huisje van Opoe en Opa, Ome Willem en mijn geboortehuis. Ik heb oude foto's en een dorpsfilm verzameld. En Uittenbroeken zijn voldoende communicatief om er een leuke dag van te maken, schat ik zomaar in.

UPDATE: Geslaagde dag!!!

Zwager Jan gaf een rondleiding door het dorp...

...en er waren vele 'Jan'- variaties, zoals mijn nichtjes Sjanie en Jannie.

En mijn voorraad Dorpsfoto's, Familie foto's en Familie anekdotes is weer aanzienlijk vergroot, zoals deze foto van onze stamvader Jan Uittenbroek en de verlovingsfoto van mijn ouders

 

 

Bekijk hier mijn verzameling oude familie- en dorpsfoto's:

Open deze link:

http://www.mijnalbum.nl/Album=VQGHKRMP

 

Spiritueel Behangen

Klussen is niet Mijn Ding. Maar ik kan wel aardig behangen. Dit weekend heb ik me uitgeleefd op de muren van het nieuwe huis van onze zoon Jan Willem. Het resultaat viel niet tegen. Al blijft het Mensenwerk.
In Marokko heb ik van gids Yacine geleerd, dat in elke menselijke arbeid een foutje moet zitten. Ook in het mooiste  vloerkleed dat de vrouwen hier knopen, wordt bewust een weeffoutje ingebracht. Een iets afwijkende kleur, een lijntje dat net niet recht loopt. Dit om het besef te behouden, dat alleen God/Allah volmaakt is. Mens, hoed u voor Hoogmoed! Leve de Imperfectie. Vanuit deze mooie Waarheid doe ik dus mijn klusjes. Misschien zou ik met dit relativerende en rustgevende spirituele besef  al mijn werk moeten benaderen....
Nog 1 slaapkamer en dan zit mijn bijdrage er weer op.

Tienertoer

De Nederlandse Spoorwegen bestaan dit  weekend 175 jaar. De eerst spoorlijn, van Amsterdam naar Haarlem, werd in september 1839 geopend. De Stoomtrein heette de Arend, hij staat nu nog in het Spoorwegmuseum in Utrecht.

Mijn eerste Treinervaring deed ik op met de zeer populaire Tienertoer, eind jaren 60 van de vorige eeuw. Het was de  manier om zonder je ouders op reis te gaan. En voor 20 gulden De Wereld te ontdekken. Met een paar Driebrugse dorpsvriendjes fietste ik  dan 's morgens naar Woerden en we spraken af de eerste de beste trein te nemen die binnenreed en er zo lang mogelijk in te blijven zitten.

Ik weet nog dat we op die manier in Leeuwarden terecht kwamen, waar in het centrum een grote kermis was. In de botsautootjes verloor ik mijn plastic zak met broodjes voor de hele dag die toen over de botsautovloer een puinhoop veroorzaakte. Ik ben toen  weggestuurd van die attractie..... Mijn eerste Buitenland ervaring.... in Friesland.
Nu reis ik regelmatig met de trein naar vergaderingen in Zwolle. Lekker relaxt, met goede wifi verbinding, kopje cappuccino erbij. Volgend jaar wil ik ook met de trein op vakantie naar Italië.

All Of Bach

Alle 1080 werken van Johann Sebastian Bach worden op Internet gezet. Elke  vrijdag wordt er een nieuwe uitvoering aan de verzameling toegevoegd. Het is een initiatief van de Nederlandse Bachvereniging die in 2021 Honderd Jaar bestaat. Dan is het project klaar.
Enkele van deze BachToppers heb ik zelf gezongen op het Woerdens Kamerkoor of een van de cantorijen waar ik lid van was. De orgelwerken heb ik ook wel geprobeerd tijdens mijn orgellessen in de Bonaventurakerk, hier in Woerden. Maar die waren te moeilijk voor mij. Wie weet, later nog eens een poging.

Bezoek hier de website met de 1080 Bach Werken

Aan onze kinderen vertelde ik vroeger dat 'ze' in de hemel de hele dag Bach draaien. Ze vonden dat niet zo'n aantrekkelijke gedachte. Die enkele keer dat ik een Cantate of Passion opzette thuis werd wel gedoogd, maar ik moest op tijd weten te stoppen. Nu kan ik me uitleven met deze website.



Antonius

Een dagje ziekenhuis, dat is me sinds m'n vroegste jeugd niet meer overkomen. Het ziekenhuis heet Antonius. Over hem heb ik al vaak geblogd mede door ons bezoek aan Padua, waar hij begraven en op-gerelikwied ligt. Je leert in een ziekenhuis in een dag allerlei nieuwe termen als endoscopie, sedatie, pancreatitis, midazolam, ERCP. En je ontdekt onderdelen van jezelf, waar je nog nooit van gehoord hebt zoals de Papil van Vater. Nou ja daar is de galsteen, die vervelende klachten veroorzaakt heeft, inmiddels uit verwijderd.

Ik kijk verbaasd rond naar wat hier allemaal kan en in duidelijke folders aan de client wordt uitgelegd. Daar kunnen we in het onderwijs nog veel van leren. En ik heb grote bewondering gekregen voor verpleegkundig personeel, dat met een glimlach en bemoedigend woordje spannende, maar ook vaak vervelende klusjes moet opknappen. 24 uur is voor mij wel weer genoeg. Helaas moet ik over enkele weken nog een keer op herhaling om de galblaas te verwijderen. Dan leer ik vast weer andere woorden. Nu snel opknappen om de dagelijkse gang van zaken weer  op te kunnen pakken.

