Kloosterweekend in Egmond

Deze week verschijnt het programma 'Geloof en Cultuur' van de PKN kerken hier in Woerden. Dit programma bevat een groot aantal activiteiten, waaruit duidelijk mag worden dat de 'kerk' meer is dan 50 minuten samenkomst op zondagmorgen. PKN-Woerden heeft een formule uitgewerkt waar ik trots over publiceer en waar ik ook een bescheiden bijdrage aan lever.
Dit jaar heb ik meegedacht over de lezingen van Kerk en Israël en organiseer ik met Nico van Tellingen een filosofiemiddag over ethiek. Ook organiseer ik met Piet de Koning een start-fietstocht volgend weekend. En met  Arie Bol een kloosterweekend, dit keer naar de Benedictijner Abdij in Egmond.
klik hier voor mijn eerdere blog over Abdij Egmond
klik hier voor het programma van het kloosterweekend (NB: VOLGEBOEKT)

het gastenverblijf in Egmond

Onderwijsmuseum

Vanmiddag vierden we in het Onderwijsmuseum te Dordrecht de verjaardag van zwager Ton B. Ton is vrijwilliger in dit net geopende museum en leidde ons graag rond. Het is een feest van herkenning dit museum, zeker voor types als ik die vanaf z'n 4e jaar constant in het onderwijs bezig is geweest. Zowel om te 'Lehren' als te 'Lernen' zoals de Duitsers zo mooi onderscheiden.
Het museum is thematisch ingericht met een grappige tijdelijke tentoonstelling van volgekliederde agenda's door de jaren heen. Ik heb er ook nog veel staan op mijn boekenplankje. Veel herkenbaars dus in dit fraai architectonische gebouw aan methodes, boekjes, schoolplaten, didactische hulpmiddelen, banken en ander meubilair en niet te vergeten de martelwerktuigen van de gymles zoals de Bok en het Paard.

Selma

Het Wonder is geschied.
De nieuwe Wereldburger heet Selma.
Kind, moeder en vader maken het prima.
En opa en oma ook!

Zo'n net geboren mooi  kindje daar ga je 's nachts wel even voor op de knieën.....


De naam Selma komt zowel in Europa als de Arabische landen voor. Het betekent 'door God beschermde'. In het Arabisch is de naam te koppelen aan het woord  'salam', Vrede. We hopen en bidden dat Selma de Vrede mag meemaken in het land waar haar andere oma en familie woont!

UPDATE vrijdag: Grote Broer

UPDATE woensdag: bijna 90 jaar verschil.....

UPDATE donderdag: bij oma Willy kan ik ook goed slapen

Loetje

Vandaag SAIL in Amsterdam. Ik vond een mooi plekje op het terras bij 'Loetje' aan het IJ.
Naast een gezellige Amsterdamse bouwvakker een dagje bootjes gekeken. Foto's maken met veel tegenlicht voor het Rembrandt effect.

Maar dan een telefoontje uit Woerden....het nieuwe kleinkind kondigt zich aan.....en ik zou op de andere kleine passen.....voorgedrongen om op de veerpont mee te kunnen......rennen om de trein te halen......hard fietsen.....
Ik ben er.

Stilte

De vakantie is bijna afgelopen. Deze week starten mijn werkzaamheden weer op. Nog enkele dagen houd ik me aan ons vakantieschema: om 8 uur opstaan, ontbijt klaarmaken voor Willy en de dag starten op een stil plekje in onze biotoop, meestal de achtertuin of het dakterras. Ik vind het heerlijk om de dag zo in min of meer Stilte te starten. Stilte is een schaars goed in ons leven en in Het Groene Hart. Altijd is er wel het geluid van de A12 of een landend vliegtuig. Omgaan met Stilte is ook lastig. Ik weet nog goed hoe moeilijk de lange meditatiemomenten in Taizé of in Abdij Affligem of Brugge voor mij zijn geweest. Maar Oefening Baart Kunst. Buiten die voor mij Heilige Plaatsen is Stilte vinden niet eenvoudig. In de kerk zegt de predikant 'laten we bidden' en dan begint hij of zij een lang verhaal. Gelukkig is er ook in onze kerk ruimte voor stilte, maar toch....
Dit weekend las ik een mooie metafoor over het belang van Stilte:

Er was een eenzame monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen.
Nieuwsgierig vroegen ze hem wat voor nut het leven in stilte en meditatie had.
De monnik, die net een emmer water haalde uit een diepe bron, stopte zijn werkzaamheden en zei: ‘Kijk eens in de bron. Wat zien jullie?’ 
De mensen tuurden naar het water en zeiden: ‘We zien helemaal niets.’
Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. ‘Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu?’ De mensen zeiden opgetogen: ‘We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!’
‘Dat is de kracht van de stilte,’ legde de monnik uit. ‘Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte van gebed en meditatie zorgt ervoor dat je jezelf kunt zien.
Maar blijf nog even hier wachten.
‘Enige tijd later zei de monnik: ‘Kijk nu nog een keertje in de bron. Wat zien jullie nu?’ 
De bezoekers zeiden: ‘Nu zien we de stenen op de bodem van de bron!’ ‘Juist,’ beaamde de monnik, ‘als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte en meditatie, kun je de grond van alles aanschouwen.’
Bron: De kleren van de yogi.

Helmantel

Vandaag, zaterdag, maakte ik voor de eerste keer gebruik van mijn keuzedagen vrij reizen bij mijn NS abonnement. Op sommige gebieden worden 60+ ers verwend in dit land, je kunt de hele dag gratis rondreizen en aan de drukte in de trein met leeftijdgenoten kun je  constateren dat daar veel gebruik van gemaakt wordt. Eerst ging ik naar Den Bosch om de Sint Jan te bezoeken. Hier is een tentoonstelling over de lijkwade van Turijn. Interessant en dat in een indrukwekkende kerk. Vaak ga ik voor goede koffie  en een schoon toilet naar de bibliotheek in zo'n stad. Ook in Den Bosch is dat een prima stek.

Op de terugweg heb ik de tentoonstelling bezocht in de Domkerk te Utrecht van schilder Henk Helmantel. Hij is vooral bekend om zijn Stillevens en Interieurs van kerken en kloosters. De schilderijen komen fraai uit door de bijzondere lichtinval van de kerk. Nog te zien tot half september.

Extrinsiek

Zelfs kleinzoon Benjamin is al geïnteresseerd in de geschiedenisverhalen van Opa over het Kasteel van Woerden waar we vandaag naar toe gingen. Vooral als hem een ijsje bij Mac Donald beloofd is....Extrinsieke motivatie noemen we dat in de pedagogiek. Maar dat mag nog als je net Twee bent. Maakt niet uit, ik heb hem verteld dat het kasteel al meer dan 600 jaar oud is. Dat het ook lange tijd gevangenis is geweest en dat onze beroemde Woerdense martelaar Jan de Bakker er heeft vast gezeten voordat hij vanwege zijn geloof verbrand werd. 'Nu ijsje eten opa'?

Twee Werelden

Vandaag reed ik met zoon JW de Twee Werelden fietsroute. Deze naam slaat op enerzijds de natuurgebieden van Voorne Putten waar je door fietst en anderzijds op het machtige industriegebied van de 2e Maasvlakte waar de route ook langs en door gaat. Hier in dit nieuw gevormde land zijn onze nieuwe havens gebouwd en verdient de BV Nederland zijn geld.
Zij aan zij liggen hier Natuur en Industrie en dat maakt het een zeer verrassende fietstocht.

We startten in vestingstad Den Briel dat nu Brielle heet.
Natuurlijk was het verhaal dat hier speelde van de Watergeuzen tegen de Spanjaarden een Topper voor mij als 'geschiedenis meester'. Ik maakte elk jaar voor mijn klas rond 1  April een bordtekening met de situatie van de stad Briele in de 80 jarige oorlog. De poort van de stad speelde een essentiële rol in het spannende bevrijdingsverhaal van 1 april 1572.
Het voorbeeld voor mijn tekenkunst haalde ik uit de dikke boeken van J.de Rek, mijn bron voor al die spannende verhalen! De aanschaf van de 4 delen van DeRek was nog een hele uitgave voor een arme student op de Pedagogische Academie, maar ik heb ze veel gebruikt en ze staan nog steeds op een prominente plek in mijn boekenkast.

Op de terugweg voeren we vandaag met het veerpontje over het Brielse Meer terug naar onze startplaats. Het pontje heet 'de Coppelstock' maar ik denk dat JW niet weet waar die naam vandaan komt. Hij kan De Rek uiteraard lenen van zijn vader.....,maar je kunt het ook via internet te weten komen

Wierickerschans

Hoewel ik vrijwel elk fietspad ken in onze omgeving ontdekte ik vandaag nog een stukje dat ik nog nooit  gereden had: een nieuw verbindingspad vanaf de Wierickerschans naar de Reeuwijkse Plassen.
Die Schans was in mijn jeugd een raadselachtige plek. Het gerucht ging in ons dorp dat hier kernwapens  lagen opgeslagen en als ik met mijn dorpsvriendjes met roeiboten via de Wiericke in de buurt van het fort kwamen viel op dat het bewaakt werd met grote herdershonden en er vaak militairen rondliepen. Nu is het fort gewoon te bekijken, met een bezoekerscentrum en een restaurant en feestlocatie.
Het fort is gebouwd in 1673 als onderdeel van de Oude Hollandse Waterlinie. Het doel was om de dramatische militaire situatie zoals het Rampjaar 1672 opleverde in de toekomst te kunnen voorkomen. Later is de schans een opslagplaats geworden voor kruit, munitie en legeronderdelen. Dat verhaal van die kernwapens heb ik nooit ergens bevestigd gezien. De schans is nu van Staatsbosbeheer.

