Theoloog des Vaderlands

Voor het eerst is een monnik gekozen tot Theoloog des Vaderlands voor het komende jaar.
Het is de Benedictijn Thomas Quartier, ik  heb diverse boeken ('heilige woede') en artikelen van en over hem in mijn Benedictus-verzameling staan.

Ik ben benieuwd hoe hij deze functie-voor-1-jaar gaat vormgeven. Thomas durft echt wel iets te zeggen in zijn publicaties. Hij vindt zichzelf een Godzoeker.

Citaat uit het Nederlands Dagblad:

'Voor mij is het zoeken naar God de kern van de religie. Ik herken dat bij heel veel mensen, ook mensen die niet gelovig zijn. Als je mij dus vraagt: wie is God voor je?, heb ik daar geen antwoord op. Daarom is het niet zo gek dat ik in interviews vooral spreek over praktijken. Geloven is voor mij doen. Het zoeken naar God is iets universeels, wat bij mij wordt gestempeld door de christelijke traditie. Die heeft voor mij een enorme zeggingskracht en ik voel me er ook diep mee verbonden.’ 

Broeder Thomas is fan van Bob Dylan en maakt zelf ook muziek. 

(foto komt van het Nederlands Dagblad)

Erasmus in Woerden

Op de Pedagogische Academie in Utrecht (ik was daar van 1972-1975) hadden we het vak CuMa, cultuur en maatschappij ontwikkelingen. Meneer De Bruin gaf dat vak en ik heb er veel van geleerd. Hij legde bijvoorbeeld uit waarom wij zo snel mogelijk een huis zouden moeten kopen zodra we een baan hadden. Dat was een prima advies, dat ik in de jaren tachtig ook opgevolgd heb. Zo heb je wat aan je schooltijd.

Ook moest ik voor dit vak CuMa een werkstuk schrijven over een grote Nederlandse denker en ik weet nog dat ik me toen verdiept heb in Erasmus. Het klooster Stein, waar hij lange tijd woonde - en het niet kon uithouden - lag op de grens van mijn geboortedorp en Gouda en ik ben vaak lang de boerderij gefietst die daar nu op die plek staat. Het klooster is helaas verdwenen. Mijn werkstuk van toen gaf ik de titel 'om de Vrije wil' en het ging over het verschil van inzicht tussen Erasmus en Maarten Luther. Ik weet nog dat ik het meer eens was met de vooruitstrevende en humoristische Erasmus dan die strenge Middeleeuwse Maarten Luther, maar ik heb het werkstuk niet meer dus kan het niet meer checken.

Nu ben ik druk aan het studeren  in het nieuwste boek over Erasmus, geschreven door historica Sandra Langereis. Het boek heeft onlangs een belangrijke prijs gewonnen. Tot mijn grote verbazing lees ik hierin dat Erasmus ook in Woerden gewoond heeft en hier op school heeft gezeten. Zijn vader Gerard, was hier van 1471- 1476 vice-pastoor in de Sint - Petruskerk. Een priester met een kind? Ach ja er kon veel in die late Middeleeuwen. Al had Erasmus  als 'bastaard' veel minder rechten en kon hij bijvoorbeeld zelf geen priester worden. Maar na een brief aan de paus en wat geld kon dat ook weer bijgesteld worden. Erasmus is misschien wel de grootste denker en auteur uit onze geschiedenis. Wat mooi dat hij hier in Woerden onderwijs genoten heeft van een van mijn Middeleeuwse collega's..... En van mij de tip om dit fantastische boek te lezen! Jammer is die lelijke kaft.

                Hier een link naar een podcast met Sandra Langereis over dit boek

of bekijk deze lezing

Liefhebben

Regelmatig heb ik de neiging te reageren op een stukje in de krant (ik lees Trouw, Nederlands Dagblad en het AD voor het plaatselijke nieuws). Meestal gooi ik die stukjes weer weg, maar dit weekend had ik mijn reactie opgestuurd naar het Nederlands Dagblad en dat werd vandaag geplaatst. Het gaat over 'je naaste liefhebben' waar ik in de loop der jaren een wat minder zoetsappige mening over gevormd heb.

 

Aelbert Cuyp

Vandaag bezocht ik de tentoonstelling in het Dordrechts Museum van  Dordrechts grootste schilder: Aelbert Cuyp. Zijn schilderijen zijn vooral in Engeland terecht gekomen en zo heeft hij een grote invloed gehad op Engelse schilders als Turner, Gainsborough en Constable. Ik heb slechts 1 Aelbert Cuyp eerder gezien, namelijk in het Rijksmuseum. Hier in Dordt hangen er nu ruim 30  en de kenmerken zijn : rust, licht, wolken, koeien, herders, zeilboten en stadsgezichten.

