Zestig

Dit weekend vier ik mijn Zestigste verjaardag. Op 30 maart 1955 ben ik om 5 uur 's middags geboren. De bus van Verhoef reed net voorbij ons huis, vertelde mijn moeder zo vaak. Nou die bus was nooit te laat, dus 5 uur, dat klopt wel.
Vanmiddag heb ik met Benjamin een ijsje gegeten bij de MacDonald en hem op mijn mobieltje deze foto laten zien. 'Kijk, dat was Opa toe hij net zo oud was als jij'. Wat een andere tijd. Wat kan er veel gebeuren in 60 jaar.
Ik heb deze week mijn 60 jaar samengevat in een fotoboek. Wil je het bekijken? klik dan hier.



Ik vier mijn verjaardag niet uitgebreid, vanwege de gezondheid van Willy die net weer met een chemokuur  gestart is. Maar zondag komen de kinderen lekker koken hier. En het kloosterbier blijft lang goed, in afwachting van betere tijden....

Bij de verjaardagpost kwam deze Psalm binnen:

Psalm 121 (Hans Bouma)
Honger je naar gerechtigheid, dorst je naar vrede, is Jeruzalem je visioen,
reken dan maar op je God.
Geen ogenblik wijkt Hij van je zijde.
Hoe je weg ook loopt, goed loopt hij af. Een wereld vol gevaar. Donkere bergen zien dreigend op je neer. Je huivert, kijkt angstig omhoog - wie weet wordt het nacht, voor eeuwig nacht. Nooit bereik je de stad. Geen recht, geen vrede, alles ontgaat je.
Maar je bent veilig. Een God die je bewaart, het grootste belang aan je hecht.

Ooit ging je op weg. Een gelukkig begin. Hoe gelukkig het einde.

UPDATE zondag: Benjamin heeft een Opa-is-jarig liedje ingestudeerd: