Blijdorp

Altijd leuk een Dagje Dierentuin. En via via met gratis kaartjes is extra leuk.
Twee kleinkinderen mee is goed te doen. Een andere keer weer de andere twee....

Nazomeren in Oostenrijk

Herfstvakantie vierden we afgelopen tien dagen eerst in Wenen. Deze stad beginnen we al aardig te kennen, maar een museumbezoek of een concert is altijd extra mooi hier. 

De fraaie Rembrandt tentoonstelling bezochten we in het Kunsthistorisch Museum...

Het concert in de Musikverein...

en een plechtige mis in de Stephansdom...

aan de rand van de stad de wijnboerderijen... 

In de Schatkamer bij de Hofburg raakte ik onder de indruk van de rijkdom van de Habsburgers, ook op het gebied van religieuze kunst. Ze verzamelden van alles rond Jezus, zoals stukjes van het avondmaals-tafellaken, serviesgoed van het laatste avondmaal en brokstukken van het kruis. En als hoogtepunt  in de relikwieën verzameling een van de spijkers waarmee Jezus gekruisigd is.

Na al deze pracht en praal zijn we met de trein naar Holzleiten gereisd, een klein bergdorp achter Innsbruck voor een aantal verwendagen in een veganistisch en biologisch hotel. Op de terugweg reisden we met de nachttrein zoals gewoonlijk weer met veel vertraging, maar goed, je kon er bij liggen....

Leven met de Bijbel

In mijn jeugd stond de bijbel centraal. Elke avond las mijn vader een hoofdstuk uit de bijbel, elke schooldag begon met een Bijbelverhaal, mijn moeder las tussen de middag uit de kinderbijbel voor, we gingen 2 keer op zondag naar de kerk. En dan was er nog catechese, jeugdclub, de zondagschool waar ik zelf les gaf en geleerd heb om verhalen te vertellen.
Het belangrijkste deel was het boek van de psalmen. Elke maandagochtend moest ik een uit het hoofd geleerde psalm opzeggen en dat gaf ook een cijfer op het rapport. Als dat cijfer hoog was kreeg ik een beloning van mijn opa. Dat vond hij belangrijker dan mijn rekenvaardigheid of tekentalent. Was er iemand in het gezin jarig dan werd de psalm gelezen van zijn of haar leeftijd. Een echt protestants ritueeltje. Op oudejaarsavond werd altijd psalm 90 voorgelezen door mijn vader zo eindigden we het jaar met een psalm. ‘Leer ons zo onze dagen tellen dat we een wijs hart bekomen’.
Later, als leerkracht basisonderwijs, begon ook elke dag met een verhaal uit de bijbel. Sommige verhalen sloeg ik over want die vond ik niet geschikt voor kinderen, maar dat gaf regelmatig discussie met mijn collega’s die vonden dat je alles moest vertellen. Want het was Gods Woord.

Nu lees ik vaker over de Bijbel dan in de Bijbel. Sinds mijn vroegere theologie studie aan de Vrije Universiteit  (die ik deed als hobby) kijk ik anders naar dit boek. Maar ik blijf het even boeiend vinden als vroeger.

Hier is de Bijbel te zien waar m'n vader dagelijks uit voorlas. Sommige stukken bevatten teveel geweld en/of sex die sloeg hij over. Ik zocht ze later wel eens op om er achter te komen wat daar nu eigenlijk stond.... Daarbij mijn psalmboekje dat ik bij me had naar de kerk of naar school en dat ik grotendeels uit het hoofd kende.

Als favoriete Bijbelboek kies ik dus nu de Psalmen. Waarom de Psalmen? Het is de geloofstaal van zowel de Joden als de Christenen, het zijn de liederen en gedichten vol menselijke ervaringen ten opzichte van God.  De psalmen verwoorden wat er in mensen omgaat wat hen bezielt en staande houdt. De psalmen weerspiegelen het geloof de dankbaarheid, de aanbidding maar ook de twijfels en de moeite die we kunnen ervaren in de relatie met God. Alle religieuze emoties worden daarin verwoord: dankbaarheid, lofzang, boosheid, angst, wijsheid, profetie, maar ook twijfel, de zoektocht naar God  en zelfs Godverlatenheid.  Jezus citeert ook een psalm aan het kruis ‘Mijn God waarom hebt gij mij verlaten’,  dat komt uit psalm 22.

De psalmen hebben altijd een grote betekenis gehad voor gelovigen van alle tijden. In de kloosters klinken de psalmen nog steeds dagelijks soms wel 7 keer per dag en komen ze alle 150  in enkele weken langs. Er zijn mooie eigentijdse vertalingen zoals die van Huub Oosterhuis of ‘Psalmen voor Nu’. Trijntje Oosterhuis kan de Psalmen die haar vader vertaalde prachtig zingen.

De langste psalm is 119. Mijn opa kende deze helemaal uit z'n hoofd. Het is een loflied op de tien geboden. De kortste psalm is 117, die zingen we vaak zowel bij de katholieken als protestanten in het Latijn: Laudate Omnes Gentes. Laudate Domine.

Afgelopen zondag tijdens de herdenking van zeven oktober 2023 klonk in de kerk waar ik was psalm 42 in de hertaling van Oosterhuis. Dat maakt indruk!

Friesland

Een mooie nazomerweekend lokte ons de afgelopen dagen naar Friesland. We vonden via Airbnb een eenvoudig verblijf op een boerderij in Parrega. Van hieruit fietsten we naar Workum, Koudum, Bolsward, Makkum, Hindelopen, Franeker, kortom een aantal elfstedentocht stadjes. En natuurlijk naar de dijken bij het IJsselmeer en de Waddenzee. Het is een mooi gebied met uitgestrekte groene weilanden, meren , trekvaarten, havens, windmolens, kleine dorpskerken in vrijwel elk dorp. En enorme boerderijen. 

Op zondag bezochten we de fraaie Titus Brandsma basiliek in Bolsward. 

Huis Van Bonaventura

Ook dit jaar wordt er een boeiend lezingenprogramma georganiseerd in De Dam in Woerden. De 7 Werken van Barmhartigheid worden gevolgd. En dat levert het volgende programma op:

De zeven werken van barmhartigheid zijn in de christelijke traditie zeven manieren waarop gelovigen medeleven en zorg tonen. Ze zijn gebaseerd op een tekst in de bijbel namelijk Mattheus 25. De huidige paus Franciscus heeft een achtste werk van barmhartigheid genoemd namelijk de zorg voor de schepping. Vandaar dat het acht lezingen zijn geworden.

Met Koster Henk Door de Bonaventura

Voor het kerkblad van de parochie hier in Woerden interview ik nu al bijna 2 jaar diverse parochianen. Ik doe dit samen met Bas en we hebben beide veel lol in dit vrijwilligerswerk, omdat we zo vaak boeiende mensen ontmoeten. In het september nummer interviewden we Fien uit Harmelen met een bijzonder levensverhaal. lees hier ons september nummer 
En voor het volgende nummer interviewden we koster Henk Baars van de Bonaventurakerk. Hij heeft ons afgelopen week een groot aantal boeiende plekken laten zien in 'zijn'  prachtige kerk. Bijvoorbeeld  het sacrarium, dat is een heilig putje onder een van de beelden in een van de nissen (de piscina). Onder het beeld van Franciscus bevindt zich een kleine afvoer waarin het wijwater gegoten kon worden. “Dan stroomt het water heel symbolisch weer terug naar de aarde” vertelde Henk ons.

Ook leerde ik dat elk altaar een relikwie heeft, soms moet je er even naar zoeken of een kleedje opbeuren.
                                                

Zo ook wees Henk ons op de kruisweg in de vloertegels met talloze verwijzingen naar het lijdensverhaal van Christus. 

Als je goed kijkt zie  je heel treffend een afbeelding van de tuniek (onderkleed) van Jezus met daarbij een drietal dobbelstenen, een verwijzing naar de Romeinse soldaten die dobbelden om de kleding van Jezus bij zijn kruisiging.  
Hoe leuk is het en leerzaam om met zo'n deskundige gids een avondje door de kerk te lopen! 

Walburgis

Gisteren had ik met Henk en Hans een dagje Rehoboth-Reünie dit keer in Zutphen. Rehoboth was de pedagogische Academie in Utrecht waar we elkaar tussen 1972 en 1975 ontmoet hebben: veel geleerd en veel gelachen!
Zo kwam ik ook in de Walburgiskerk terecht, een Romaanse kerk uit de elfde eeuw, met daarna nog vele verbouwingen en aanpassingen. Het is nu een protestantse kerk. In de kerk zijn fraaie kapellen, een grote gotische kaarsenkroon uit de veertiende eeuw, tekstborden en muurschilderingen. Ook de ingang tot de Libije is hier in de kerk, dat is een openbare leeszaal uit de zestiende eeuw met onder meer 85 drukken van voor het jaar 1500 ofwel de incunabelen. Voor een bezoek aan de Librije had ik nu geen tijd. Een volgende keer dan maar en er is nog veel meer te zien in Zutphen.

