Stille Week

Er is veel Spirituele Drukte in deze Stille Week in de vorm van  kerkdiensten, Paaswake, ontbijt in de kerk, Vastenactie, Kruisprocessie, Mattheus Passion, gezamenlijk The Passion kijken in de kerk, Paasdiensten, vanavond al de Paasviering met de school van mijn oudste kleinzoon.
Vroeger wisten wij Protestanten niet zo veel raad met dit hoogtepunt aan Christelijke feesten. Een extra lange preek kan ik me herinneren van het Paas'feest' in onze kerk. En een slotlied met een Trompet erbij. Nu we de symboliek weer meer ontdekt en ontgonnen hebben begint het echt op Feest te lijken. De Katholieke kerk was altijd al goed  in dat feesten... Nog meer reden om snel samen te gaan.
                                                         Lees hier mijn Paaswens

UPDATE 30-3: de 'Mattheus' in het Concertgebouw was weer prachtig, we gaan volgend jaar weer....

Bach 333

Vandaag is het precies 333 jaar geleden dat de grote Johann Sebastian Bach geboren werd. Volgende week beginnen alle Mattheus-Passion uitvoeringen weer, die in ons land zo populair zijn. Ik ga met Imca naar de uitvoering op Goede Vrijdag in het Concertgebouw in Amsterdam, een mooi verjaardagscadeau. Over de Mattheus is al veel geschreven, ook over de cijfersymboliek die Bach in dit meesterwerk zou hebben verwerkt. Dat gaat dan zo: het getal 3 staat voor Vader, Zoon en Heilige  Geest, 3x3x3 is 27, er zijn 27 recitatieven in de Mattheus, 27x27 = 729, het totaal aantal maten waaruit dit  stuk bestaat. Als je de naam Bach omzet in cijfers volgens het Latijnse alfabet kom je uit op 14, Jezus zingt 14 keer. Enzovoorts. En dan vandaag dus het getal 333....
Ik heb niets met dit soort getallenmystiek, maar vind het wel grappig om er over te lezen. Volgende week gaan we  heerlijk zitten in de fijne stoelen van het concertgebouwbalkon en ruim 3 uur genieten van prachtige muziek. Misschien wel 3 uur en 33 minuten.
Mijn favoriete muziek programma 'Podium Witteman' besteedde ook aandacht aan deze geboortedag:

                  

Auguste Victoria

Tijdens mijn werkdagen probeer ik een leuk en geschikt plekje te zoeken om de boterham te nuttigen. Vaak is dat op een school, regelmatig  in de auto, soms op een parkeerplaats of in een La Place. Vlak naast een van de scholen waar ik kom ligt de Auguste Victoria rozentuin, het is de tuin die keizer Wilhelm II naast zijn kasteel in Doorn liet aanleggen voor zijn vrouw. Een prima lunch plekje, zeker met die felle voorjaarszon van vandaag. De duizenden rozen die hier aangepland zijn hebben nog niet veel zin tevoorschijn te komen in dit koude voorjaar.

Kloostermensen

vandaag een stukje geschreven voor de website van onze kerk:

Kloostermensen

In het nieuwste boek van schrijver/presentator Leo Fijen en monnik Thomas Quartier staan 20 boeiende interviews met monniken en monialen (kloosterzusters). Een van de geïnterviewden is broeder George Pijnacker. Veel Woerdenaren kennen George als de  gastenpater van Affligem. Hij is na zijn verhuizing 4 jaar geleden naar de abdij van Egmond daar ook gastenbroeder geworden en we hebben hem in Egmond ook ontmoet.  George doet in dit boek mooie uitspraken over het kloosterleven, zijn geloof in God, het willen navolgen van Jezus en over hoe zinvol het leven in een kloostergemeenschap voor hem is. Voor George is het kloosterleven niet doodlopend maar doorlopend.  Een lezenswaardig boek over een bijzonder mensentype: de ‘kloostermens ‘.

