KerstWens

Open hier mijn Kerst- en Nieuwjaarswens

En deze kaart is voor de (klein)kinderen, met zoekspelletje

 

Kloostercursus en Kloosterbezoek

Een paar weken lang stonden mijn dagen, naast het gewone  werk,  in het teken van sorteren, opruimen, plannen, nieuw appartement inrichten, verhuiszaken regelen, adres omzetten, verkochte huis schoonmaken....
Nu komt er ook weer tijd voor de 'gewone' dingen, zoals een nieuwe kloostercursus die ik ga geven voor Volksuniversiteit Het Groene Hart in Woerden. Bij deze cursus, die ik dit keer op donderdagmorgen heb gepland, hoort een excursie naar abdij Koningsoord van de zusters Trappistinnen. Hun nieuwe klooster is prachtig gelegen  in de omgeving van Arnhem. Je kunt het gebed van deze zusters dagelijks mee beleven via Internet, zo modern zijn ze al wel: http://www.koningsoord.org/getijden. Zes keer per dag kun je hier de zogenaamde getijden live volgen.

Het Beste Moet Nog Komen

Het jaarthema van de Pax Christi Parochie in Woerden waar ik tegenwoordig vaak kom, is: Het beste of het mooiste moet nog komen. Ik moet daar vaak over nadenken; wat moet ik met zo'n thema?
Het lijkt op het liedje dat ik vroeger haattte 'stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw'.

Vandaag las ik in de kloosterbrief van het Dominicanenklooster in Huissen een mooie blog over dit thema van Transitie trainer Jakob van Wielink. 
Ik citeer hem :“Hoe komt het dat sommige mensen de meest onmogelijke hindernissen in hun leven doorstaan, frustraties, grote druk en teleurstellingen verwerken en doorzetten daar waar anderen op zouden geven? Het antwoord is even eenvoudig als uitdagend: omdat ze een groot verlangen aan de dag leggen om voortdurend te leren en te groeien. Omdat ze hun unieke talent en dat van anderen willen ontwikkelen. Het zijn mensen die ‘spelen om te winnen’ in plaats van ‘spelen om niet te verliezen.’ Mensen die aan het stuur van hun eigen leven staan, nemen risico’s, stralen vertrouwen uit, grijpen veranderingen aan als kans om te groeien en zoeken naar mogelijkheden om hun succes en dat van mensen om hen heen te vergroten. Meer dan ooit in de geschiedenis worden mensen met druk geconfronteerd. De wereld, ver weg en dichtbij, verandert in hoog tempo. Die wereld doet een appèl om ons te blijven verbinden met wat werkelijk belangrijk voor ons is. Grote en kleine veranderingen dagen ons uit om beter te leren omgaan met falen, teleurstelling en verlies. Ze nodigen ons uit onze rouw onder ogen te komen, zowel persoonlijk als professioneel, om weer tot de volle vreugde van het leven te komen. Aan iets nieuws beginnen. Omdat je daar een keuze voor maakte. Of omdat die keuze voor jou werd gemaakt. Het vraagt om van het oude afscheid te nemen. Zodat je je weg met hernieuwde kracht en vreugde kunt vervolgen. Je stuur weer in eigen handen nemen. ‘Het beste moet nog komen’ is een mindset die helpt om je leven zonder spijt en wrok te leven. Om je toekomst belangrijker te maken dan je verleden en dat te doen wat daarvoor nodig is. Het vraagt te oefenen in nieuwsgierigheid naar het onbekende, in jezelf en in de wereld om je heen".
Het klooster in Huissen biedt een weekprogramma aan (linkje) om hiermee aan de slag te gaan. Ik heb nu geen tijd om dat te doen, maar het spreekt me zeer aan om op deze manier met dat lastige jaarthema  bezig te zijn.

Maria Kondo

Verhuizen behoort mijns inziens tot de scharnierpunten van het Leven.

Je sluit heel fysiek een bepaalde periode van je leven af en start iets nieuws.
Na 16 jaar verhuis ik in de volgende maand van mijn te grote huis aan de rand van Woerden naar een appartement in het centrum van onze mooie stad. Ongeveer een jaar later staat nog een verhuizing op de rol, naar het appartement dat nog gebouwd moet worden. 

Kleiner wonen betekent ook rigoureus opruimen, de spullen van de kinderen uitzoeken, wat bewaar ik, wat kan weg, wie heeft er nog wat aan? Marktplaats en Noppes-kringloopwinkel  zijn belangrijke helpers bij dit proces. En mijn eigen opruimcoach.

De Japanse Maria Kondo heeft over Opruimen een bestseller geschreven, ze zegt daarin: ‘wie de opruimkunst beheerst, ondergaat een lifechanging experience’. Nou zo zwaar zet ik het nog niet in, maar het voelt wel goed, een opgeruimd huis. Dat geeft ruimte ook in je hoofd. Maria Kondo hanteert de KonMari methode (link): om je verleden te verwerken moet je elk beladen voorwerp vastpakken en dan beslissen wat  je wegdoet. Alles wat je toch nog weer in een doos of een lade stopt, weerhoudt je ervan in het heden te leven. Ja daar zit wel wat in, maar ik heb toch nog wel 10 bewaardozen gekocht bij de Gamma, want ik wil daar nu ook weer niet te extreem in worden.

Week Van Reflectie

Vandaag een Blog geschreven voor de nieuwsbrief van mijn onderwijsteam:

Je kunt niet vooruitrijden zonder achteruitkijkspiegel.

Volgende week is binnen veel zorginstellingen een 'week van reflectie'.
Ook binnen onze organisatie: Kentalis.
Een week van reflectie, is dat nu nodig? Ik denk het wel, zeker in onze hectische tijd.
Want druk hebben we het allemaal, prima, maar Te Druk om zo nu en dan eens even na te denken is niet goed.
Ik denk aan die man in het bos die hout aan het hakken was.
Omdat z'n bijl steeds botter werd moest hij steeds harder hakken om z'n doel te halen.
Totdat iemand zei 'stop eens even met hakken, ga eerst je bijl scherper maken'.
Daarna zal het hakken weer beter gaan en wordt je leven veel leuker.
De week van reflectie is bedoeld om dit soort Aanscherpmomenten te hebben.
Misschien door even zelf na te denken, waar ben ik mee  bezig? en waarom doe ik het zo?
Dat bewust nadenken kan ook heel goed in de file.
Misschien heb je een goed gesprek met een collega.
Stel elkaar de vraag 'wat boeit je en wat bindt je in dit vak?'
In de Kenthiek groep van Kentalis hebben we een aantal van dit soort reflectievragen opgesteld.
Misschien kom je ze deze week tegen in een Kentalis gebouw.
We hebben ook enkele collega's gevraagd  een Blog te schrijven over dit onderwerp.
Kijk maar op ons Intranet. Daar staan nog meer Kenthiek suggesties.
De monniken in 'mijn' klooster beginnen elke dag met een half uur Reflectie.
En als ze het erg druk hebben maken ze er 3 kwartier van....
Dat zien ze niet als een plicht, maar als een essentiële levensvulling.
Ora en Labora. Werk moet je afwisselen met reflectie en inspiratie opdoen.
Ik ben geen monnik, ik doe het op mijn eigen manier.
Mijn dag begint tijdens het thee zetten met het overdenken van de inspiratie tekst van mijn kloosterkalender. Vandaag was dat:

 ----- Het is tegenwind die de vlieger doet stijgen -----

Ik wens jullie mooie reflectiemomenten  toe.
Niet omdat het Moet maar omdat het Mag... zeker in deze week!

Grond

Gisteren kocht ik bij een notaris hier in Woerden een stuk grond waarboven mijn nieuw te bouwen appartement komt te staan. En een eigen parkeerplaats. Deze week zijn alle vergunningen verstrekt en kan de bouw starten. De einddatum wordt waarschijnlijk april 2020, dus nog flink geduld betrachten. Maar het wordt erg mooi! Mijn eigen huis staat vanaf nu te koop.
Wie belangstelling heeft voor een mooie ruime Tweeondereenkapwoning met Dakterras kan contact leggen met makelaar De Koning in Woerden.

Affligem

Dit weekend bracht ik door in Abdij Affligem in Vlaanderen. Samen met Arie Bol bezocht ik hier de 87 jarige  broeder Frits in het verzorgingstehuis. Hij had al weken naar dit bezoek van ons uitgekeken en we hebben onder het genot van een Affligembiertje onze levens, de Kerk en de Wereld besproken.

Daarna verbleven we in de Abdij, waar met de komst van 1  nieuwe jonge broeder weer enige toekomst gloort.

De dagelijkse gebedsdiensten vinden plaats in de zeer sfeervolle Bidkapel.

De zondagmorgenmis ging over de Liefde. Abt Jan (93) hield er een prachtige preek over.
Het was mooi om weer mee te maken.

'Onze Hulp is in de Naam van de Heer'

Wachtwoorden in de Nacht

Is er een verband tussen vandaag, 31 oktober, de dag van de Reformatie en 1 en 2 november, Allerheiligen en Allerzielen? ‘Jazeker’, zei theoloog en dichter Sytse de Vries vanavond in de Lutherse kerk hier in Woerden. ’Maarten Luther plakte zijn stellingen tegen de kerk van zijn tijd op 31 oktober tegen de deur van de kerk, want hij wist dat de volgende dagen de kerk stampvol zou zitten vanwege Allerheiligen en Allerzielen’. De kerk viert dan dat velen ons voor zijn gegaan op de weg van geloof, hoop en liefde en de weg van de dood.

Op deze boeiende avond vertelde Sytse de Vries ons over de achtergronden van deze kerkelijke feesten. Hoe en wanneer ze ontstaan zijn en waarom we kaarsjes aansteken in de kerk of op begraafplaatsen. Het had vroeger met het vagevuur te maken. En hoewel het vagevuur officieel  ‘afgeschaft’ is door de vorige paus heeft het aansteken van een lichtje in deze maand van gedenken nog enorme waarde. Ook in protestantse kringen.  En ook buiten de kerk, zie ook de vele bijeenkomsten op begraafplaatsen of op martkpleinen en gedenkprogramma’s op TV. Ik ga over 2 weken ook weer met mijn (klein)kinderen naar de Meeuwenlaan-herdenking.

Protestanten hebben het gedenken van overledenen lange tijd niet gedaan. Zo’n 200 jaar geleden ontstonden korte gedachtenismomenten tijdens de kerkdienst op Oudejaarsavond. Ik herinner me nog de rijen namen die in de dorpskerk van Waarder dan opgelezen werden. Buiten klonk het eerste vuurwerk, in de kerk rook het naar oliebollenbaklucht.
Gelukkig is die traditie verschoven naar de laatste zondag van het kerkelijk jaar en wordt ook hier en daar voorzichtig met de Katholieke traditie meegedaan, zoals in onze plaatselijke Lutherse kerk.
Ik ga vrijdag avond 2 november naar de allerzielenviering in de Bonaventurakerk waar Imca met haar koor mooie liederen zal zingen.

De Vries heeft veel liederen gemaakt en vertaald rond het gedenken van de overledenen en we hebben er een aantal gezongen deze avond. Met vaak prachtige Engelse melodieën en ook wel moderne zettingen van Willem Vogel.

Als het gaat over de dood, de eindigheid van het leven moet je je daar niet tegen verzetten,  was de boodschap van Sytse de Vries, dat heeft geen zin want de dood is een onlosmakelijk onderdeel van het bestaan. Je kunt er maar het best poëtische taal bij gebruiken en muziek over beluisteren of zelf mooie teksten zingen om de dood tegemoet te treden. In plaats van je verstand, gebruik je dan die andere hersenhelft die verbonden is met het onzichtbare..... 'En zo zing je jezelf het visioen te binnen'.

Archeon

Een leuk museum op 20 minuten rijden van mijn huis is het Archeon in Alphen aan de Rijn. Ik kwam er vandaag  voor het eerst terwijl het al 20 jaar bestaat. Het is een Geschiedenis-Doe-Park vooral op basisschoolkinderen gericht. Van de prehistorie loop je naar de Romeinse tijd en daarna naar de Middeleeuwen. Kleinzoon Benjamin vond het allemaal prachtig....al waren die gladiatoren wel erg realistisch aan het vechten!

Father's Eyes

Het is de week van Hart en Ziel muziek op de autoradio. Welke muziek raakt je tot in je diepste vezels? Ik heb een aantal favoriete muziekstukken op mijn verschillende blogs staan. Natuurlijk alles van Bach en die prachtige oude kloostermuziek. Vanuit deze tijd kom ik dan vooral uit bij  Stevie Wonder, Songs in the Key of Life, als album (luister even...). Of 'God only knows' van The Beach Boys als mooiste Love Song.(linkje)
En natuurlijk deze prachtige herinnering van Eric Clapton aan zijn vader:
Live is Clapton op z'n best, 'k heb goede herinnering aan het concert in Rotterdam dat ik bijwoonde.

Use It Or Lose It

Gisteren mocht ik in op mijn werkplek een lid van onze Raad van Bestuur toespreken omdat hij met pensioen gaat. Samen met collega Henk ten Hove hadden we een toespraakje bedacht waarin we de Benedictijnse visie op pensionering toegelicht hebben. Met termen als Stabilitas Loci, de Acedia als Hoofdzonde en 'Werk als Noodzakelijk Goed' hebben we uitgelegd waarom stil zitten geen optie is de rest van je leven..... 'Use it or Lose it' had ik eerder die ochtend geleerd tijdens een Workshop over Executieve Functies. Gebruik je hersens, je lijf, je talenten, anders ga je d(i)e functies verliezen.

Het cabaret, dat  we vooral ter plekke improviseerden, viel erg in de smaak; het 'slachtoffer' heeft zelfs Latijn gezongen en is als monnik verkleed.... Ons type humor.....Zoon JW had prachtige foto's gefotoshopt.


                   lees hier meer over Acedia



Met Broeder Frits uit Affligem heb ik het regelmatig gehad over Pensionering. "Daar doen wij monniken niet aan, Jan. Het liefst sterf  ik in het harnas, ik bedoel dan in mijn monnikspij".

Over enkele weken zoek ik hem weer op in het bejaardenhuis in België.

Duurzaamheid

Het is een goede week om na te denken over duurzaamheid. Dagblad Trouw publiceerde vandaag de Duurzame Top 100, een lijst mensen die iets of veel positiefs betekend hebben het afgelopen jaar rond het thema Duurzaam Leven. Allemaal Vooruitlopers op het gebied van voeding, architectuur, energie, landbouw, kleding, media, afval, bedrijfsleven en natuurbehoud. Mooie artikelen en interviews in Trouw illustreren deze jaarlijkse verkiezing. Als ik dit lees geeft het mij hoop dat er toch nog wat te redden valt in de steeds ingewikkelder milieudiscussies.

Hoe bekijk ik mijn eigen leefstijl op duurzaamheid? Ik doe m'n best door bijvoorbeeld afval streng te scheiden, ik eet vrijwel 100% vegetarisch en vaak biologisch met producten vanuit de eigen oogsttuin. Imca stimuleert me daarin enorm, want zij eet al 25 jaar vegetarisch en kan heerlijk koken. Stroom maak ik op mijn eigen dak en ik fiets veel, weliswaar elektrisch ondersteund, maar daardoor laat ik de auto vaker staan. Mijn nieuw te bouwen huis wordt super geïsoleerd, het krijgt een warmtepomp en 14 zonnepanelen.
Ik ben dus niet ontevreden over mijn Groene Leefstijl, maar het kan altijd beter. Ik vlieg nog vaak, ga regelmatig op vakantie, rijd nog een auto met zo'n ouderwetse benzineplofmotor en koop mijn kleding niet echt duurzaam. Ik kan nog wat bewuster met mijn voeding omgaan en minder plastic gebruiken. Morgen gaan we naar een wellness centrum, ook niet zo erg milieubewust, maar daar kun je wel goed nadenken over je leven zonder afleiding van telefoon of Ipad, want die zijn daar verboden!

Hier een link naar de Top 100 met mooie verhalen en tips

Terrassenweer

Ook dit net afgelopen weekend was het volop terrassenweer. We fietsten donderdag in de buurt van Wassenaar en Katwijk en omdat het zondag ook weer zo mooi was reden we met de auto naar de omgeving van Drunen in Brabant voor een prachtige knooppuntenfietsroute rond de Drunense Duinen.

De Sahara van Nederland wordt het gebied ook genoemd.

En overal die overvolle terrassen.

In Katholiek Brabant lijkt iedereen op zondagmiddag een terras op te zoeken nadat je met de racefiets je rondje gedaan hebt, of nadat je de hond hebt uitgelaten.


De Kerk als zondagse verzamelplaats heeft hier plaatsgemaakt voor het Terras.

Komend weekend wordt het ook mooi weer, maar dan heb ik 's morgens een taakje in de kerk. Ik mag hier een van mijn blogs voorlezen (link) die gaat over mijn verhouding met het land en het volk Israël.
Maar daarna staat de fiets weer klaar.
Imca heeft een nieuw zadel en een hippe fietsbroek gekocht, de afstanden worden dan ook steeds langer. Als er maar een terras is onderweg.....

Huis komt te koop in Woerden

Deze week is de aankoop van mijn nieuw te bouwen appartement definitief geworden. Alle handtekeningen zijn gezet, volgende week ontmoet ik de toekomstige buren, de bouw start in oktober of november.
Het betekent ook dat ik mijn huis in Molenvliet ergens volgend jaar te koop ga zetten. Kenmerken van het huis zijn: rustig gelegen in een populaire wijk van Woerden, vanaf het grote dakterras uitzicht over het Groene Hart, 5 slaapkamers, een nieuwe keuken en moderne badkamer, de voortuin is onlangs door een tuinarchitect opnieuw aangelegd, eigen parkeerplaats met carport, grote bijkeuken, ommuurde achtertuin... nou dat wordt vast een mooie verkoopfolder....
Het is een fraai en (te) groot huis, met voor mij mooie en moeilijke herinneringen.
Goed om een nieuwe start te kunnen maken.

