dinsdag 31 maart 2015

Moestuinen

Door een slimme  actie van Albert Heijn die gratis plantjes uitdeelt bij de boodschappen, is tuinieren weer helemaal in de mode. Er zijn ook Tv programma's over tuinieren met de slow television van Maarten 't Hart als start. En nu natuurlijk ook een TV format met een wedstrijd erin.
In mijn lagere schooltijd had iedereen in ons dorp een moestuin. Mijn vader huurde een stukje land van boer van Ginkel. Wij aten 's zomers altijd om kwart over 5. Om 6 uur  was pa klaar met bijbellezen en sprak hij een  lang en onverstaanbaar gebed uit. Door de strikte, bijna Benedictijnse tijdsplanning, ging tijdens het gebed de klok af  wat altijd bij ons, kinderen, veel gegniffel gaf, zeker toen de hangklok vervangen werd door een koekoeksklok. Maar dan was het over met de pret. Terwijl mijn zussen hielpen met de vaat ging ik elke avond mee naar de tuin. Emmers aan het fietsstuur, gereedschap achterop. Over de smalle Wiericke kade, dan een enge wiebelplank over een slootje. Na een periode van wieden, schoffelen en water geven was het Oogsten: worteltjes, sla, rode bieten die we kroten noemden, aardappelen, radijs, rabarber, een vaag gewas dat  snijbiet heette. En vooral veel Stambonen. Die bonen zag ik de volgende middag weer, als ik uit school kwam, omdat ze dan afgehaald moesten worden, zodat mijn moeder ze kon Wecken. De oogst was in mijn beleving elk jaar enorm, zodat we de hele zomer bonen aten, maar ook voor de hele winter potten vol in de kelder hadden staan. Ik kon razend snel bonen 'haren', een emmer op een middag was geen punt. En trouwens, er was verder toch niets te beleven in het dorp. Auto kentekens noteren, wat mijn vriendjes graag deden , vond ik een nutteloze bezigheid.
Het Moestuinen was ook belangrijk in de winter. Om wat bij te verdienen had mijn vader jarenlang een tuinzadenhandel en ik was zijn Grote Compagnon. Dat betekende met boekjes en bestellijsten door het dorp fietsen. Krantjes weg brengen, ingevulde lijsten ophalen, bestellingen checken, pakketjes in orde maken. En dan, als de grote bestelling uit Groningen was afgeleverd met de bode dienst, gingen we  de dozen met pakjes zaad bezorgen en netjes afrekenen. Alles op de fiets. En alleen maar bij de vaste klanten, want er was nog zo'n zaadhandel in het dorp met eigen klandizie en de onuitgesproken afspraak was dat je niet wisselde van leverancier. Het kapitalisme met bijbehorende concurrentie was nog niet uitgevonden in Driebruggen.
Zaad van Uittenbroek, het klonk altijd wel wat apart, maar voor dubbelzinnigheid was ik veel te naïef.
Onze moestuin is verwoest tijdens de overstroming van de polder in 1967 na een breuk in de Wierickedijk. Ik zal toen al op de MULO en had geen tijd meer voor tuinieren. Mijn vader is toen gaan Moestuinen in de tuin van Opa van Zwieten, het huis dat we later gekocht hebben. Tot vlak voor zijn dood is hij actief geweest in de tuin, zijn Domein.

vrijdag 27 maart 2015

Zestig

Dit weekend vier ik mijn Zestigste verjaardag. Op 30 maart 1955 ben ik om 5 uur 's middags geboren. De bus van Verhoef reed net voorbij ons huis, vertelde mijn moeder zo vaak. Nou die bus was nooit te laat, dus 5 uur, dat klopt wel.
Vanmiddag heb ik met Benjamin een ijsje gegeten bij de MacDonald en hem op mijn mobieltje deze foto laten zien. 'Kijk, dat was Opa toe hij net zo oud was als jij'. Wat een andere tijd. Wat kan er veel gebeuren in 60 jaar.
Ik heb deze week mijn 60 jaar samengevat in een fotoboek. Wil je het bekijken? klik dan hier.



Ik vier mijn verjaardag niet uitgebreid, vanwege de gezondheid van Willy die net weer met een chemokuur  gestart is. Maar zondag komen de kinderen lekker koken hier. En het kloosterbier blijft lang goed, in afwachting van betere tijden....

Bij de verjaardagpost kwam deze Psalm binnen:
Psalm 121 (Hans Bouma)
Honger je naar gerechtigheid, dorst je naar vrede, is Jeruzalem je visioen,
reken dan maar op je God.
Geen ogenblik wijkt Hij van je zijde.
Hoe je weg ook loopt, goed loopt hij af. Een wereld vol gevaar. Donkere bergen zien dreigend op je neer. Je huivert, kijkt angstig omhoog - wie weet wordt het nacht, voor eeuwig nacht. Nooit bereik je de stad. Geen recht, geen vrede, alles ontgaat je.
Maar je bent veilig. Een God die je bewaart, het grootste belang aan je hecht.

Ooit ging je op weg. Een gelukkig begin. Hoe gelukkig het einde.

