Ruminatio

We gaan het jaar 2015 bijna afsluiten.

Op nieuws-niveau werd het jaar overheerst door de Grieken, Aanslagen en de Vluchtelingen.

Privé was het een jaar van 'leren leven met Kanker'. Want dat is  mij wel duidelijk geworden dat deze rotziekte, ook al heb je het niet zelf, een onderdeel wordt van het gezin.

Willy slaat zich er dapper door heen. Met vallen en opstaan probeer ik haar daarbij te ondersteunen.
Gelukkig waren er ook mooie dingen, zoals de geboorte
van Selma en het trouwen en de zwangerschap van dochter Willemijn.


















Dankbaar ben ik, dat ik dit jaar mocht herdenken dat ik 60 werd en 40 jaar lang met veel plezier in het onderwijs heb gewerkt.
Mijn werk was hectisch, zoals altijd, maar door strak BB te leven (Bijna Benedictijns), heb ik wel enige balans gevonden in de combinatie werk - mantelzorg -tijd voor mezelf.
Ik ga voor  2016 niet te lang vooruitmijmeren. Nou, even dan, begin januari weer spannende tussenuitslagen in het ziekenhuis. In februari de te verwachten geboorte van ons derde kleinkind. In het werk staat ons weer eens een fusie traject te wachten. Ik ga in het voorjaar  cursus geven bij de Volksuniversiteit. Het voornemen is  in 2016 nog meer te leven bij de dag en het moment.

Deze week is het precies 8 jaar geleden dat ik startte met mijn pensées in deze blog te verwerken. Het woord pensées, gedachten,  komt van de grote filosoof Blaise Pascal (1623-1662). Hij schreef 'Pensées' maar dan natuurlijk met een Hoofdletter. Naast zijn enorme kennis en inzicht had hij ook een groot geloof. Hij bleef, ook al was hij een rationeel wiskundige, oog houden voor het Mysterie, zowel van de mens als het Mysterie van God. Zijn geloofsbelijdenis had hij in de zoom van zijn jas genaaid. Men vond het briefje na zijn dood.Lees hier mijn eerdere blog over Pascal

Ik heb niks in mijn jaszoom zitten, maar heb mijn gedachteontwikkeling hier en daar verwerkt in deze pensées. Dit schrijven was voor mij ook een uitlaatklep, al moet je voorzichtig zijn in het (snel) plaatsen van privé nieuws op internet. Daarom is Twitter of Facebook niets voor mij. Ik moet er een poosje op kunnen (her)kauwen. Ruminatio noemen de monniken dat, een element van de Lectio Divina.

We wensen alle lezers een gezond, voorspoedig, inspirerend en zinvol nieuw jaar 2016,

Willy en Jan

Warme Kerst

Met buiten bijna 15 graden op de thermometer

wensen we iedereen dit jaar geen 'Witte Kerst'

maar wel een 'Warme Kerst'....

open hier onze Kerstwens,

met dank aan Tsjaikovski.

O ja, vergeet niet de puzzel te maken!

Woestijnvaders

Vrijdagmiddag: 4 lezingen bijgewoond over de Woestijnvaders. Ik was met Nico van T. in het Ariens Instituut in Utrecht voor een studiemiddag over deze vroeg Christelijke asceten die leefden in de woestijnen van met name Egypte en Syrië. De Woestijnvaders en -moeders staan weer volop in de belangstelling. In de boeiende lezingen van vandaag werd duidelijk waarom. Er zijn veel levensbeschrijvingen en anekdotes over deze, toch vaak wat wonderlijke  types, overgeleverd. Het waren de pioniers op het gebied van stilte en gebed, de voorlopers van het latere kloosterleven en de hedendaagse meditatie cursussen en mindfulness.  En ze waren ook advies gevers, conflict oplossers en  biechtvaders. Vooral hun meer dan 1000 zogenaamde Vaderspreuken, puntige gezegdes, zijn weer erg populair. Met daarin veel praktische wenken, inspirerende raadgevingen,  maar ook provocerende uitspraken en diepe wijsheden. Ze hadden  als eersten in het vroege Christendom aandacht voor  de persoonlijke spirituele ontwikkeling van de mens. Als ze nu geleefd hadden, waren het de hoofdpersonen in TV programma's als Man bijt Hond of Paradijsvogels denk ik. Want ze toonden vaak bizar gedrag in hun leefwijzen en strijd tegen de 'demonen van de woestijn', de stoorzenders van het leven. Zoals Simeon de Pilaarheilige die in Syrië leefde op een zuil.
In de lezingen van vandaag werden  linken gelegd naar latere en hedendaagse spirituele schrijvers als Henri Nouwen, Kathleen Norris, Thomas Merton en de Benedictijn Anselm Grün. Zij citeren vaak uit de Wijsheid van de woestijnvaders of zijn er duidelijk door beïnvloed. Ook Benedictus en Franciscus kenden deze teksten. Benedictus schreef in zijn Regel voor Monniken bijvoorbeeld over de Acedia, dat is verveling, depressie, de term in de 6e eeuw voor  'burn out'. De woestijnvaders schreven daar ook vaak over. En een van de bekendste heilige mannen, Antonius de Grote, staat  afgebeeld op beroemde schilderijen, bijvoorbeeld van Jeroen Bosch en Salvador Dali.
Het waren vaak extravagante gelovigen met een extreme levensstijl en ook in hun denkbeelden de Dwarsliggers uit de 4e en 5e eeuw. Een van de sprekers noemde hen vandaag 'ongeleide projectielen'. Onder de koffie bij de HEMA heb ik met Nico nog nagedacht over wie de dwarsliggers op geloofsgebied in onze tijd zijn. We hebben er wel een aantal op het oog.....
Vanavond ga ik met nog meer interesse een verrassend modern vormgegeven boek lezen over de Woestijnvaders en -moeders. Het is net uit en lag al klaar op het nachtkastje. Na deze middag lees ik het met meer achtergrondkennis. Klik hier voor een preview
Zijn er nu nog steeds Woestijnmonniken? Ja zeker, bijvoorbeeld in het Catharinaklooster in de Sinaï woestijn. Een van de meest indrukwekkende plaatsen die ik met Willy bezocht heb. (2008)

Strak Plannen

Het wordt een week van strak plannen.

Vandaag, zondag, even alles opruimen van het leuke Sinterklaasfeest en gezamenlijk eten gisteren. En spirituele energie opladen via een vesperdienst vanavond in een Woerdense kerk.
Maandag: mijn gebruikelijke schoolbezoeken afgewisseld met achterstallige administratie, ook nog even naar het ziekenhuis met Willy voor bloedonderzoek.
Dinsdag en Woensdagochtend: drukke werkdagen met veel afspraken.
Woensdagmiddag: afscheid nemen van collega Gerard Hoogendoorn, hij gaat met pensioen. Toen ik 40 jaar geleden startte in het onderwijs werkte Gerard op de Bernhardschool in Woerden. Nu werken we ook weer bij dezelfde organisatie. We kwamen elkaar 2 weken geleden weer eens tegen op een studiedag en hebben nog flink gefilosofeerd over die Woerdense periode.

Donderdag: eerst vergadering en schoolwerk, daarna symposium in Sint Michielsgestel met ethicus Andries Baart.
Vrijdagochtend:  met een isolatieman onze kruipruimte checken, 's middags: met onze wijkpredikant Nico naar een studiemiddag in Utrecht over 'de Woestijnvaders'. Hoe afwisselend kan het leven zijn.
En dan ook nog het huishouden runnen en Willy begeleiden in een nieuwe fase van de lopende kuur.
Ik ga het Benedictijns proberen aan te pakken. De agenda mag dan wel vol zijn, maar je moet niet het gevoel hebben dat het TE druk wordt in je leven. Hoe je dat doet? Strak ordenen en selecteren, geen tijd verloren laten gaan door valkuilen als uitstelgedrag, routines en ritmes inbouwen, de kunst van het stoppen hanteren, niet gaan multitasken, de Aandacht vasthouden, overbodige zaken skippen, elke dag een kort reflectiemoment inbouwen en dat kan ook in de file. Dat is de theorie. Kijken of het werkt deze week.....

Je Was Op TV

'Hee Jan, je was  op TV' mailde een van mijn zussen gisteren.
En inderdaad, in het programma Geloof en een Hoop Liefde van de EO was ik ongemerkt gefilmd in Oudewater, terwijl ik daar een rondje deed langs de schilderijen van Gerard David (lees hier mijn eerdere blogs over hem);
5 seconden in beeld, maar toch....

Getrouwd!

Vandaag in het Woerdense stadhuis, het Ja woord van onze dochter

met het Cadeau van moeder

en de Handtekening van vader erbij