Overleden

Gisteren, 29 juni,  overleed ze na een kort  ziekbed, Oma Hoeksel
90 jaar is ze geworden
In april schreef ik nog een blogstukje over haar (linkje)
Ze had een enorm  groot geloof en dat hield haar staande in haar bewogen leven
Dat ze mag Rusten in Vrede

De Witte Dame

Na een goed concert in de Ziggo Dome met Marco Borsato (zoekplaatje, zoek Imca en Jan), Roel van Velzen, Elske vd Wal, Clouseau en Trijntje Oosterhuis begeleid door een fantastische band,  overnachtten we gisteren in een fraai hotel in Abcoude, De Witte Dame. Echt een aanrader voor wie een leuk, luxe vormgegeven overnachtingshotel zoekt, dicht bij Amsterdam, 5 minuten lopen van het station Abcoude en ook nog een startpunt van wandelingen of fietstochten in deze regio, bijvoorbeeld langs het riviertje Het Gein of om het fort van de Stelling van Amsterdam dat hier ligt.

Van Hoofd Naar Hart

Morgen vindt de uitvaart en afscheidsdient plaats van een lid uit onze kerk waar ik veel contact mee had. De laatste tijd, die hij veel in het ziekenhuis moest doorbrengen, hebben we regelmatig met elkaar gemaild. Fred was een trouw volger van mijn blog en reageerde vooral als ik iets filosofisch of iets theologisch had geschreven. Ook in de kerk hebben we veel gepraat over de preek of over theologische onderwerpen. Maar ook over Bach en Barnard en de ontwikkelingen in de kerkmuziek.
Ik zong samen met hem op gelegenheidskoortjes in de kerk of op de cantorij. Mijn lezing over 'de Ziel' (linkje)heeft destijds ook veel gesprekken met hem opgeleverd.

Op het overlijdensbericht schreef Fred zelf een afscheidswoord, over zijn zoektocht in het geloof.
Met ontroering heb ik het ge- en herlezen. Het is ook het gespreksonderwerp, waar ik het met Imca zo vaak over heb.

Met toestemming van Freds vrouw zet ik zijn tekst op mijn blog. De laatste  boodschap die hij ons meegeeft:

"Ik heb me te lang ingelaten met het kritisch-filosofisch bezig zijn met het geloof. Ik zocht begrip van het dogmatische  systeem als geheel. En dan kom je op allerlei onbegrijpelijke  zaken terecht. Ik heb moeten leren inzien en accepteren dat de ratio nooit het laatste woord kan hebben. Je moet een concrete sprong (willen) maken van het ene domein naar het domein van  het godsvertrouwen. Dat is een heel andere werkelijkheid dan die ons nu nog slechts zeer beperkt is geopenbaard"
FD

Visuele Stilte

De net afgelopen 3 zomerse dagen was ik met een groep voor een Abdij weekend in Egmond. We waren hier met een afwisselend gezelschap, waardoor mooie gespreken ontstonden en er veel spirituele uitwisselingen plaats vonden. Gastenpater George vertelde over de Visuele Stilte van het kloosterleven en nam het Klooster ABC met ons door.
De inspiratie wandeling door de Egmondse Duinen had ik vorm gegeven met de kaartjes van het spel 'Samenspraak -Levenskaart' van de PKN, een fraai hulpmiddel om inhoudelijke gesprekken op gang te brengen. Het leven wordt in het spel verdeeld in 4 tijdperken, de Ontkiemers, 0-18 jaar, de Aarders, 18-40 jaar, de Vruchtdragers, 40-60 jaar en daarna de fase van de Loslaters. Bij elke Levensfase zijn passende Levensvragen opgesteld. Het spel is helaas niet meer te koop. Jammer want het heeft mij al zoveel mooie uitwisselingsmomenten opgeleverd!

 

 

 

 

 

   

 

Laat

mijn

gebed

mogen

stijgen

als

Wierook

omhoog 

tot

Uw

aanschijn

 

psalm

141

 

 

Het weekend leverde ook nog een Uitzoekvraag op: Wat doet de abdij van Egmond in het beroemde lied van Boudewijn de Groot, het Land van Maas en Waal. Ik ga het uitzoeken. De tekst is, zoals iedereen van 50+ mee kan zingen, als volgt:

Ik loop gearmd met een kater voorop

Daarachter twee konijnen met een trechter op hun kop

En dan de grote snoeshaan, die legt een glazen ei

Wanneer je 't schudt dan sneeuwt 't op de Egmondse abdij

Social Media

Op een Blog of op Facebook of andere Social Media schrijft iedereen doorgaans Positief Nieuws. Alsof het leven alleen maar bestaat uit Dagjes uit, Leuke ontmoetingen, Mooie boeken of Boeiende cursussen. En altijd vrolijke foto's met mooi weer en lachende mensen.... 

Dat is natuurlijk niet zo, ik zie dat ook aan mijn eigen blog. De eindeloze file waar ik in terecht kwam, die ene leerling waar het niet zo goed mee gaat, dat lastige gesprek deze week, de fouten die ik deze week maakte in mijn communicatie, verdriet om de ziekte van een kennis, kortom de moeilijker momenten van het leven laat ik hierin meestal achterwege.

Ik las daar onlangs een artikel over. De neiging om jezelf positief te presenteren heeft al een naam in de psychologie, je kunt het Positieve - Zelfpresentatie-Voorkeur noemen. En waarom we dat doen? Omdat het effect hiervan voor ons mensen belangrijk is. Je kunt er waardering,  bewondering, beloning, goedkeuring of vriendschap door oproepen.
Of je wil je eigen zelfbeeld nog eens steviger en vooral positief neerzetten.

 

Social Media als een grote Happy show. Ik denk dat het goed is me daarvan bewust te zijn. En ook onze kinderen en jongeren te leren dat het echte leven ingewikkelder is dan de social media ons doen geloven.
 

Neemt niet weg dat ik gelukkig veel mooie momenten mee maak om hier te delen. Vandaag heb ik een uitje met de docenten van de Volksuniversiteit naar een golfbaan. Daarna Reünie van de 100 jarige Kalsbeekschool met hopelijk veel mooie ontmoetingen en vanavond een verjaardag bij een goede vriend. Dat mag ook best genoemd worden vind ik.

 

Lindesche Molen

De jaarlijkse Familie-Uittenbroek-dag vond dit jaar plaats in en rond een molen in Vorden, aan de Lindeseweg. Een vast onderdeel is het maken van de familiefoto met dit keer een fraaie achtergrond in de altijd mooie Achterhoek.

Reunie Vervolg

Het vervolg van het Rehoboth-Reuniegroepje (link naar de eerste keer)vond vandaag plaats in Woerden. Na koffie en lunch bij Hans  slenterden we door de Woerdense binnenstad waar het een vrolijke drukte was wegens Graskaasdag. Met een kopie van een Romeins schip voeren we door de singels van Woerden. En daarna Tapas eten bij El Rey... over een half jaar praten we verder, dan  in Utrecht!