UPDATE zondag: Benjamin heeft een Opa-is-jarig liedje ingestudeerd:




vrijdag 20 maart 2015

Zonsverduistering

Het was vanmorgen precies 3 seconden zichtbaar op ons dakterras, de gedeeltelijke zonsverduistering van vandaag. Met de bijbehorende verschijnselen van kilte en vogels die opvallend gaan vliegen.
De laatste volledige  zonsverduistering die ik meegemaakt heb was
in China in 2008. Dat was heel bijzonder, vooral om dat het de hele dag bewolkt was geweest en net op tijd de wolken wegtrokken....

maandag 16 maart 2015

Rekening voor foto op Blog

BLOGGERS, pas op:

Op deze weblog plaatste ik in november een fotootje, dat ik van Google  afbeeldingen had gehaald.
Geen watermerk, copyright of naam erop.
In volslagen onwetendheid ga ik er van uit dat je zo'n plaatje mag gebruiken, zeker als je blog niet commercieel is of advertenties bevat.
Tot mijn grote verbazing ontving ik 3 weken geleden van een fotograaf een fikse rekening voor deze foto. De communicatie verliep meteen via een advocatenkantoor. De brief had een intimiderende ondertoon! Na onderhandeling heb ik, ook om er vanaf te zijn, ruim 100 Euro betaald.....

Als ik tijd heb ga ik nog eens uitzoeken hoe het precies zit met dat auteursrecht in ons land. Ik heb nu andere zorgen aan mijn hoofd....
 
 

zaterdag 14 maart 2015

Egmond

Vandaag was ik op bezoek in de Sint Adelbert Abdij van Egmond. Een prachtig klooster waar ik al vaker geweest ben. De reden van mijn bezoek vandaag was, dat de gastenpater van Affligem, Broeder George, onlangs naar deze abdij is verhuisd. Met George heb ik veel mailcontact en hij is al jarenlang mijn inspirator om me als Leek bezig te houden met kloosterlezingen en de Benedictijnse Wijsheid. Het was goed te constateren dat George het hier goed naar zijn zin heeft. De abdij is een inspirerende plaats die Rust en Orde uitstraalt en ook boeiende activiteiten organiseert. Het aantal oblaten is groot hier. Voor de Woerdense PKN kerken ben ik bezig hier een weekend te organiseren, maar bijna het gehele jaar is al volgeboekt in het gastenverblijf!
 
 

Na de mooie Zaterdagmiddag Vesper heb ik een kaarsje gebrand in de kapel, ook voor de spannende week die komen gaat voor Willy, met onderzoeken en uitslagen.....!

woensdag 11 maart 2015

Gas

Vandaag was onze woonwijk Molenvliet zelfs in het Landelijke Nieuws. De reden: er is een gasveld aangeboord onder deze wijk en die zal in exploitatie worden genomen in 2016.
De Christen Unie gaat er zelfs Kamervragen over stellen.
En echt niet omdat het verkiezingstijd is.... nee,  we krijgen hier in ons rustige Woerdense buitenwijkje Groningse toestanden met aardbevingen, verzakkingen en scheuren.
Ik heb de eerste scheur vanavond al geconstateerd en alvast vereeuwigd.
Update Zaterdag 14-3: Zelfs Christen Unie fractieleider Arie Slob was vandaag in ons Wijk - Winkelcentrum om over de Woerdense Gasbel te praten. Omdat ik bij de vorige verkiezing op Arie gestemd heb mocht ik wel een foto van hem maken en plaatsen hier.

maandag 9 maart 2015

Voorjaar 2: IJsje eten......

En kleinzoon Benjamin (1jr, 9 mnd nu) heeft ook het voorjaar in z'n bolletje.
Hij ontdekt dagelijks meer hoe handig het is als je kunt lopen en praten en de weg weet naar de Mac Donald.......

zondag 8 maart 2015

Voorjaar 1: Lammetjes

Vandaag was het Lammetjes dag bij de familie in Vlist.
Vannacht geboren.....
 en deze al een paar weken oud...

zondag 1 maart 2015

Schotsvarken

Mijn zondagmiddagwandeling ging vandaag langs de Oude Rijn over het jaagpad. Op de plek waar ik hier zit stond 100 jaar geleden een cafeetje met de wonderlijke naam 'Schotsvarken'. Het verhaal gaat dat de kastelein een oud walvisvaarder was en dat hij zeehonden die op de ijsschotsen lagen aan zag voor varkens en daar op schoot. Het uithangbord van deze herberg was een bot van een walvis en staat nog in het museum van Woerden.
Zo zag het er hier uit in in 1930, de paarden die de trekschuit hier langs trokken konden even rusten, de 'jager' kon een jenevertje  drinken. Er werd hier in  de 17e eeuw ook recht gesproken en  de gemeentevergaderingen van het zelfstandige gehucht Barwoutswaarder vonden hier lange tijd plaats.
 Langs het jaagpad zijn nog meer bezienswaardigheden zoals deze kunstzinnige rondhangplek voor ouderen.