Ruige Weide

We komen in de leeftijdsfase dat vrienden en familie langdurige 'huwelijksverbintenissen' vieren.
Vandaag bezocht ik het feestje van Arie en Geertje B. ,40 jaar getrouwd. Ze vierden dat op een fraaie Boerenlocatie aan de Ruige  Weide, tussen Woerden en Oudewater.

Willy is gisteren aan haar achtste en hopelijk laatste  chemo kuur begonnen en kon helaas niet mee.

De Ruige  Weide doet mij aan een paar dingen denken: ten eerste  werd in mijn jeugd hier Swiebertje opgenomen. Het boerenweggetje werd dan afgezet voor opnames en Swiebertje en Saartje maakten dan hier hun fietstochtjes. Swiebertje sliep regelmatig in de hooiberg en die was van de boerderij van een jongetje dat bij mij in de klas zat. Iedereen in Nederland keek naar Swiebertje. Wij,  kinderen Uittenbroek, hadden geen TV en keken bij de bakker of bij mevrouw Van Vliet. We waren extra trots dat die Rare Swieber in ons dorp was geweest!
De Ruige Weide is ook het gebied waar mijn vader, toen hij van school kwam,  Stekeltrekker geweest is. Het apparaat, een soort houten schaar met een koperen bek,  dat daar bij hoort heb ik nog in de schuur staan. Misschien liep hij wel in dit weiland:

2e Pinksterdag

Er gaan stemmen op dat de 2e Pinksterdag kan worden afgeschaft. In plaats daarvan zou 5 mei dan voor iedereen een vrije dag kunnen worden. De familie Uittenbroek is tegen. Wanneer moeten we dan onze Familiedag houden?

En waarom ik altijd vooraan zit?

Ik bedien het knopje van de Zelfontspanner van mijn super simpele Canon cameraatje. En dan heb je maar 10 seconden om op de foto te komen... weer gelukt.

Koningin Maxima Op Bezoek

Morgen (vrijdag 22-5) opent de koningin een nieuwe school en zorgcentrum van Kentalis, het vernieuwde Effatha in Zoetermeer. Omdat ik bij Kentalis werk en betrokken ben bij de medezeggenschap van deze school ben ik uitgenodigd om de feestelijke opening bij te wonen. Ik moet me netjes aan het protocol houden dus kan niet vragen aan Maxima of ze wel weet dat de term 'Effatha' uit de bijbel komt en 'wordt geopend' betekent. De nieuwe school wordt in elk geval wel geopend en ik probeer er een mooie foto van te maken morgen. Wordt vervolgd.

UPDATE VRIJDAG: het was een geweldig mooi feest. En hoe Maxima met onze dove en gehandicapte leerlingen omging: Grote Klasse!

Goudse Catechismus

Mijn museum rondje van deze week eindigde vandaag in Gouda, in het Gouds Museum aan de Oosthaven. Dichtbij de geboorteplek van Willy en het Goudse stadhuis waar we getrouwd zijn. Ook in dit museum  veel schilderkunst uit de Haagse School. Maar ik kwam vooral voor de tentoonstelling over de Goudse Boekdrukkunst. In de vitrines werd mijn aandacht getrokken door de eerste druk van de Goudse Catechismus. In het vrijzinnige Gouda, de stad van vrijdenkers als Erasmus en Coornhert, werd als tegenhanger van de Heidelberger Catechismus in 1607 een eigen versie geschreven van dit vraag-en-antwoord boek over de kerkelijke leer. Op internet kwam ik een proefschrift tegen van een theoloog over dit unieke boekje met een vertaling naar hedendaags Nederlands. Die ga ik 's bestuderen. Overigens was het in Gouda al snel afgelopen met de vrijzinnigheid toen Prins Maurits in 1618 de stad innam en alle Remonstrantse predikanten ontsloeg en verving door degelijke Gereformeerden. De vele drukkers moesten een eed afleggen dat ze geen ketterse publicaties meer zouden drukken. Het was afgelopen met de Vrijheid van Consciëntie (geweten).  Op de foto's: de voorkaft van de Catechismus en een enorme maquette van Gouda rond 1560:

Dordrecht

Het zonlicht was vandaag uitstekend voor een dagje Hollandse Schilderkunst. Ik ging daarvoor naar het Dordrechts Museum, waar de tentoonstelling  'Holland op z'n Mooist' is. De schilders van de Haagse School, zoals Mauve, Maris, Roelofs, Israëls, Mesdag, Weissenbruch, van Goyen, Cuyp en niet te vergeten Ary Scheffer uit Dordrecht, zijn in dit prachtige gebouw in groten getale  verzameld. Er werd door deze schilders vaak in de natuur geschilderd, zoals het strand bij Den Haag, de bossen van Oosterbeek en ook het Polderlandschap van Noorden en Nieuwkoop, vlak achter Woerden. Omdat het licht daar zo fraai is. Ik heb het zelf afgelopen zondag nog ervaren toen ik met Jan Willem daar een fietstochtje maakte.

'Welk schilderij zou je mee willen nemen?', vroeg een gezellige suppoost mij. Het zou dan toch Maris of  Weissenbruch worden, ik heb ze maar vast digitaal meegenomen.....

- Willem Maris:  'ik schilder geen koeien maar lichtreflecties' -

Verder bezocht ik in Dordrecht het Augustijnenklooster uit 1275, waar museum het Hof van Nederland nu gevestigd is. Het is onlangs op Koningsdag van dit jaar officieel door Willem Alexander en Maxima geopend. In 1572 werd hier met een vergadering van de Vrije Staten van Holland het begin van ons land als zelfstandige natie gesticht. De film die over deze gebeurtenis gemaakt is en hier vertoond wordt vond ik erg informatief.
Met zwager Ton heb ik een duwboot bekeken waar hij als vrijwilliger van de Binnenvaart Club les over gaf aan een groep basisschoolleerlingen. Daarna samen met Ton door de fraaie stad gelopen. Met ook hier dat mooie Hollandse Meilicht. Ik begrijp wel dat de Koning hier zijn verjaardag wilde vieren.

Ter afronding ben ik  met de Waterbus een stuk gaan varen, onder meer langs de Ark die hier na zijn tochtje over het Ararat gebergte en de wereld zeeën door Noach himself is afgemeerd. Want ja, waar kun je nu beter terechtkomen als Bijbels figuur, dan in de stad waar de Predestinatieleer, de Dordtse Leerregels tegen de Papen en de Statenvertaling ontstaan is?

Mierennest

Onderweg van het Centraal Station naar de binnenstad van Utrecht is een 'kijkplek' waar je naar de enorme bouwput kunt kijken bij de Catharijne Singel. Hier wordt het Nieuwe Stadscentrum gebouwd. Er staan altijd wel wat oudere mannetjes te kijken en ik ga daar graag een kwartiertje bij staan. Zoals ik in het bos gefascineerd naar een mierenhoop kan kijken.

Overigens was ik onderweg naar het Catharijne Convent voor de tentoonstelling 'het Geheim van de Middeleeuwen'. Eeuwenoude geestelijk kledij wordt hier getoond. Volop fluweel, gouddraad en zijde, want Deo Optimo  Maximo, voor God is alleen het mooiste goed genoeg. Herman Pleij kan er mooi over vertellen:

Het is prachtig om te zien, maar eigenlijk vond ik de moderne Kazuifels en Stola's van firma Stadelmeier uit Nijmegen nog wel zo mooi, zonder al die afbeeldingen van de lijdende Jezus en kruisigingen erop.

Utrecht komt meer en meer in de sfeer van de Tour de France, die hier begin juli van start gaat. De Tour komt ook vlak langs Woerden. Dat zal mooie beelden gaan geven van ons Groene Hart.

Romeinen en Kaas

In Woerden Centrum is elke  zaterdag wel iets te doen. Vandaag was het Geranium markt van de Lions Club. Daar ga ik elk jaar voor het goede doel inkopen doen om onze plantenbakken te vullen, zodat die er op Moederdag weer mooi bij staan. Ook was het Romeinendag met allerlei Romeinse activiteiten zoals zwaardvechten en lekkere hapjes proeven. Woerden behoorde in de Romeinse tijd tot de zogenaamde Limes, de verdedigingslinie die langs de Rijn liep tussen Katwijk en Xanten. In Woerden lag een castellum (Laurium). En in onze bodem zijn zoveel resten gevonden dat we er nu de zolder van het het plaatselijke museum en de parkeergarage mee opvullen. Lees hier meer over de Romeinen in Woerden

Dan was er ook nog de start van onze Zaterdagse Kaasmarkt Nieuwe Stijl. Een oud leerling van mij, Gerben Smit, is nu marktopbouwer en hij heeft fraaie houten huisjes bedacht om daar de Groene Hart kaasboeren een plek te bieden hun waren aan te bieden. De hele zomer is deze markt er op zaterdag en je kunt ook nog het Kaasmuseum bezoeken, dat deze week geopend wordt.

Omdat we door de gezondheidsperikelen van Willy veel in Woerden zullen zijn deze zomer hier alvast het programma voor de komende weken:

6 juni: Graskaasdag, een aanrader!

12 en 13 juni: havendagen en shantyfestival met veel oude schepen en stoommachines

26 juni: straat theater, ook een aanrader!

Arbeitseinsatz

Deze week gedenken we 70 jaar bevrijding. Voor mijn generatie ( ik ben van 1955) was die Tweede Wereld oorlog in onze jeugdjaren nog alom aanwezig. Ik weet nog de verhalen die op school verteld werden met de schoolwandplaten. We gingen met alle kinderen naar het Dorpshuis in Driebruggen om films te bekijken, waarin alle Moffen slecht waren en alle Hollanders verzetshelden. Ik smulde van boeken zoals 'Reis door de Nacht', 'Engelandvaarders' en 'Snuf de Hond'.
Van mijn ouders heb ik zelden iets gehoord over de oorlog. Mijn moeder vertelde  wel dat Opa Van Zwieten op de fiets naar Drente ging om aardappels te halen. De fiets had houten banden. En dat ze bang was voor die marcherende soldaten. Daar bleef het bij. Mijn vader zweeg over die tijd. En dat terwijl hij enkele  jaren in Duitsland geweest was, vanwege de Arbeitseinsatz. Door het tekort aan mannelijke  arbeiders werden duizenden Hollandse jongens opgeroepen om in Duitsland in de fabrieken te werken. Mijn vader is tewerkgesteld in Twiste, een klein dorpje achter het Sauerland. Dat moet toch wat voor hem geweest zijn. Nooit buiten het dorp geweest en dan meegenomen naar zo'n onbekende en gevaarlijke bestemming. Hij werkte in een houtfabriek en maakte daar houten spoelen. Ik heb er als aandenken nog een  in mijn boekenkast staan.

 Met zwager Jan ben ik 1 keer met mijn vader in de zeventiger jaren naar Twiste gereden. Ik zie nog zijn blik toen we ontdekten dat de fabriek  er nog stond. Ook hebben we de mensen ontmoet die in de oorlogsjaren voor hem gezorgd hebben. Er waren ook goede Duitsers geweest ontdekte ik toen. In die paar dagen in Duitsland kwamen de verhalen los. Over de bombardementen waardoor ze in de schuilkelders moesten, over de Turken die in de fabriek ontluisd werden, over de dorpsbewoners die zich ontfermden over zo'n jong ventje uit Holland, over z'n ingewikkelde terugreis en de lauwe reacties van de Hollanders na zijn terugkomst. Kwam je als onderduiker terug dan was je wel een held!
Na dit reisje heeft hij er niet meer over gesproken. Tot bijna het eind van zijn leven, toen had hij weer nachtmerries over die tijd.
Ik vond in mijn fotodozen nog een fotootje van de fabriek.

Vacare

Vandaag begon de meivakantie. Vakantie komt van het Latijnse woord Vacare, 'je vrij maken'. Vacare Deo is het motto van de monniken van Egmond, maak je vrij voor God.
In Abdij Egmond was ik vanmiddag met Arie B. en neef Jan voor de boekpresentatie van Ora et Labora. Dat ging samen met een inspirerende lezing van Wil Derkse, Jan Willem Wits  en Leo Fijen. We hebben ook de kaarsenmakerij en de fraaie tuin in bloei bewonderd. En bijgepraat over wat ons zoal bezig houdt in het Leven.....