Na  Zutphen ben ik doorgereisd naar Amsterdam voor een concert van de Bootleg Beatles in het Concertgebouw. Dit concertbezoek was aan verjaardagscadeautje voor zoon JW. Het gaf een heel andere sfeer in het Concertgebouw dan bij de Mattheus Passion.....  

Elektrisch Rijden

Het moest er van komen vonden we al langer: overstappen op elektrisch rijden. Deze week is de knoop doorgehakt en de tweede hands Golf staat eerdaags klaar. Nu nog gaan wennen aan het verschijnsel laadpas, laadpaal, laap-app, maar ook dat zal we lukken...... Het huis is gasloos, ik eet veganistisch, we vliegen amper en gaan naar Oostenrijk met de trein. Meer kan ik nu even niet doen voor de toekomst van de kleinkinderen.....

Zomerstrand Aan Het Meijepad

Een favoriet uitje met de kleinkinderen is het Zomerstrand aan het Meijepad bij de Nieuwkoopse plassen. We parkeren dan naast de kerk in de Meije. We lopen langs de Lourdes grot en met Opa's  schatkaart in de hand lopen we dan zo'n 4 kilometer langs de watertoren en over het schapen- en het waterpad naar deze loungeplek. Er kan hier fijn gespeeld worden en als de blauwalg niet te erg is kan er veilig worden gezwommen. En er is goede koffie en appeltaart voor de oppassende grootouders. 

Amsterdamse Bos

Een stadswandeling in de natuur? Dat kan in het Amsterdamse Bos. Vanaf station Amsterdam-Zuid is het gemakkelijk te belopen en je kunt hier mooie tochten maken met onderweg voldoende horeca zoals de boerderij Meerzicht of het terras bij de Bosbaan waar gisteren geoefend werd voor de Olympische Spelen. Het lijkt hier een beetje op het Central Park in New York: natuur met de hoogbouw van de Zuidas op de achtergrond. En dan was het ook nog mooi wandelweer gisteren na lange tijden van regen....

Holzland

Mooie Maandagweer ...... tijd voor de lange fietstocht .....via Sluipwijk over de Lecksdijk naar de Reeuwijkse plas die Broekvelden heet. Er mag hier niet gevaren worden dus een paradijs voor watervogels. Zo heeft denk ik heel Holland eruit gezien voordat we het in de Middeleeuwen gingen cultiveren tot veeteeltgebied. Holland komt van Holzland, genoemd naar die (wilgen)begroeiing die hier zo typerend is.

Bredius

Kinderen moet je leuk en vooral ook zinvol bezig houden. Dat heb ik m'n hele leven gedaan in het onderwijs en de opvoeding. Niet dat het altijd en allemaal goed gegaan is, maar de intentie was goed. Dan kun je er tevreden op terug kijken (vrij naar Augustinus).
Gisteren ging ik met de (klein)kinderen iets drinken in het Parkcafé Bredius, een favoriete zondagmiddag- plek. In de ernaast gelegen Bredius schuur is vaak een leuke natuur activiteit te doen. Dit keer was het een moddermasker maken. Daarna jeu-de-boulen bij de kinderboerderij inclusief nieuwsgierige pauw. En eindelijk is het nu zomerweer hier in Nederland.

Zegentekst

Maar de Woerdense kerken zijn ook mooi!
Maandelijks is hier een Taizé viering verzorgd door jongeren, met muziek, stilte en bezinning.

Ter afsluiting van het seizoen werd in de laatste Taizé viering in Woerden deze zegentekst voorgelezen.

De volgende Woerdense Taizé viering is op 18 augustus.

Zegen

Het ga je goed

Moge wat op je weg komt jou tot zegen zijn:

De vreugde van de ontmoeting

De pijn van de ontbering

De tijd van de verwachting

Het genot van de volheid

De kaalte van het gemis.

 

Moge jouw leven anderen tot zegen zijn:

Dat je ogen met mildheid kijken,

Dat je handen open zijn en opbouwen.

