Eerlijk

'Nee hoor opa, ik heb geen chocola gesnoept...'

Mijn kapsel (foto uit 1957) zie ik nog wel een beetje terug:

 

En kleine neef en grote nicht kunnen het prima samen vinden:

 

Zuiderzee

Als begin van de Tulpvakantie bezocht ik deze week het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Zowel het buiten- als het binnenmuseum zijn erg de moeite waard. Met leuke activiteiten voor kinderen, dus  ik kom hier zeker terug als de kleinkinderen iets ouder zijn.
In het buitenmuseum kun je een straatje in waar de Grote Overstroming van 1916 opnieuw is uitgebeeld. Het was de aanleiding voor de toenmalige regering om het plan van de Afsluitdijk en de IJsselmeerpolders versneld uit te voeren.
In het museum staat een TBC huisje. Ik weet nog dat ze vroeger ook in mijn geboortedorp stonden in enkele achtertuinen. Al heb ik er geen patiënten meer in zien liggen. De enige remedie tegen die akelige ziekte Tuberculose was rust  en buitenlucht. Het huisje kon draaien, zodat je altijd in de zon of uit de wind lag.

Verder heb ik  ideeën opgedaan voor de (her)inrichting van mijn voortuin, want dat plan, dat ik samen met Willy nog in gang heb gezet, gaat snel starten nu het voor jaar echt gaat aanbreken. Zo werden er vroeger spiegelbollen geplaatst om de tuin ruimer te laten lijken...

Sint Adelbert

Dit weekend verbleef ik met een Woerdense PKN groep van 15 deelnemers in de Benedictijner Abdij van Egmond. Deze abdij is opgedragen aan Sint Adelbert, een belangrijke heilige in deze streek, die hier zo rond het jaar 700 het geloof gebracht heeft. Op de akker, waar hij begraven werd, is nu een put waar je Heilig Water kunt  tappen. Het helpt tegen van alles. En er wordt lekker bier gemaakt vanuit deze bron.

Verder stond het weekend in het teken van: het klooster ontdekken, de groep leren kennen, veel gebedsdiensten, Latijn en Kaarsjes, levensverhalen, een fantastisch mooi gastenhuis en goede gesprekken met broeder George  en broeder Adri. De wandeling over het Monnikenpad ging door de fel gekleurde bollenvelden en de Egmondse duinen.

Met Philippe uit Duitsland heb ik  goed bijgepraat over wat ons zoal privé bezig houdt, maar ook over Frau Merkel en 'Wir schaffen das....'

De abdij heeft prachtige tuinen, een goed restaurant, een voor mij ideale boekwinkel, een  kaarsenmakerij, studiecentrum en ook nog een mooie website: link. Ik kom hier zeker terug!

 

Bonni en Ramadi

Bonni en Ramadi, zo noemen we de 2 dwergkonijntjes die we vanavond aan Bash gegeven hebben voor z'n 40ste verjaardag. Ze komen uit Waarder, mijn geboorteplaats en ze gaan een mooi leven tegemoet met zo'n goede aaibaarheidsfactor en hoog knuffelgehalte.

45 Dagen

Ruim 6 weken oud al weer.
Na een kort verblijf in het ziekenhuis deze week, ....waardoor Opa Jan slecht geslapen heeft..., is Jax weer helemaal gezond.

Statio

stukje geschreven voor de Podium pagina van ons kerkblad:

De morgendienst op 10-4 in de Kruiskerk begon met een kort moment stilte. Om iedereen de tijd te geven zich te focussen op de dienst, die stond te beginnen. Het leverde voor mij een nog meer bewuste start op. Stilte doet dan vaak meer dan Woorden.

Ik ben een groot voorstander van dit soort momenten en ik roep de kerkenraad dan ook op om hier een vast liturgisch moment van te maken. Dat Protestanten praten voor de dienst is denk ik een verschijnsel dat we niet meer gaan veranderen (...), dan is het mooi om zo'n korte overgangstijd in te bouwen. Ik herken dit vanuit de kloosterwereld. Daar sluit je het ene moment met Aandacht  af en probeer je je te concentreren op het volgende. Als de bel gaat of de klok luidt dan stop je met aardappels schillen, gras maaien of de preek schrijven. Je sluit deze activiteit af, je kleedt je misschien om, je loopt bijvoorbeeld even door  de lange kloostergang en je maakt je klaar om met diezelfde Aandacht aan het volgende te beginnen, bijvoorbeeld het gebed in de kerk. Die korte bewuste tussentijd wordt de statio genoemd. Vanaf de zesde eeuw begrepen monniken al dat we dat nodig hebben voor ons functioneren. Zeker voor onze tijd, met  z'n multi tasken en voortdurende media-, app-, en mailaanvallen, is dit  een goede gewoonte. Ook buiten het klooster  en wat mij betreft zeker in de kerk. Daar hebben we geen cursus mindfulness voor nodig, het zit in onze eigen traditie en bronnen.

---------

Ikea weet al hoe het werkt......:

 

Paaskaars wordt Huiskaars

Deze week werd mij namens de kerkenraad van  de Kruiskerk in Woerden  de Paaskaars 2015 aangeboden. Omdat 2015 zo'n bijzonder jaar is geweest in ons leven heb ik deze met bijzondere dank ontvangen. Voorzitter Joke en dominee Nico hebben, na een kort ritueel, de kaars aangestoken in het gedenkhoekje van Willy.

Opdat het Licht zichtbaar mag blijven ook in donkere tijden

Songs In The Key Of Life

Van de Theaterbon die ik in Willy's portemonee vond ben ik gisterenavond met zoon JW naar een concert geweest in de Goudse schouwburg. Songs In The Key Of Life, de beroemde dubbel LP van Stevie Wonder met zoveel wonderschone nummers werd helemaal gespeeld door een geweldige band met prima solisten.  Deze muziek zit bij velen, ook bij mij, in het collectieve geheugen. Het is  de muziek van onze 'verkerings tijd', 1976, precies 40 jaar geleden dus. Hoe goed is een mensengeheugen dat je elk detail, elk gitaarloopje, elke mondharmonica solo, enzovoort nog kent. Stevie Wonder schreef prachtige liefdesliedjes, maar ook sterk maatschappelijke teksten over racisme en mensenrechten. En over zijn geloof, zoals in 'have a talk with God'. Hij bewonderde de natuur en het universum en maakte het ontroerende gedicht voor zijn net geboren dochter Aisha. Kijkend naar het theater decor, gebaseerd op de platenhoes van destijds ontdekte ik een overeenkomst met de Middeleeuwse schilder Jeroen Bosch waar ik pas geweest ben. De tunnel van Licht, de Levenstunnel, een detail uit zijn beroemde Drieluik. Songs in the key of life, muziek uit de sleutelmomenten van het leven, de Psalmen van de zeventiger jaren. Ik ga hem weer veel draaien in de auto, nu als CD.

 

Hier een link naar de originele uitvoering van Stevie Wonder

Niet Stemmen

Voor het eerst van mijn leven-na-mijn 18e ga ik morgen niet stemmen. Dat belachelijke referendum, waarvan de initiatiefnemers zelf zeggen dat het fake is en hen dat hele Oekraïene geen barst kan schelen.
Ik ben sowieso tegen referenda, we hebben toch volksvertegenwoordigers gekozen? Trouwens, dat associatieverdrag is al lang ondertekend.
Als er een referendum komt over de vraag 'ben je voor of tegen een referendum' dan zal ik daar nog 1 keer gebruik van maken.
En die 30 miljoen, waar nu bedrukte wc rollen van gemaakt zijn en een meneer met een matrozenpetje in een dure reclamebus mee rondrijdt, hadden we beter kunnen besteden. Aan kankeronderzoek bijvoorbeeld.

Luthers Tuinieren

Volgend jaar is het precies 500 jaar geleden dat Maarten Luther de kerkhervorming startte.  Met zijn 95 stellingen op de kerkdeur in Wittenberg, dat verhaal.

Omdat in Woerden het centrum van de Lutherse kerk in Nederland is, zijn er nu al allerlei activiteiten ter gelegenheid van het Lutherjaar. Ik heb het niet zo op Luther, hoewel ik natuurlijk wel het enorme belang van hem zie als start van het Protestantisme. Maar verder vind ik hem nog te Middeleeuws en te Anti-Joods. Geef mij Erasmus maar, maar daar heb ik al over geschreven. link. Ik ga wel graag en regelmatig naar de Lutherse kerk, vanwege het Hoog-Liturgische.

Eén uitspraak van (misschien?) Luther vind ik wel geweldig: "Als ik wist dat morgen de wereld zal vergaan, zou ik vandaag een boompje planten". Deze Lutherse visie op tuinieren heb ik vandaag overdacht, terwijl ik de tuin voorjaarsklaar gemaakt heb. Met de plantjes die ik kreeg voor mijn verjaardag afgelopen week. Met dank aan mijn familie en collega's; precies de goede kleur Viooltjes waar Willy ook altijd voor koos.