Rosie Project

In mijn werk heb ik veel te maken met jongeren met een stoornis in het autistisch spectrum zoals het officieel heet. Autisme dus. Een moeilijk te doorgronden gebied. Naast wetenschappelijke  lectuur helpen verhalen, films en boeken mij goed om autisme beter te begrijpen. Deze week las ik de roman van Graeme Simsion, Het Rosie Project. Een humorvol en lekker in de zon te lezen vakantieboek, waarin zeker ook de positieve kanten van Autisme respectvol belicht worden. 'Elke man is van nature een beetje autistisch' zei een vroegere cursusleider (vrouw) tegen mij en haar publiek (vooral vrouwen). Ik weet niet of dat klopt maar ik weet wel dat dit boek op een luchtige manier de hersenprogrammering van slimme Aspergers verduidelijkt. Ik zet 'm bij mijn lijstje 'minstens 3 goede boeken per jaar' .

Bekijk hier het grappige reclame filmpje van Bol.com

Rondehoep

Vandaag ging de vader- zoon dagtocht naar polder de Rondehoep bij Ouderkerk aan de Amstel. Op deze route fiets je vanuit Woerden langs de mooiste riviertjes van onze omgeving: de Waver, de Amstel en de Meije. Het is een gebied met zeer laag gelegen polders zodat je steeds een fraai uitzicht hebt vanaf de rivierdijkjes. Op korte afstand ligt de skyline van Amsterdam. Ook zijn er talloze bruggen, sluizen, veerpontjes en passeerden we twee forten van de Hollandse Waterlinie. De Rondehoep is een foerageergebied en kraamkamer voor water- en weidevogels. Zoon JW rijdt op zijn racefiets ongeveer het tempo dat ik - elektrisch-  ook 80 kilometer volhoud.....

Stier

Door een korte Dip in het Zomerweer was ik vanmorgen naar het Mauritshuis gegaan in Den Haag. Ook dit museum is onlangs geheel gerestaureerd en is heel  fraai geworden. Het is het Buurhuis van het Torentje van onze MP Rutte.
In de souvenirwinkel zie je meteen welk werk het meest populair is.

Ik ben meer gecharmeerd van het gezicht op Delft, ook van Vermeer

En de Stier van Potter is natuurlijk ook wereldberoemd al vind ik de achtergrond van het schilderij nog wel zo fraai als de gigantische stier:

Sloep

Op deze prachtige ZomerZondag maakten we met onze ex-buren Gerdien en Willem W. een Sloepvaart door de Oude Rijn, over de plassen van Noorden en Nieuwkoop en via de Greft weer terug naar Woerden. Een uitje waar Willy ook gelukkig goed aan mee kon doen.

Mooi om dit natuurgebied waar ik vaak fiets eens van de andere kant, namelijk het water, te zien. De schilders van de door mij geliefde Haagse School maakten hun mooiste  schilderijen in specifiek dit gebied.

(Weissenbruch: Nieuwkoop)

Hoe fraai toch is dit land met z'n riviertjes, sloten, veendijken en sluizen, rietlanden, watervogels en koeien. En prima horeca langs de oever.

Flyer

Sinds mijn 60ste verjaardag fiets ik regelmatig Elektrisch. Ik heb een supersnelle Flyer gekocht. Voor de langere tochten en dienstreizen in de omgeving voor mijn werk is dat een ideale uitvinding. Ik laad de batterij op via onze zonnepanelen. Vanavond maakte ik de eerste 1000 kilometer vol in het achterland van de Dubbele Wiericke. Dit kanaaltje uit de 14 e eeuw was deze week in het nieuws door de droogtescheuren in de Veendijken langs het kanaal. Via een spoedreparatie  en het nathouden van de dijk is het gevaar weer geweken en kon ik hier droge voeten en banden houden. In mijn jeugd heb ik een keer zo'n dijkdoorbraak van de Wiericke meegemaakt. Lees hier meer over die spannende gebeurtenis....