Maria

Enige jaren geleden fietsten Willy en ik door Wijk bij Duurstede. In een galerie zag ik een Maria beeld staan, prachtig, ze leek precies op de 'Maria van de Lourdes-grot' in Affligem. Kopen? Willy had nog wel wat bedenkingen 'waar zetten we dat beeld neer' en op de fiets meenemen was geen optie. Later had ik er toch wel spijt van, dat ik niet ben teruggegaan.

Vorige week liep ik weer door Wijk bij Duurstede, omdat ik hier een paar schoolklussen doe. En wat zie ik daar staan? Ja hoor, 'ze' stond er nog. 'Ze heeft op mij gewacht' schoot het door mij heen..... Vanmorgen heb ik het beeld opgehaald en ben nu een mooi plekje aan het creëren.
In mijn geliefde Brugge staan honderden Maria's, in tuinen en nissen, aan de gevels. Gids Roos wijst er tientallen aan als we rondwandelen. Hoewel Mariaverering iets mystieks is voor mij, maakt het avondlied van monniken of monialen, richting Maria, in zo'n halfduister klooster, altijd veel indruk. En als mensen troost kunnen vinden bij een beeld, een beeltenis of een icoon, heb ik daar ontzag en respect voor. Maria is een mooi aanvullend element in ons verder nog zo mannelijke beeld van het Goddelijke.
'Je maakt er toch geen klooster van he' zeiden mijn kinderen, toen ik deze aankoop zondag onder het eten aankondigde. Er wordt op me  gelet.....
Mei maand-Maria maand. En het mooiste Maria lied blijft deze, van Giulio Caccini. Neem er even de tijd voor.