41 jaar geleden namen we, na de diplomering, met weemoed afscheid van de Pedagogische Academie Rehoboth in Utrecht. Vandaag sprak ik, na zoveel jaren, oud klas genoten Didi, Henk en Hans in Utrecht. We hebben een mooie tijd gehad daar aan de Koningsbergerstraat. Voor de mannen ging de wereld open. Rehoboth, 'de Heer geeft ons ruimte' namen wij heel letterlijk. Didi kwam uit de GroteStad, durfde al haar woordje te doen en nam ons mee naar De Turk en café De Bontekoe. We gingen naar het klooster en Taizé en probeerden de school om te turnen. En we hebben ontzettend gelachen, toen en nu. Maar ook veel geleerd. Theoretisch en in onze eigen persoonlijkheidsontwikkeling. De mensvakken, theologie, filosofie, cultuur, maatschappijleer, zelf nadenken, je mening vormen, het kwam allemaal langs en we zogen het op als sponzen. 'Zelfverantwoordelijke Zelfbepaling' was toen het pedagogische toverwoord. En misschien zijn wij daar wel 4 duidelijke voorbeelden van. We ontwikkelden een eigen 70er jaren jargon met gevleugelde uitspraken als 'doen we nog iets of trouwen we eerst'. De rest van de klas begreep er niet veel van....Vandaag hebben we de vele verhalen, die nog zo letterlijk op ons netvlies staan, opgehaald. En we hebben ook gedeeld wat we de afgelopen decennia allemaal gedaan hebben. De goede en minder goede tijden en ervaringen. Over een half jaar praten we verder, dan in Winterswijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten