Deze 2 boeken liggen nu op mijn nachtkastje. 'Vuur, taal schoonheid, tijd' van de Britse schrijfster en wetenschapper Gaia Vince. En 'De meeste mensen deugen', door historicus Rutger Bregman.
Ik lees er dagelijks in. En herlees stukken om het nog beter te begrijpen.
Beide boeken gaan over de Mens en hoe deze soort geworden is zoals die nu is. Het zijn boeken waarin de evolutie van gedrag en van het denken van de succesvolle soort 'Homo Sapiens' wordt geanalyseerd. Wat heeft ons gevormd? Waarom heeft onze soort zo lang stand gehouden? Hoe zijn we geworden wat we nu zijn? Welke stappen hebben ons denken, ons handelen en ons gevoelsleven gezet? Hoe zijn we tot het ontwikkelen van Cultuur gekomen? En hoe ziet onze toekomst eruit? Vanuit diverse wetenschappen komen de nieuwste inzichten en onderzoek aan de orde. De boeken staan dan ook vol met filosofische, historische, antropologische, biologische en psychologische beschouwingen. Met hier en daar ook nog wat theologie.
Ik smul van dit soort boeken.
Rutger Bregman ziet de overgang van jager/ verzamelaar naar landbouwer als een van de grote revoluties van de Mens. Volgens mij gaan talloze bijbelverhalen ook over dit thema, meteen al met het verhaal van Kain en Abel.
Gaia Vince legt een groot breekpunt in de evolutie van onze mensensoort bij de ontdekking van het Vuur, waardoor er energie vrij kwam om voedsel te bereiden en onze hersenen konden groeien.
Samenvatten lukt me niet. Deze boeken leveren mij op elke bladzijde talloze gedachten en ideeën op waarover ik verder wil nadenken. En in 'corona' tijd heb en maak ik daar extra tijd voor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten