donderdag 30 juli 2015

OV

Vanmorgen ging het Opa-Kleinzoon-Uitje naar Schiphol. Trein rijden, vliegtuigen kijken, altijd spannend. Ik weet nog dat ik met mijn vader ook wel eens dit spectaculaire uitje maakte naar onze luchthaven. Oom Arie van Zwieten reed ons dan anders konden we er niet komen.

Vliegen was sowieso iets dat niet in onze gedachten voorkwam in mijn jeugd. Mijn opa was principieel tegen vliegen, 'als God gewild had dat de mens kon vliegen had Hij ons wel vleugels gegeven'. Op latere leeftijd heeft mijn vader 1 keer gevlogen, naar Londen met een bedrijfsuitje van bouwbedrijf Kastelein. Ik heb zelf, ondanks mijn hevige vliegangst, best veel gevlogen. Met China als verste bestemming.

Als 60+'er en als Peuter heb je  veel voordelen in dit land, want je kunt als je het een beetje slim regelt, bijna gratis met de trein reizen. En gratis vliegen in de simulator.....

En je leert nog eens wat in de trein van de conducteur zoals de Middeleeuwse activiteit 'kaartje knippen'.


dinsdag 28 juli 2015

Van Zwieten

De familie van mijn vaders kant, de Uittenbroeken, behoorden echt tot de Kleine Luijden, arme boerenknechten, streng gereformeerd, hard werkend, rechtzinnig, die hun kinderen door studie tot een ander leven probeerden te brengen. Mijn opoe Mijntje kon niet lezen en schrijven, mijn opa Jan heeft het haar zo'n beetje geleerd. Het is nog maar 2 generaties geleden.
De familie van mijn Moeders kant,  de Van Zwietens, kent ook een aantal rijke takken. Mijn moeder noemde regelmatig met enige trots de Van Swietenstraat in Gouda. Vandaag was ik in de Leidense Lakenhal waar het beroemdste schilderij gemaakt is voor de familie Van Swieten, rijke houtkooplieden in Leiden. Het schilderij is een enorm altaarstuk, geschilderd door Lucas van Leyden, een vroege Renaissance schilder. Het werk heet het Laatste Oordeel en werd na het overlijden van Van Swieten geplaatst in de Pieterskerk. Alleen op feest- en hoogtijdagen werd het schilderij geopend om het Volk te tonen hoe het er aan toe gaat bij het Laatste Oordeel. Wat een indruk zal zo'n schilderij gemaakt hebben, als je kijkt hoe de mensen afgevoerd worden naar de Hel of de Hemel. Ik vind het ook fascinerend om te bekijken hoe in de 16e eeuw het geloof beleefd werd. De schrijver en beeldend vormer Jan Wolkers ging ook vaak bij specifiek dit schilderij kijken.
Overigens hangt het laatste werk van Wolkers ook in de Lakenhal, een groter contrast met de Leidse fijnschilders uit de Gouden eeuw is niet denkbaar:

In de bovenzaal van het museum wordt de geschiedenis van Leiden in de Tachtigjarige oorlog uitgebreid verteld. Dit was ook een van mijn favoriete verhalen toen ik  als meester op de basisschool geschiedenisles gaf. Op een levensgroot schilderij zie je de burgemeester van Leiden die zijn eigen lijf als voedsel aanbiedt om de omsingelde en uitgehongerde stad moed in te  spreken en uiteindelijk via de Watergeuzen te redden. Jaarlijks wordt de bevrijding van Leiden op 3 oktober 1574 herdacht en gaan ouders met hun kinderen bij dit schilderij kijken in de Lakenhal
Ook indrukwekkend in dit museum: de fantastische Hollandse landschappen van Jan van Goyen. Deze is onlangs gerestaureerd. Wat zou ik die graag boven de piano hangen....

Limes

Mijn maandagavond fietstocht ging van Laurium naar Nigrum Pullum, ofwel van Woerden naar Zwammerdam. De Romeinen hadden hier een castellum gebouwd en het fietspad gaat langs de Oude Rijn, over de Noordgrens van het Romeinse Rijk, de Limes. Op beide plaatsen zijn veel Romeinse resten gevonden, vooral grote houten schepen. In Woerden hebben we er zoveel gevonden dat we de laatsten niet meer uit de grond gehaald hebben. Je moet ook weer weten te stoppen met verzamelen. Een replica van een van de Romeinse vrachtschepen vaart 's zomers door onze singels. Een leuk uitje voor de toeristen die hier meer en meer komen.
Langs het fietspad zijn regelmatig herinneringen aan de Romeinse tijd te zien zoals mijlpalen of deze sfeertekeningen:

donderdag 23 juli 2015

Koeien verkampen

Op de mooie zomeravonden van deze week maak ik na het avondeten een fietstocht. Ik heb een aantal tochten rond de 50 km in mijn hoofd en ben dan net voor het donker wordt weer terug. Gisteren kwam ik in Sluipwijk in een koppel koeien terecht. Het doet me terugdenken aan ons dorp waar Koeien Verkampen een spectaculaire gebeurtenis was. Vooral de koeien van boer Hennie waren berucht. Boer Hennie noemden we 'Heilige Hennie' omdat hij zeer gelovig was en bevindelijke theologische boeken schreef. Zijn koeien waren niet zo bijbelvast en sprongen nog wel eens over een hek over verdwenen in een tuintje. Als dat bij mijn nogal driftig reagerende Ome Willem Uittenbroek gebeurde, dan waren niet alleen de koeien maar ook de poppen aan het dansen. In een dorp waar nooit iets gebeurde betekende het reuring!
Verder viel tijdens mijn fietstocht op dat de Boerenhortensia's het fantastisch doen dit jaar. De afwisseling van zon, regenbuitjes, niet al te heet en de Veengrond van onze polders zijn een prima combinatie voor deze fraaie plant. Vooral langs het 'Hoogeind' zag ik ze bij elke boerderij in wisselende kleuren staan. Dit 'Hoogeind' liep ik als basisschoolkind elke zaterdagochtend van Driebruggen naar het gehucht Hoge brug.  Daar ging ik bij mijn tante Ger, de jongste zus van mijn moeder het weekblad Sjors en Sjimmie ophalen. Op de terugweg moest ik me inhouden het blad al te lezen, dat bewaarde ik voor thuis op de bank naast de regenput. Ruim 2 uur lopen voor een krantje. Maar ik had verder toch niets te doen, dus het was een uitje!
Vanavond gaat de fietstocht richting Kanis en de Hollandse kade.

dinsdag 21 juli 2015

Hintergarten

Deze vakantie blijven we thuis en vullen we onze tijd met het opruimen van het huis bij minder weer en lekker zonnen in de Achtertuin of op  het Dakterras bij mooi weer. Voor het eind van deze week staat ook spannend vervolg-ziekenhuisbezoek in de planning.
In mijn streven '3 goede boeken per jaar' las ik deze week  het boek van de Franse filosoof en Godsdienstwetenschapper Frederic Lenoir met de simpele titel 'God'. In de ondertitel staat dat het geschreven is voor zoekers, twijfelaars, gelovigen en atheïsten. Allerlei filosofische richtingen en Godsdiensten komen aan bod in het boek met als rode draad een beschouwing over het ontstaan en het evolueren van het Godsbesef in het denken van de mens. Lenoir schetst een aantal ontwikkelingen die ik bij mezelf ook zo ongeveer zie: de persoonlijke God heeft meer en meer plaatsgemaakt voor een onpersoonlijk Goddelijk principe. Ook is het Godsbeeld van Mannelijk met eigenschappen als de Macht hebben, straf uitdelen en de wet voorschrijven in de loop van de tijd en voor velen Vrouwelijker geworden met eigenschappen als Liefde en bescherming. Ook is God 'verhuisd' van de hemel naar een Goddelijk principe in de mens zelf. Volgens Lenoir zegt Jezus zelf dat ook, bijvoorbeeld in Lucas 17: 'het Koninkrijk van God is binnen in u'.
Deze tekst is overigens meestal anders vertaald, passend bij de kerkelijke ideologie.....
Zo veranderen de monotheïstische godsdiensten (ook) naar een apofatischer en mystieke opvatting van het Goddelijke. Een beweging die overigens al in de oudheid ontstond (Philo, Plotinus, meester Eckhart e.a.). En kun je linken leggen met de Oosterse religies zoals het Boeddhisme en Hindoeïsme.
Heeft God nog toekomst? 'Ja zeker' zegt deze boeiende filosoof in de persoonlijke slothoofdstukken. 'Zolang het menselijk bestaan een raadsel is, zolang de ervaring van liefde en schoonheid ons in contact brengt met het heilige, zolang de dood en het lijden ons bezig houdt, is de kans groot dat God, welke naam men hem ook geeft, voor velen een geloofwaardig antwoord, een wenselijk absoluut principe of een transformerende kracht blijft'.
Een prima boek voor gespreksgroepen in de kerk of daarbuiten.

dinsdag 14 juli 2015

Expositie

Rond 8 uur 's avonds staat de zon precies op een schilderij van mijn oudste zus Mijnie. Zij exposeert met haar schilderclub in de pastorietuin in Oudewater. De schilders zijn bezig geweest met Oudewaterse tafereeltjes, vanwege het 750 jarig bestaan. Mijn zus koos voor 'de veldwachter', ook als herinnering aan Bromsnor de tegenheld van Swiebertje. De TV serie werd in de omgeving van Oudewater opgenomen en Swiebertje - Joop Doderer- woonde hier ook.
De Parochietuin is al vaker onderwerp geweest van mijn blog, omdat hier een Uittenbroek-Boom staat, lees hier meer over deze boom. Aanstaande zaterdagmiddag ga ik met een kerkgroep een wandeltocht maken door Oudewater (start 13.30 uur bij de heksenwaag) en zal ik deze tuin zeker ook bezoeken!

Pluto

Dinsdagmiddag: precies op dit moment vliegt de sateliet New Horizons langs de planeet Pluto. En krijgen we ongetwijfeld veel meer te weten over deze zo onbekende dwergplaneet. De sateliet heeft er 9 jaar over gedaan om zover te komen. Hierna vliegt hij door naar een andere ijsbal in de ruimte waar hij in 2019 aankomt. En dan op weg naar een volgende ster maar dat duurt nog zo'n duizend jaar.....
Toen ik op de lagere School zat was Pluto nog maar net ontdekt als een klein stipje op een enorme afstand. Hij doet er 248 aardse jaren over om een keer om de zon te draaien.
Ik weet nog wel dat we toen de namen van de planeten leerden, maar verder ging de ruimtevaart kennis niet. Wel keek ik in de zestiger jaren naar de uitzendingen van Henk Terlingen (ApolloHenkie), die de ruimtevaart en de maanlanding (1969) zo geweldig kon uitleggen met kartonnen raketjes en kaarten van de maan.
BREAK: Ik zie nu op de site van NASA dat de eerste foto's de ruim 4 miljard kilometer hebben afgelegd en binnen komen.....


woensdag 1 juli 2015

ToerKoorts

Geholpen door de hittegolf  buiten loopt de ToerKoorts op in het Groene Hart. Zaterdag start de Tour de France in mijn werkplaats Utrecht. En zondag komt de karavaan vlak langs woonplaats Woerden, tijdens de eerste etappe naar Zeeland. De hele  regio is er druk mee. Elke plaats organiseert van alles. Ik hoor net dat de reclamekaravaan wel 400 voertuigen bevat, dus dat kan wat worden op onze smalle wegen. Zaterdag zoek ik een plekje langs de route in Utrecht en zondag ga ik me opstellen bij het Passionistenklooster in Haastrecht om te checken of de renners allemaal een kruisje slaan bij het passeren van het klooster. Want het is toch echt wel een Katholieke Sport dat wielrennen. Met veel Devotie en Mythes, maar ook vol Gesjoemel en Biechten. En er dan mee weg komen met de Zegen van de pastoor. Maar ook protestanten kijken ernaar, al is er in onze regio door de Bevindelijken en Bonders wel hevig geprotesteerd tegen het verstoren van de Zondagsrust.
Tijdens een kampeervakantie in Frankrijk hebben we vroeger met de kinderen 1 dag langs de route gestaan. Omdat de renners die dag een soort slow down staking hadden, duurde het wachten erg lang in de Franse hitte. Ik heb nog een vrouw geholpen die over de vangrail sprong op zoek naar een petje of een sleutelhanger en daarbij gewond raakte..... zo gek zal het bij die  Nuchtere Groene Hartbewoners toch niet worden denk ik nu (nog). Mijn eerste trofee heb ik al veroverd, een originele Grand Depart Bidon, van een leerling wiens vader in de organisatie zit. Hij past mooi bij ons nieuwe kunstwerk in de tuin.
UPDATE zaterdag: mooie dag in Utrecht, het was gezellig, warm, druk, strak georganiseerd zonder TE ervoor! En Iedereen was er, inclusief de Koning.

UPDATE zondagmiddag: weinig Kruisjes bij het klooster.....