UPDATE december: verkocht...!

Laren

Op deze prachtige nazomerdag maakten we een fietstocht tussen Laren, Naarden en Blaricum. Een mooi stuk Nederland, in 't  Gooi, waar het soms ook op het Kruger Park in Zuid Afrika lijkt:

De Doosjes

Op een dag liep een vrouw tobberig door het dorp. Ze had veel zorgen en het zat haar niet mee in het leven. Een van de dorpsoudsten zag haar zo lopen en sprak haar aan: “Ik zie dat u zorgen hebt, kan ik iets voor u betekenen?” De vrouw keek op en begon te vertellen. Na een poosje onderbrak de dorpsoudste haar: “Uw zorgen kan ik niet oplossen. Maar ik weet een oude oplossing. Ik heb hem nog van mijn overgrootouders gekregen.” Hij liep zijn huis in en kwam terug met twee doosjes. Eén heel mooi doosje, bezet met de mooiste stenen. Het glinsterde in het licht. Het andere doosje was onooglijk en klein. Het zag er een beetje slordig en oud uit. Beide doosjes gaf hij aan de vrouw. Eerst wilde zij ze niet aannemen. De één was immers veel te mooi, tsja, en die ander… Die was toch ook niet echt mooi. Zeg nou zelf…… De dorpsoudste begon te vertellen: “Dit zijn twee heel bijzondere doosjes. In het mooie doosje doe ik altijd al mijn verworvenheden. Alles waar ik blij, gelukkig en vrolijk van word. Maar ook alles wat ik wil bewaren om te blijven koesteren.” Hij bekeek het doosje nog eens goed en vervolgde zijn verhaal. “En het donkere doosje, daar doe ik de dingen in die mij ongelukkig maken. Dingen waar ik liever niet meer aan terug denk. Het is eigenlijk meer mijn vergeetdoosje….” De vrouw wist niet zo goed wat ze met de geschenken aanmoest, maar na even nadenken nam ze de doosjes aan en ging ermee terug naar haar huis. Daar zette ze de doosjes neer op de kast.
De tijd draaide door en de vrouw deed wat de dorpsoudste haar had gezegd. De mooie dingen die ze nog eens wilde koesteren stopte ze in het mooie doosje. De vervelende dingen, waar ze liever niet aan terug wilde denken deed ze in het lelijke, oude doosje. De tijd verstreek en het mooie doosje raakte steeds voller met kostbare dingen. Regelmatig pakte ze de doosjes van de kast om ze te vergelijken. Maar het lelijke, zwarte doosje daar was toch iets geks mee aan de hand. Het raakte maar niet vol. Geïntrigeerd pakte ze het doosje van de kast en bekeek het eens van alle kanten. Toen deed ze een ontdekking. Het zwarte doosje had geen bodem! Boos ging ze op weg naar het huis van de dorpsoudste. Vol vragen en verwijten kwam ze bij hem aan. Hoe kon hij haar nu een doosje geven dat stuk was? En nu ze er toch was, zo’n mooi doosje kon ze nog wel extra gebruiken. Het was immers helemaal vol. De dorpsoudste keek haar rustig aan. Toen ze uitgesproken was schudde hij zijn hoofd en zei enkel: Het lelijke doosje is om niet stil te blijven staan bij je zorgen en je verdriet. Het mooie doosje is om je zegeningen te kunnen tellen en er dankbaar voor te zijn.

TísWeer Voorbij Die Mooie Zomer

Elk jaar weer een spannend moment: wanneer liggen de eerste pepernoten in de winkel en waar start de Zwarte Piet Discussie. Deze week was het zover. De Zwarte Piet acties worden weer voorbereid en in Alphen wordt een winkel geopend met 50 soorten pepernoten..... De Zomer is Voorbij. Het gewone Hollandse leven begint weer. Met veel nieuwe TV formats waarin Bekende Nederlanders  experimenten uithalen of liedjes zingen in Verre Oorden. Het gebruikelijke  rumoer rond malle acties van Geert Wilders. We zijn druk bezig met het maken van vakantiefotoboeken. Het kabinet gaat de Begroting opstellen en ik ben m'n schoolwerk aan het opstarten.
De kerk ontwaakt uit zijn of haar Zomerslaap. Deze week wordt het PKN programma van Geloof en Cultuur gepresenteerd. Samen met Imca en pastor Janneke Stam organiseer ik een kloosterbezoek in een vrouwenklooster (link). En we hebben een rondwandeling georganiseerd langs religieuze kunst met kunstkenner Peter Wagemakers door het Rijksmuseum (link).  De eerste aanmeldingen zijn al binnen gekomen.
Morgen 1 september. Het begin van het einde van de zomer. Met op zondag 2 september  het Akoestival in Woerden, het leukste kleinschalige festival in onze regio. En het wordt ook nog mooi  weer. Zomerweer!   

