Goden Van Egypte

Ik ben meer van het Museum dan van de Pretparken of Speeltuin, daarom is het extra leuk dat de oudste kleinzoon al interesse toont in mooie tentoonstellingen. Dit weekend bezocht ik met hem de Goden van Egypte in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Ruim 500 objecten uit allerlei musea tonen de wondere Egyptische Godenwereld en de mysterieuze scheppingsverhalen, waar ook zoveel Christelijke motieven uit voort zijn gekomen. Benjamin was vooral geïnteresseerd in de hiërogliefen, op de terugweg hebben we in de trein geoefend om z'n naam in dit Egyptische schrift te kunnen schrijven. De tentoonstelling is nog tot 31 maart.

Portret

Vandaag heb ik met kleindochter Selma haar portret opgehaald bij schilder Annelies van der Sman, hier in Woerden. We vinden het erg knap hoe  Annelies dit mooie meisje zo op het linnen doek heeft gekregen. Het krijgt een fraai plekje, nu op de boekenkast, later in de gang van  m'n nieuwe appartement.

Hier het eerdere portret van kleinzoon Benjamin

Vacare Deo

Aan mijn lijst 'bezochte kloosters' kan ik na dit weekend toevoegen de Onze Lieve Vrouwe Abdij van de Benedictinessen in Oosterhout. We waren hier met 15 deelnemers aan een kloosterweekend dat ik samen met Imca en pastor Janneke georganiseerd had. Ons thema was 'Vacare Deo', je vrij maken voor God , hoe doe je dat? wanneer doe je dat? doe je dat eigenlijk wel? Omdat de groep bestond uit leden van de RK parochie en van verschillende PKN kerken uit Woerden gaf dat een mooie mengeling van gedachten en ervaringen. De gebedsdiensten van de 20 zusters zijn sober en stijlvol. Er werd fraai gezongen. We hebben veel ervaringen uitgewisseld en gedeeld.
Zo'n bezinningsweekend is een waardevolle manier om de 40 dagen tijd te starten. Het volgende weekend staat al gepland, dit keer bij de zusters van Koningsoord.

Mijn kloostercursus voor Volksuniversiteit Groene Hart gaat door, de eerste les is op 21 maart.

Out Of Africa

 

Townships

Tijdens de periode van de Apartheid (1948-1994) ontstonden in Zuid-Afrika de zogenaamde Townships, aparte woonwijken voor zwarte Zuid Afrikanen.

Nu zijn nog steeds bij elke stad de Townships te zien waar  miljoenen mensen hun woonplaats hebben.
En zeer goedkope arbeidskrachten zijn om de Zuidafrikaanse economie draaiend te houden.
De townships groeien ook dagelijks door de grote aantallen economische vluchtelingen die in Zuid-Afrika hun geluk komen zoeken. Vanaf de luchthaven van Kaapstad rijd je meteen al langs een van de grootste townships met naar schatting anderhalf miljoen inwoners.

Op een zondag tijdens onze reis bezochten we een Anglicaanse kerkdienst, waar we 2 bewoners van zo'n township ontmoetten, Ben en Suzen. Zij vertelden dat ze afkomstig zijn uit Malawi. Ben heeft een baan, Suzen werkt tijdelijk bij een blanke familie. We hebben het aangedurfd hen te vragen of we mochten rondkijken in hun township en dat is gebeurd. Het werd een indrukwekkende ervaring, zoveel mensen in hun armoede, zoveel kinderen. Op diverse plaatsen waren in 'schuurtjes' kerkdiensten gaande met veel muziek en passie. Ook in de township zijn grote verschillen in woonruimte, van kleine betonnen (Mandela-)huisjes tot houten bouwsels met veel plastic zakken en golfplaten. Ben en Suzan hebben ons hun huisje laten zien, we kregen een glas water aangeboden en Ben kocht wat elektriciteit om de ventilator even voor ons te kunnen laten draaien. Ze hebben hier 3 kinderen en ook nog kinderen in Malawi, als er voldoende geld is voor de reis laten ze hen ook hier komen. Bens droombeeld is 'Eens gaan we naar Europa', hoewel hij niet wist waar Nederland, Engeland of Duitsland ligt. Ik heb hem geschetst dat hij hier geen enkele kans krijgt om als vluchteling geaccepteerd te worden. En dat hij zeker niet moet geloven wat mensensmokkelaars hem vertellen.

Op deze foto zie je de situatie van Zuid-Afrika: beneden in de fraaie baai liggen de mooie huizen van de blanken, goed bewaakt. Op de heuvel de township. Personeel gaat 's morgen te voet naar de werkplekken beneden, de iets beter betaalden nemen een taxibusje. In de township is de bekende derdewereldproblematiek te zien en te voelen, zoals werkloosheid, criminaliteit, armoede, drugs en alcohol. De grote aantallen kinderen maken het probleem elke dag groter. Wij vonden dit onverwachte  bezoek erg waardevol om zo ons beeld van Zuid-Afrika nog wat breder te maken.

Later in de reis bezochten we met de groep een particulier schooltje in een township, waar door goed bedoelende vrijwilligers, met behulp van sponsorende toeristen een groepje kinderen scholing en een maaltijd krijgt. 'Teach me to do it myself'  stond achterop hun schooluniform. Dat vind ik  een goed uitgangspunt, want deze armoedeproblematiek gaan we vanuit het Westen niet oplossen met giften of vormen van hulp die vooral bij de corrupte overheid terechtkomt.
Het moet hier door de mensen Zelf gebeuren.

Kaap De Goede Hoop

De Fox rondreis die we de afgelopen 2 weken maakten had als titel 'Het Beste Van de Kaap'.... het was inderdaad een schitterend afwisselend programma met voor mij als beste indrukken: de mooie afwisselende natuur in de Kaapprovincie, de prachtig gelegen lodges met vaak bijbehorend wildpark, bijna Hollandse stadjes zoals Stellenbosch en Mosselbaai, schitterende stranden en rotskusten met als hoogtepunt Kaap de Goede Hoop. Kaapstad is een prachtige stad met de Tafelberg en Robbeneiland met de gevangenis van Nelson Mandela als toeristische trekpleisters. Het weer is in deze periode heerlijk, net niet te warm en nog geen herfst. Gids Tjitte was vriendelijk, attent, zorgzaam en had humor. Hij regelde alles perfect. We genoten van z'n Afrikaans-Nederlands-Friese taaltje. Over het grote verschil tussen arm en rijk schrijf ik later nog, nu eerst bijkomen van de lange nachtvlucht.