Dat je luistert tot in het zwijgen,

Dat je woorden oprecht zijn

En dat je in hart en nieren bewogen bent

Om de mens op je weg.

 God zegene jouw weg,

Moge jouw leven tot Gods eer zijn.

 

(Tekst:  Andries Govaart )

Maria La Inmaculada

In Zuid Spanje draait heel het religieuze leven om Maria,  zo komt het op mij over. De straatnamen, de cafeetjes, de schoolnamen, overal kom je Maria tegen. Vrijwel elke kerk heeft een verwijzing naar Maria, Maria Inmaculada, Maria de la Pena, Virgen del Carmen, Maria Assumptie, Mater Dolorosa, Virgen dit en Virgen dat, enzovoorts. In de kerken wordt Maria meestal gekroond voorgesteld, ze draagt een grote mantel en is de Koningin van de hemel. Er zijn  talloze feesten gewijd aan Maria. Maria Moeder Gods, Maria Lichtmis, Maria Boodschap, Maria visitatie, op 8 december Maria's onbevlekte ontvangenis, Maria's geboorte op 8 september en Maria Hemelvaart op 15 augustus. En dan vergeet ik er nog een flink aantal. Op internet las ik een artikel hoe het komt dat die Maria-verering hier zo dominant is. Het had volgens de auteur te maken met het voor-Christelijke tijdperk. Toen speelden vrouwelijk goden hier vaak een grote rol. Van die cultuur is niet veel meer over maar uit opgravingen is bekend dat de vrouw-godin een belangrijke plaats had in Spanje. Ook op Ibiza werd de godin Tanit aanbeden. En in het Baskenland was het  de godin Mari die centraal stond. Zo kan er dus een link gelegd worden met het oude Spanje en kan het een verklaring zijn van al die feesten en namen waarin Maria een hoofdrol heeft. Feestdagen genoeg. Wij maakten een Corpus Christi processie mee in Mijas. In de Heilige week  (Semana Santa) voor Pasen gaan  talloze processies door dit land, soms meerdere tegelijk door dezelfde stad. Het zal een combinatie zijn van gemeende devotie en toeristische trekpleisters, stel ik me zo voor.

Reconquista

Vanaf het jaar 711 werd Spanje bezet door de Moren, dat waren Arabische bevolkingsgroepen die vanuit Marokko het land waren binnen gevallen. 750 jaar lang zijn de zogenaamde Moren in Spanje gebleven en ze bouwden in die tijd enorme kastelen, vestingen en moskeeën. Vanaf het jaar 1000 werd het land door de Christenen terug veroverd en uiteindelijk was in 1492 deze reconquista = herovering voltooid, met de herovering van Granada. In de steden is nog heel veel van deze Moorse sporen te zien. Zo werden de paleizen en vestingen herbouwd en aangepast en in de moskeeën werden enorme kathedralen gebouwd. Het levert heden ten dage grote toeristische bezienswaardigheden op zoals het Real Alcazar in Sevilla, de grote kathedraal in Sevilla met de Giralda toren, het Alhambra in Granada of de Mezquita in Cordoba. We hebben ze allemaal bezocht, hoewel het veel moeite kostte om kaartjes te bemachtigen....

Andalusië

De afgelopen 3 weken waren we in Andalusië, Zuid Spanje dus. Via Airbnb vonden we een geweldig appartement in de bergen van Ojen, zo'n 10 minuten vanaf de kust. Als je de kuststrook verlaat dan kom je in een geheel ander Spanje terecht. Want langs de kuststrook, daar zijn wij snel uitgekeken. Maar het binnenland is prachtig met de geweldige steden Sevilla, Granada, Cordoba en Málaga .Ook kleinere witte bergdorpjes zoals Ronda en Mijas vonden we prachtig. In de steden zijn de paleizen en de kerken zeer fraai en Maria staat overal centraal, zowel in de kerken, de straatnamen als de cafeetjes. Wij maakten twee religieuze feesten mee: een eerste communie en Corpus Christi, compleet met een processie.

Maar eerst een paar plaatjes, om te beginnen van onze verblijfplaats:

De eerste grote stad die we bezochten was Sevilla:

 En het bijzondere natuurgebied El Topcal:

Ook waren we in Mijas en Ronda:

Het stierenvechten is officieel in Spanje nog niet verboden, maar in Mijas is het zeven jaar geleden pas afgeschaft. We zagen het nog wel life op de Spaanse tv.....