Abdij Markt

De kloosters timmeren behoorlijk aan de weg. 2 weken geleden waren we bij de kloostermarkt die de zusters van abdij Koningsoord georganiseerd hadden. Zaterdag aanstaande is er een open dag en Abdijmarkt in en rond het klooster van Egmond.

2 Woerdense zussen, Judy en Marja, zijn onlangs een website gestart met creatieve klooster ideeën. Ze stonden ook op de markt in Oosterbeek. Leuk hoe creativiteit, spiritualiteit, hobby en een beetje Katholieke humor zo kunnen samen gaan.

 Bezoek hier de website van de Kloosterzussen.

Jurken en Dino's

Deze week ben ik 2 keer naar Utrecht gereisd. De eerste  keer om met Imca de tentoonstelling van Jan Taminiau te bezoeken in het Centraal Museum.
Deze top ontwerper laat hier veel van zijn creaties zien en ook hoe hij geïnspireerd wordt voor zijn werk.
Tussen vooral vrouwelijke bezoekers heb ik (ook) genoten van wat Taminiau kan ontwerpen om vrouwen nog mooier te maken.
De tentoonstelling is er nog maar kort, dus haast maken om dit nog te kunnen zien!

Met kleinzoon Jax en dochter Willemijn ging ik ook deze week naar Utrecht voor een Dino show in de jaarbeurs. Heel veel levensechte dinosaurussen staan hier opgesteld en ze maken geluid en bewegen als  je in de buurt komt. Spectaculair ook!
Hier zijn het vooral jongetjes op de tentoonstelling. Met aan het slot een zandbak waar je voor archeoloog kunt oefenen.

Dag Van Het Middelste Kind

Morgen, 12 augustus is de dag van het Middelste Kind. Ik wist dat ook al 63 jaar niet, maar ik las het vanmorgen in Trouw. Omdat ik het Middelste kind ben ga ik daar flink over nadenken. Had het voordelen? Vast wel. Met 2 oudere zussen hoef je niet alles meer zelf uit te vinden en hebben je ouders al Opvoedervaring. Misschien word je ook wel wat diplomatieker omdat je moet leren onderhandelen met je oudere zussen. Je wordt zeker wel weerbaarder, want natuurlijk word je als kleine broertje ook regelmatig geplaagd. Ik kreeg vaak spullen doorgeschoven van de oudere kinderen zoals een schooltas of een fiets. Gelukkig was ik de eerste jongen in het gezin en hoefde ik geen kleren aan van m'n zussen. Wel ging ik als derde op zaterdag in de teil en was het water niet zo warm en fris meer....
Met mijn oudere zussen deelde ik lange tijd 1  slaapkamer. Zij met z'n tweeën in het grote bed, ik in een klein ledikant. Onze  ouders stopten ons altijd vroeg in bed, waardoor we nog veel tijd hadden voor gesprekjes en spelletjes in die donkere slaapkamer. Bijvoorbeeld: Hoe lang kun je je adem inhouden of hoeveel vingers steek ik op onder de dekens. Ik raadde het nooit goed. Het raam werd verduisterd met een groot stuk board, dat mijn vader op maat gezaagd had. Als we het board iets verschoven konden we naar buiten kijken naar de buurkinderen die later naar bed mochten.

Aandacht kreeg ik genoeg als jong kind. Omdat ik vaak ziek was besteedde moeder veel zorg aan mij, dat was voor de oudere zussen en het zusje en broertje die na mij kwamen vast wel eens nadelig.
Op school was het derde kind zijn minder fijn. De Woerdense Kalsbeekdocenten vergeleken mij altijd met m'n ijverige zussen als ik m'n woordjes niet zo goed geleerd had.
Op internet las ik dat Middelstekinderen vaak een goede match zijn in relaties en op het werk, ze zijn sociaal, conflictvermijdend en hebben een meegaand karakter. Dat kan ook een nadeel zijn! Ik zal het eens met m'n eigen (middelste) zoon bespreken.
Verder heb ik geen last van het 'Sandwichkind Syndroom' (link voor uitleg), dus voor mij is een  'dagvanhetmiddelste' kind niet nodig. 12 augustus is ook Wereld Olifantendag. Daar aandacht aan geven is nuttiger heb ik gemerkt in Zuid Afrika....

Kijken In De Ziel

In de TV serie Kijken in de Ziel heeft interviewer Coen Verbraak gesprekken met religieuze leiders van diverse richtingen, Protestant, Katholiek, van bevindelijk tot vrijzinnig, Boeddhist, Moslim, Joods.... het levert boeiende gesprekken op over de Grote Vragen van het Bestaan zoals in deze aflevering over God.  Gemist door de vakantie of het mooie  weer? Neem dan 40 minuten de tijd en bekijk hier deze aflevering

Tegenstellingen

Als we terugblikken op 2 weken Zuid-Afrika gaat het steeds over de enorme  tegenstellingen in dit land: rijk - arm, zwart -wit,  villa's naast plakker huissies, savanne - ananasvelden, zandpaden - tolwegen, hoge bergen - laagvlaktes, warm overdag - tegen het vriespunt 's nachts, vriendelijke mensen - wijken waar je beter niet kunt komen, bezoek aan Nelson Mandela memorial en een uur later bij het Voortrekkers monument waar de overwinning van de blanken op de zulu's herdacht wordt. En dat alles in een smeltkroes van talen, rassen en religies.

Als apart landje bezochten we 2 dagen Swaziland. De koning is hier nog een alleenheerser. Met zijn 21 vrouwen en grote rijkdom verbaasde het ons enorm dat dit nog mogelijk is anno 2018

 

Onze enthousiaste en lieve gids Yolanda vertelde zonder ophouden over haar mooie land dat ook zoveel problemen kent. In het zo  mooie en grappige  Zuidafrikaans leerden we veel nieuwe woorden zoals  kameelperd ( giraf), epos (mail), beeld radio (tv), hysbakkie (lift), peuselhappie (snack), valhekboom (slagboom), bedflat ( stapelbed), asielsakkie (lunchpakket), robot (verkeerslicht) bakvissie en prikkelpoppies. Dagelijks werden bedankt voor de Stiptelijkheid en de Samenwerking, dat werkt veel beter dan mopperen op mensen die te laat bij de bus zijn.....

Chauffeur Daniel reed ons honderden kilometers veilig over stoffige zandpaden en dan weer 5 baans-tolwegen.

Ook de gesprekken met de Rangers leverden mooie verhalen en informatie op. De blanken maken zich grote zorgen over de toekomst van het land. Politiek en Corruptie zijn dagelijkse gespreksonderwerpen voor Zuidafrikanen.



Baie Dankie Yolanda  voor je enthousiasme, humor, je openhartigheid en het ingaan op onze vele vragen. We komen zeker terug naar dit land, dan gaan we naar de Kaapprovincie.

Madiba

Dit jaar is het 100 jaar geleden dat Nelson Mandela geboren is, dat leidt in Zuid-Afrika tot bijeenkomsten en tentoonstellingen over zijn leven. Voor de zwarte Zuid-Afrikanen is hij de Vader des Vaderlands. Sinds zijn vrijlating in 1992, het afschaffen van de Apartheid en zijn presidentschap van 1994-1999 is er veel veranderd in dit land. Wij bezochten tijdens de reis de plek waar hij gevangen genomen werd in 1963. Hij was toen de leider van de militaire afdeling van de toen nog verboden partij ANC. Op deze plek is nu het Nelson Mandela monument. Zijn gevangenschap op Robbeneiland eindigde in 1982. Ik zie de tv beelden nog voor me van Mandela die met zijn vrouw de gevangenis verlaat. In de township Soweto bezochten we het huis waar hij gewoond heeft en hoorden we het verhaal van zijn bijzondere leven en zijn betekenis voor dit land. De straat waar hij woonde in Soweto is ook de straat waar bisschop Desmond Tutu (vaak) woont. De enige straat ter wereld met de woonplek van 2 winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede. In Pretoria staat het grote Mandela standbeeld voor het regeringsgebouw.
   



Baie Veel Beesies Kyk

Vanmorgen keerden we na een lange nachtvlucht per KLM terug naar Nederland. 2 weken intens bezoek aan Zuid Afrika is een prachtige ervaring geweest. Vooral de 4 Game Drives waren een unieke belevenis. Gelukkig dat er nog natuur over is, al moet het beschermd worden in reservaten en is er een constante oorlog tussen Stropers en Rangers gaande, vooral rond de neushoorns.