Rie Theater

In Woerden is onlangs een nieuw theatertje geopend,  het Rie Theater,  in een kelder in de de Franse Steeg. Leuk zo'n cultureel initiatief. Ik ga hun agenda goed volgen want het ziet er sfeervol en experimenteel uit. Gisterenavond was ik er met zoon JW en Imca met haar dochter voor het grote plaatselijke politieke debat rond de gemeenteraadsverkiezing. Het was een levendige gedachtewisseling met als voornaamste thema's de duurzaamheid van Woerden en uiteraard 'de Randweg'. We zijn voldoende toegerust voor de verkiezing van volgende week. Nu nog nadenken over het referendum. De uitslag kunnen we ook gaan meemaken in het Rie Theater.

Pieter Pourbus

In het Gouds museum is tot  17 juni een unieke tentoonstelling ingericht van de schilder Pieter Pourbus, geboren in Gouda en vooral gewerkt  in Brugge. Daar in Brugge is hij erg bekend en ik heb zijn werk al eens bewonderd in het Groeninge museum. Nu dus een tentoonstelling in zijn geboortestad. Pourbus leefde in de onrustige 16e eeuw, de tijd van de reformatie, Noord Nederland gaat over op het protestantisme, kerken worden bestormd, de maatschappelijke veranderingen zijn enorm. Het is terug te zien in zijn werk, enerzijds nog Middeleeuws, maar ook de kenmerken van de Renaissance zijn zichtbaar in zijn altaarstukken. Ik ga snel een bezoek plannen.

Op Weg Naar Pasen

Elke dag, in de 40 dagen tijd, of Vastentijd zoals Katholieken deze tijd noemen, loopt de pastoor van woerden, Huub, om 9 uur een Vastenwandeling. Hij nodigt iedereen uit met hem mee te lopen. Vandaag liep ik met de groep mee en gingen we een rondje door de omgeving van Woerden. De bijeenkomst start met een korte Bijbellezing en een lied en eindigt uiteraard met koffie en gezelligheid. Onderweg had ik een mooi gesprek over de toekomst van de kerk en het belang en de meerwaarde van samenwerking tussen Katholieken en Protestanten. WRK, Wederzijdse Respectvolle Kruisbestuiving noemde ik dat eerder deze week in een gespreksavond, ook over de Rooms Katholieke kerk, met onze predikant Joost. Huub en Joost, het zou een mooi spiritueel en pastoraal duo zijn.....

Lezing

Donderdag geef ik een lezing voor de Chr. Vrouwenvereniging 'Samen op weg' in Waarder over het kloosterleven. Het AD schreef er een stukje over vandaag.

In mijn lezing ga ik uitleggen wat je van het (Benedictijnse) kloosterleven kunt leren ook als je niet in een klooster woont. Ik zal ook een groot aantal boeken meenemen die over dit onderwerp gaan. Wellicht maak ik een paar mensen nieuwsgierig, dan is mijn doel al bereikt.

Ik ga m'n lezing starten met een paar citaten uit een artikel van het Nederlands Dagblad van vandaag waarin over de opvallende groei van kloosters geschreven wordt. Dit naar aanleiding van een nieuw boek van Leo Fijen en Thomas Quartier over 'Kloostermensen'. Het citaat uit het ND past wel bij het protestantse Waarder:

Opvallend: bij de nieuwelingen in de kloosters zitten geregeld voormalig protestanten. ‘Kloosters horen bij de Rooms-Katholieke Kerk, maar het is geen toeval dat protestanten daar graag komen. De soberheid, eenvoud en het gedisciplineerde leven is heel protestants. Het kloosterleven is ontdaan van alle frivoliteit om je te richten op God.’

Update:  het was een druk bezochte avond met zo'n 45 belangstellende vrouwen. De beamer wilde het eerst niet doen maar gelukkig kreeg ik 'm weer aan de praat. 2 zussen waren er ook en vroegere buurmeisjes....Veel leuke reacties!

Vuurwerk

Vuurwerk vandaag bij de verjaardag van kleinzoon Jax.

 2 jaar al weer, nou dan ben je wat hoor!

Tussen Filosofen

De kerken zijn groots en imposant in Rome, de Sint Pieter, de Santa Maria Maggiore, San Giovanni in Laterano, San Clemente, Maria del Popolo, het houdt niet op. De kleinere, meer intieme kerken vond ik vaak mooier en ook prachtig beschilderd met fresco's en vol kunst.