Pepermunt

Dit weekend bestaat de PKN, de Protestantse Kerken in Nederland, 10 jaar. Dat wordt gevierd met een mediagenieke kerkdienst vanuit Nijkerk.
De start van de PKN vond  dus 10 jaar geleden plaats tijdens een kerkdienst in de Domkerk in Utrecht. Samen met Frans van D. heb ik die dienst toen bijgewoond, we zaten schuin achter Koningin Beatrix. Na afloop van de dienst hebben we de koningin nog staan opwachten bij de Dienstauto om de Majesteit te feliciteren met de start van de nieuwe kerkfederatie. Ze knikte ons beminnelijk toe. We wilden Beatrix toen het laatste Gereformeerde Pepermuntrolletje aanbieden, maar zo oog in oog met de majesteit durfden we dat niet meer. Schijterig hoor.
Al 10 jaar werken we dus op kerkelijk terrein samen met de Hervormden en Lutheranen. En dat gaat volgens mij wel goed, zelfs in Woerden vindt meer en meer samenwerking plaats. Omdat Willy Echt Hervormd is opgevoed en ik Strak Gereformeerd zijn wij een typisch PKN-achtig huwelijk. Dat is ook wel eens gemakkelijk, want bij een meningsverschil, waar we niet zo snel uitkomen concludeer ik nog steeds 'ja maar jij bent Hervormd dus hier komen we toch nooit uit'. En zo is het ook. Hervormd of Gereformeerd is toch van een ander slag.
Wij houden het al 36 jaar uit. Dus goede hoop dat de PKN nog lang zal voorbestaan.

Galsteen

Na een weekje onderzoek in het Medisch Circuit is er vandaag ontdekt waar mijn buik-, eet- en pijnklachten van de laatste maanden vandaan komen: een verstopping veroorzakende Galsteen.
Deze is waarschijnlijk al enkele maanden geleden in de galweg geraakt en veroorzaakt daar allerlei problemen met bijhorende heftige krampen en lever-, gal-  en maagstoringen.
Dat ding moet er snel uit en dat gaan ze  via endoscopie doen. In Woerden is 1 arts die het kan, maar die gaat vandaag op vakantie dus ik wacht op een oproep uit Utrecht. Daarna moet over een aantal weken bekeken worden, wat er verder met die galblaas moet, waar vast nog meer steentjes in zitten, maar dat is later zorg.
Nou ja, ik ben wel erg opgelucht dat ik weet wat het - zeer waarschijnlijk-  is en dat er een oplossing voor is. Met dank aan de Radioloog die hem opeens zag zitten vandaag, diep verstopt onder een laagje darmen. Dat zo'n Gruisje je leven een paar dagen, en achteraf bezien al langere tijd, zo op de kop kan zetten! Bij het pijltje de boosdoener:

Opgeleverd

Vandaag werd het nieuwe huis opgeleverd van onze zoon Jan Willem. Een fraai stuk werk van onze Woerdense bouwer Bolton. De kinderen hebben nu alle drie een koophuis in Woerden. Dat kopen van een huis hebben we ook altijd sterk gestimuleerd. Ons eerste huis heeft me in de tachtiger jaren van de vorige eeuw nog wel slapeloze nachten gekost met een Rentestand van 11 procent. Maar uiteindelijk is het allemaal wel goed gekomen en was het een  goed besluit.

En wonen in Woerden is ook een goed besluit vind ik: je hebt hier wel de voorzieningen van een stad maar verder heeft het een nogal dorpse sfeer. En Woerden is centraal gelegen in het mooie Groene Hart met grote steden als Utrecht, Gouda, Den Haag en Amsterdam  goed bereikbaar.

   

Erinaceus Europaeus

Omdat de herfst lijkt aangebroken in deze week met koude, gure dagen, is onze eigen HuisEgel al druk voedsel aan het zoeken. Nu zijn er slakken genoeg in onze tuin, dus hij kan z'n gang gaan om zich voor te bereiden op de winterslaap. Dat lijkt me wel wat, zo'n winterpauze. Als ik twee keer zo oud zou kunnen worden met het houden van een winterslaap, dan deed ik dat meteen. Jammer dat we dat in de evolutie niet hebben behouden. Nu wachten we maar op nog een paar mooie dagen nazomer.....

Kerken Kijken

Vandaag deed ik mijn jaarlijkse rondje Binnenstad Kerken in Utrecht. 12 kerken, op loopafstand van elkaar, zijn open in de zomermaanden en er zijn enthousiaste gidsen die hun kerk presenteren. Elk jaar ontdek ik wel weer iets nieuws, zoals nu de Crypte van de Pieterskerk. De in de 11e eeuw gebouwde Pieterskerk is de oudste kerk van Utrecht en de enige met zo'n ondergronds grafgewelf. Je kunt hier nog steeds een urn-plaats huren. Ik vind het wel een inspirerende rustplaats.

 In deze Sint Pieter heeft de predikant een fraai uitzicht vanaf de preekstoel. Al moet hij/zij ook op de zandloper letten want een preek mag niet te lang duren. De kerk wordt nu gebruikt door de Waalse Gemeente Utrecht.

Ook indrukwekkend is de Sinte Gertrudiskathedraal en de  bijbehorende prachtige  Schuilkerk. Een oud collega van mij bleek hier te gidsen en ze liet me ook de bovenkapel en de sacristie zien.

 
De meeste binnenstadkerken worden ook nog voor eredienst gebruikt. Eén kerk is een (orgel)museum. Een andere is omgebouwd tot Café. Overigens was het daar het drukst vandaag......