Naast de Beesies was de kennismaking met dit land vol tegenstellingen en z'n bewoners ook een mooie ervaring, daarover later meer.

 

Schildersgilde

Vandaag heb ik een contract getekend voor een nieuw te bouwen woning in Woerden. Het wordt een 4 kamer appartement in de Jan Steenstraat. Op de plek waar ik 20 jaar gewerkt heb, namelijk de oude Willem Alexanderschool in Woerden. Er wordt hier een modern, energie neutraal woonblok gebouwd, met de toepasselijke naam Het Schildersgilde. Met zonnepanelen en warmtepomp is het een 0-op-de-meter woning. Verder is de ligging voor mij ideaal, met een groot balkon op het zuidwesten. Nadat ik enkele keren uitgeloot ben is het nu toch gelukt om het appartement van mijn eerste keuze te kopen. Er moet nog anderhalf jaar gebouwd worden, dus voldoende tijd om verder na te denken over de inrichting en mijn eigen huis te verkopen.

Oud Valkeveen

Om de vakantie in te luiden en nog enkele verjaardagen te vieren was ik gisteren een dagje met kinderen en kleinkinderen in Oud Valkeveen. Een fraai gelegen pretpark, speeltuin, strand, in de buurt van Naarden.

Eilandgevoel

Voor het ervaren van het Wadden-Eilandgevoel waren we enkele dagen op Vlieland. Het is er nog Echt Stil zonder vliegtuiggeluiden, snelweg, NS  en andere achtergrondgeluiden, die in het westen zo normaal zijn geworden. Je hoort alleen een meeuw of de toeter van de vertrekkende veerboot. En de zee natuurlijk, maar dat geluid verveelt nooit. En dan ook nog als cadeautje van Moeder Natuur dat al wekenlang aanhoudende zomerweer....

Boekenkast

Door het bekijken van iemands boekenkast kun je veel te weten komen. Ik herinner me de blik in mijn kast, lang geleden, van een ouderling van een strenge kerk hier in Woerden bij een oriëntatie bezoek. Nadat hij onze boekenkast bekeken had kon hij een goed advies geven in welke kerk we ons thuis zouden vinden.
Het klopte precies.
Afgelopen tijd heb ik mijn piano verkocht en op die plek een nieuwe boekenkast ingericht. In de kast heb ik een afdeling theologie, een plank filosofie, een gedeelte 'kloosterboeken'' en ook een afdeling reisboeken gemaakt. Op kleinere stukjes staan mijn meest waardevolle studieboeken en enkele romans waaronder een serie streekromans van Herman de Man. Verder nog wat kookboeken, boekjes over het Groene Hart en de geschiedenis van Driebruggen en een paar relikwieën van mijn bijbelverzamelingetje. Aan een paar boeken heb ik ook een bijdrage geleverd, zoals een boekje over het opzetten van een spreekbeurt; en ook een herinneringsboek van de Gereformeerde kerk in Waarder. De kinderboeken staan nog op zolder en verder heb ik heel veel boeken opgeruimd. Overzichtelijk weer.

Spirit

Vrijdagmiddag bezochten we ter afsluiting van de cursus Kunstgeschiedenis het Rijksmuseum in Amsterdam. Onder leiding van onze zeer vakkundige docent Peter gingen we langs enkele hoogtepunten van dit prachtige museum en herhaalden we zo, met visuele ondersteuning, de lesstof van de afgelopen 10 avonden. Boeiend en voor herhaling vatbaar!
Na dit geestelijke en visuele voedsel was het heerlijk eten bij Spirit in de Czaar Peterstraat. Het concept lijkt op de Whole Foods Markets zoals we die in  New York opzochten:  je  schept op van het buffet en je betaalt wat je neemt. Het eten is hier verrassend afwisselend, biologisch en vegetarisch en met zo min mogelijk aanvullende onnodige stoffen als suiker en vet. Zo probeer ik ook steeds meer te koken en Imca doet dat al 25 jaar. Life is so delicious. kijk hier naar de filosofie van Spirit

Der Schwarze Punkt

Tijdens vakanties of een weekend uit loop ik graag een kerk of kapel binnen. Ook vind ik het leuk om een kerkblad van die betreffende gemeente, parochie of kloostergemeenschap mee te nemen. 

Dit weekend waren we in Bad Laer een mooi plaatsje tegen het Teutoburgerwald aan. In het Badlaerse kerkblad trof het verhaal over Der Schwarze Punkt mij. Hieronder de Nederlandse versie. 

Manchmal tut es gut das Leben aus einer anderen Perspektive zu betrachten....!