 

In de Vaticaanse musea is het niet alleen religieuze kunst waarmee de zalen gevuld zijn, ook de antieke wereld en de  filosofie krijgt een belangrijke plaats, zoals in de Stanza delle Segnatura van Rafael waarin Plato, Aristoteles en Socrates centraal staan. Deze wereldberoemde fresco heet ook wel de Atheense School.
De Rationele zoektocht naar de Waarheid wordt hier uitgebeeld in kunst. En dat is dus ook te zien in het Vaticaan. Bij het geloof hoef je niet je verstand uit te schakelen is voor mij de boodschap van al deze filosofen in het centrum van de kerkelijke macht.
Mijn filosofielezingen starten vaak met deze afbeelding. Plato in het midden die omhoog wijst naar het Hogere, het hemelse, het transcendente. Aristoteles met zijn boek de Ethica in de hand die naar beneden wijst, het waarneembare, alles wat meetbaar en empirisch te onderzoeken is. 2 basale denkwijzen die onze filosofie en theologie tot heden ten dage beïnvloed hebben. Ik zag deze fresco deze week voor het eerst 'live'.

Pietro Berrettini

Natuurlijk staan de beroemde MichelAngelo, Leonardo da Vinci en Rafael centraal in de musea en kerken van Rome. Ze waren schilder, beeldhouwer en architect tegelijk. Die fresco's in de Vaticaanse musea van hen zijn ongeëvenaard. Maar ik was ook erg onder de indruk van de kunstwerken van Berrettini. Zijn schilderij van de Roof van de Sabijnse Maagden wordt wel gezien als het eerste  belangrijke Barok schilderij. Hij schildert dit klassieke mythische thema alsof je er zelf bij bent.

Het schilderij hangt in de Musei Capitolini, ook een must om een halve dag voor uit te trekken.
Verder zijn de mooiste werken van Caravagio in Rome te zien, vaak in de gratis toegankelijk kerken.

 

Omdat de rij wachtenden kort was ben ik een groot gedeelte van de 1400 zalen van de Vaticaanse Musea door gelopen. Daar trekt de kunstgeschiedenis aan je voorbij.

Kapel van Maria Immaculata

Na de velen honderden Madonna col Bambini (moeder met kind) (link) is de moderne religieuze kunst van Dali, Van Gogh of Henri Matisse een esthetische verademing. Die pausen hielden wel van verzamelen zeg. Of was het roof...?

 

In april starten Imca en ik een uitgebreide vervolgcursus bij de Vrije Academie om de kunstgeschiedenis nog beter te leren kennen. Na mijn bezoek aan Athene in oktober en Rome, nu, heb ik al een goede basis te pakken.

Sinaasappels in de sneeuw, Rome, februari 2018

Trevi Fontein 

Ratto di Proserpina

Eigenlijk gingen we maar voor 1 belangrijk doel naar Rome de afgelopen dagen: het zien van Bernini's beeldhouwwerk en hoogtepunt: de Proserpina. Toveren met marmer werd het genoemd in de cursus Kunstgeschiedenis van de Vrije Academie die we in de winter volgden. We hebben er inderdaad ademloos naar gekeken in de Galleria Borghese.  Hoe kreeg hij het voor elkaar uit een stuk steen. Barok in z'n puurste vorm.

Verder bestond ons zeer afwisselende lange weekend uit het bezoeken van prachtige musea, kerken, opgravingen, het Colosseum, spaanse trappen, Trevi, Pantheon, het Vaticaan, met daarbij veel cappuccino's en pasta's. De heenvlucht was geschrapt, de terugvlucht zwaar vertraagd. Het begon met veel regen, daarna volop sneeuw en zon. Op zondag een pausbezoek en ook kreeg Imca griep waardoor we eerst niet terug konden vliegen, hotelwisselingen...; kortom never a dull moment, een extra reden om snel weer eens terug te keren naar SPQR!

Dat witte vlekje is paus Franciscus;

Later meer foto's van de overweldigende schilderkunst in de stad.