Naast de vele zonovergoten landschappen, met vaak 1  persoon in rood gekleed heeft hij ook Bijbelse  taferelen geschilderd zoals deze 'bekering van Paulus op weg naar Damascus'. 

De tentoonstelling is nog tot 6 maart 2022 te zien.

Tikoen Olam

Tijdens de klimaatmars viering van afgelopen zaterdag hoorde ik van een jonge Joodse vrouw het begrip Tikoen Olam. Het gaat over de boodschap die vanuit de Thora aan het Joodse volk gegeven wordt om de wereld beter te maken. Het lijkt denk ik op het begrip 'rentmeesterschap' in het Christendom. Letterlijk betekent tikoen olam 'herstellen van de wereld' en het staat voor verantwoording nemen voor wat je ziet dat er gebeurt in een naar herstel snakkende wereld. En zo ook een voorbeeld te zijn voor anderen. Ieder heeft de opdracht zijn of haar eigen bijdrage te leveren om van de wereld een betere plek te maken, een licht te zijn. Dat kan gaan om het bestrijden van de corona crisis of een bijdrage leveren aan de  klimaatproblemen, maar ook in het klein: omzien naar elkaar, een kaartje sturen,  je buurvrouw helpen met de boodschappen. Zo breng je in het Jodendom de Messiaanse tijd dichterbij. Niks doen is geen optie. Tikoen olam is een opdracht. En ook al kun je het doel niet bereiken je mag nooit stoppen het te Willen bereiken.

En God? Gaat God ingrijpen om de wereld te redden? Vanuit tikoen olam kun je dan zeggen: de mens moet in actie komen en ervoor zorgen dat er wonderen komen. 

Vandaag mocht ik een sluiting uitspreken bij een kerkvergadering en ik eindigde met dit verhaal uit de Midrasj:

Er is een enorme  watersnood. Een man staat op het dak van zijn huis en er komt een bootje langs. De man wil echter niet instappen omdat hij wil wachten tot God hem helpt. Het bootje vaart weer weg en het water stijgt. Dan komt er een helikopter langs. En weer wil de man geen gebruik maken van de aangeboden redding. Hij zegt: God zal me helpen. Dan gaat ook de helikopter weg en de man verdrinkt.

Hij komt voor Gods troon en is heel erg boos en vraagt God waarom Hij hem niet gered heeft. Dan antwoordt God: ik heb een bootje en een helikopter naar je gestuurd maar je wilde niet instappen.

(bron tekening: kinderwoorddienst)

Count My Blessings

 Een toepasselijk lied op deze 'Dankdag' in de Protestantse kerken

                                                          Nylons - Count My Blessings 

In and out
Of situations
I take the good with the bad
Ups and downs
Get complicated
But I don't have the right
To be sad

How about the children who are hungry
And never get to eat
How about the people who are homeless
Sleeping in the street

Every night
Before I go to sleep
I count my blessings
Instead of sheep
I say a prayer
My soul to keep
I count my blessings

When I hear
The sound of complaining
I put my hands to my ears
Think of those
Whose lives have been taken
And thank the lord I am here

I've got some money in my pocket
A hand I can hold
Somebody standing by me
When the winter gets too cold

I'd give some away

Share in my good fortune
Hear me when I say
I'll give some away

How about the people who are starving
And never get to eat
How about the children in the desert
Dying from the heat

Klimaatmars 6 November

Hoewel ik niet zo'n protesterend mens ben heb ik me wel aangemeld voor de klimaatmars van 6 november aanstaande. Terwijl de wereld leiders in Glasgow praten over het klimaat worden wereldwijd acties en evenementen georganiseerd. Als kerklid vind ik dat ik niet op de (kerk)bank kan blijven zitten. Gods mooie Schepping is in ademnood en niemand kan het nog ontkennen. Ik doe het ook voor (mijn) kinderen en kleinkinderen. 

De laatste keer dat ik met een protestactie meedeed was de grote demonstratie van het IKV tegen de kernwapens in 1981. Die kruisraketten zijn er nooit gekomen, dus protesteren helpt. Er deden toen naar schatting 400.000 deelnemers mee. Ik vond het een overweldigende ervaring, zoveel gelijkgestemden met elkaar op straat. 'k Ben benieuwd hoe het zaterdag  (weer) in Amsterdam wordt.

UPDATE: het was een mooie ervaring zaterdagmiddag met zo'n 40.000 mensen schuifelend door Amsterdam. De dienst in de Westerkerk was ook inspirerend. Ik heb veel creatieve teksten gezien op de borden en de massaal aanwezige politie had niets te doen.