Dinsdagavond 5 februari was ik uitgenodigd voor het Expertisenetwerk Onderwijs van de CDA fractie in de Tweede Kamer. Met ruim 40 onderwijsmensen uit alle lagen van ons vak hebben we gesproken over wat er leeft in onderwijsland. Bestuurders, leraren, wethouders, managers,... iedereen heeft zo z'n eigen verantwoordelijkheden en drukte. Dat het onderwijs op alle terreinen veel zorgen oplevert was wel duidelijk. Ik heb vooral aandacht gevraagd voor de aspecten die met passend onderwijs te maken hebben, zoals de als voorwaarde geschetste bijscholing van leerkrachten - volgens mij is er nog niet veel van terecht gekomen; de nog niet goed geregelde medezeggenschap in dit hele traject; het behoud van alle duur opgebouwde expertise van het speciaal onderwijs. En de vraag hoe de Tweede Kamer leden de opbrengsten van passend onderwijs gaan monitoren. Iets dat we bij een vorige stelselwijziging, 'weer samen naar school', vergeten zijn.
Verder kwam de bureaucratie, de toets en meetcultuur, de 'je moet alles vastleggen en verantwoorden' cultus uiteraard aan de orde want dat speelt ook van kleuters tot einde universiteit. Samenvattend noem ik dit verschijnsel vanaf nu het HGGW: Het Grote Georganiseerde Wantrouwen.
Er werd gelukkig ook gelachen hoor en er waren succeservaringen en relativerende sprekers. Zo'n avond levert in de pauzes ook weer mooie contacten op en een goed gesprek met een oud-onderwijsmanager in de trein op de terugreis......
UPDATE: meteen al een ander geluid deze week in de krant, van onze nieuwe minister van onderwijs Jet Bussemaker ('EasyJet...') over alle regelgeving, controles en de toetscultuur in het onderwijs: "Regels kunnen ook heel veel kapot maken en vooral ook het initiatief weghalen
bij de professionals." Er is nog hoop.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten