Quo Vadis

Voor komend kerkelijk jaar hebben we (Arie Bol en ik ) een reis naar Turkije voorbereid; de wervende tekst is deze week gepubliceerd in het boekje 'geloof en cultuur' van de Woerdense PKN kerken:
Rondreis in Turkije

Datum: eind april – begin mei 2010 (15 dagen)
Leiding: Arie Bol en Jan Uittenbroek
Plaats: Midden, Zuid en West Turkije
Reizen in Turkije is reizen in Bijbelse sporen.
De berg Ararat uit het Noach verhaal ligt er. En volgens de traditie leefde en stierf Maria, de moeder van Jezus, in het oude Turkije. De apostelen Paulus en Johannes hebben hier het evangelie verkondigd. Paulus schreef zijn brieven naar de eerste Christengemeentes in Klein Azië. De oudste Christelijke geloofsbelijdenissen zijn er ontstaan. In dit boeiende gebied willen we twee weken rondreizen. Niet alleen op zoek naar Bijbelse sporen, maar we willen ook in de volle breedte kennis maken met de cultuur van dit land, dat zo strategisch ligt op de grens van Europa en Azië. Ook willen we de Turken ontmoeten en de gastvrijheid van Turkije ervaren, ver weg van de toeristische drukte aan de kust. Op het programma staan onder meer: Perge en Aspendos, Ikonium, Ankara, Istanbul, Troje, Pergamon, Efeze en Pamukkale. Een uitgebreid bezoek aan Cappadocië met enkele sportieve elementen kun je ook verwachten. Een uitgebreide folder kun je aanvragen via uittenbroek@hotmail.com.

Het maximale aantal deelnemers is 30. Voor de deelnemers wordt in februari een voorbespreking georganiseerd. We reizen met reisorganisatie GoedIdee reizen. Een goede conditie is belangrijk voor deze reis.

update: tussenstand: op 30-8 al 25 boekingen binnen

Lopen Is Loslaten

(een artikel geschreven voor het clubblad van RCW)


Lopen en loslaten
De grote filosoof René Descartes leerde ons dat een mens bestaat uit een lichaam en een aparte ziel. In onze tijd zien we in, dat lichaam en ziel onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en dat weten hardlopers en wandelaars als de besten.
In de (wandel)vakantie die ik maakte in Noord Italië had ik tijd om daar nog wat meer over te lezen en ik wil het gelezene hier graag samenvatten.

Waarom is hardlopen en sowieso bewegen goed voor de psychische welstand? Hoe komt dat alle hardlopers zo’n ‘goed gevoel’ hebben na de training? Waarom gaan zoveel mensen een wandelvakantie maken of lopen ze 3 maanden door Frankrijk en Spanje naar Santiago de Compostella of een andere bedevaartplaats? Waarom gaf het meedoen aan een Wallfahrt in Oostenrijk de deelnemers aan de RCW wandelreis deze zomer zo’n aparte ervaring?
Er is een aantal redenen voor te geven vanuit de (wandel)literatuur.
Ten eerste zegt wandelgoeroe Bruce Chatwin dat de mens bedoeld is om te lopen. De meest ideale beweging die een mens kan maken is de loop– wandelbeweging. Als je niet toegeeft aan deze aangeboren drang kun je ziek of zelfs depressief worden.
Als je loopt maakt je lichaam dopamine aan. Deze neurotransmitter is het ideale middel dat je lichaam maakt tegen pijn en depressie. Een stevige wandeling of een regelmatig stukje hardlopen werkt dus echt genezend. Het heeft pas echt effect leert de wetenschap als je er een zekere inspanning voor moet doen, dus slenteren door een winkelcentrum heeft dit effect niet. Mensen die zich vroeger genezen voelden na het bezoek aan een heilige plaats werden dus niet genezen door die heilige plaats zelf, maar door de wandeltocht ernaar toe! ‘Der Weg ist das Ziel´ hebben Oostenrijkse berggidsen mij geleerd. Dat geldt hier zeker ook.

Wandelen en lopen heeft veel te maken met ‘loslaten’. Je maakt je sowieso los van allerlei materiele zaken, want je kunt niet veel meenemen en alles wat je teveel meesjouwt ervaar je al snel als ballast.
Als je dat materiele kunt loslaten, is het een kleine stap om allerlei alledaagse problemen ook als ballast te zien. Lopen gaat samen met loslaten, lopen is jezelf uit de tijd tillen.

Een bijzonder effect van samen lopen is dat je vaak komt tot goede gesprekken. Dat komt omdat je bij lopen een heel goede gesprekshouding aanneemt, namelijk naast elkaar en niet tegenover elkaar. Oogcontact lijkt heel goed voor de communicatie, maar Freud wist al dat dat ook heel remmend kan werken. Daarom liet hij zijn patienten op een bank liggen met het gezicht van hem afgedraaid.
Als je loopt zijn de neuzen dezelfde kant op gericht en dan komen de tongen los en gaat het ook vaak over wezenlijke onderwerpen. Mensen die wandelreizen maken of pelgrimstochten ondernemen zullen dat beamen.
Zo las ik dat lopen de hersengebieden activeert die zich bezig houden met taal, dus een lange wandeling kan je ook daarom spraakzamer maken. Omdat ik vaak in de bergen wandel ervaar ik het effect dat mensen boven de boomgrens hun horizon beter kunnen verleggen , een weidsere blik hebben en hun eigen wereldje gemakkelijker kunnen relativeren. Ik heb nog niet gelezen dat dit wetenschappelijk te onderbouwen is, maar heb het wel vaak zo gezien bij mezelf en medelopers.

Lopen kan ook tot gevolg hebben dat je stil wordt door de natuur of de omgeving waarin je loopt. Dat je de communicatie even stopzet en dichter bij jezelf komt.

Nog even over die dopamine–aanmaak: onderzoek wijst uit dat het effect van die dopamine sneller optreedt als je vaker loopt of traint. Als je vaker en regelmatiger loopt is het ‘geluksgevoel’ sneller op te wekken. Proeven met ratten hebben dit ook bewezen. Dus: kom vaak naar de RCW training om dit effect te bereiken. Of ga net als ik vaak op wandelvakantie. Wandelen en lopen werken dan ook verslavend, maar het lijkt me een gezonde verslaving.

Bronnen:
Bruce Chatwin: Anatomy of Restlessness
Esther Bakker: ik loop langs Abcoude en neem mee
Ineke Albers: Over pelgrimage, lopen en genezing
Psychologie magazine, juli 2009

Dam Tot Dam

Naast de voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar bereid ik me ook voor op de Dam tot Dam loop, van Amsterdam naar Zaandam, die op 20 september gelopen wordt. Met een groepje RCW 'ers loop ik die zondagmorgen 16 kilometer en wel voor het goede doel: Eye Care Foundation, een stichting die helpt blindheid en slechtziendheid in ontwikkelingslanden te voorkomen en te genezen. Zelfs Willy heeft zich laten overhalen hieraan mee te doen. Haar eerste 'wedstrijd' en dat meteen tussen zo'n 30.000 deelnemers....

Jean Cauvin

Op een feest van Nico en Annie van Tellingen hield ik gisteren met Kees van Eerten een 'tweespraak in de sfeer van Calvijn' . Daarna konden de feestgasten op de foto met Calvijn - eventjes geleend bij de IKON-. In de toespraak had ik enkele opvallende en onverwachte uitspraken van Calvijn verwerkt zoals:

' Het is geen zonde een vrouw te kiezen die mooie vormen heeft’
‘ Birae et vinum per se non malum est, dwz: bier en wijn zijn in zichzelf niet slecht.
‘ een sober mens behoort niet meer dan twaalf gangen per maaltijd te eten’
‘ Als man zonder vrouw ben je maar een half mens’ (en andersom ook denk ik )
En deze: ‘ In de hemel vieren we samen feest ’

Ithaca

Wanneer je op reis gaat naar Ithaca,
bid dan dat de weg lang mag zijn,
vol avontuur, vol kennis.
Vrees de Lestrygonen en de Cyclopen niet,
noch de boze Poseïdon
–heb voor hen geen angst:
nooit zul je dergelijke wezens op je pad treffen
als je gedachten verheven blijven,
als een mooie emotie je geest en je lichaam raakt.
De Lestrygonen en de Cyclopen,
de woeste Poseïdon zul jij nooit tegen het lijf lopen
als je deze niet al in je ziel met je meedraagt,
als je ziel deze niet voor je geestesoog oproept.

Bid dat de weg lang mag zijn.
Dat er een overvloed mag zijn aan zomerochtenden
waarop jij, met zoveel plezier en een hart vol vreugde,
havens voor de eerste maal mag binnenlopen,
en een tijd lang op Fenicische markten mag vertoeven,
om er mooie koopwaar aan te schaffen:
parelmoer en koraal, barnsteen en ebbenhout,
sensuele parfums, vele en divers,
zoveel mogelijk geuren die de zinnen prikkelen;
bezoek Egyptische steden in overvloed,
om er wijs te worden en van geleerden kennis op te doen.

Houd op je reis altijd Ithaca voor ogen.
Daar aan te komen is je ultieme doel.
Verhaast de reis echter in geen geval.
Beter is het deze jaren te laten voortduren,
en, eenmaal oud geworden, bij het eiland Ithaca voor anker te gaan,
rijk geworden van alles wat je onderweg hebt vergaard,
niet in de verwachting dat Ithaca je rijkdommen zal brengen.

Ithaca heeft je immers de mooie reis al bezorgd.
Zonder haar zou je niet op weg zijn gegaan.
Niets anders heeft zij jou te bieden.
En als jij haar tenslotte arm aantreft,
heeft Ithaca jou niet bedrogen,
want wijs als jij dan geworden zult zijn van zoveel ervaring,
moet je al begrepen hebben waar Ithaca’s voor staan.

K.P. Kavafis

Fietstocht

De laatste vakantieweek ga ik vullen met een fietstocht naar België. Samen met collega Henk ten Hove gaan we zo nog wat inspiratie opdoen voor het nieuwe schooljaar.
Pleisterplaatsen: Oudenbosch, Middelburg, klooster Brugge, Gent, klooster Affligem.

update: dinsdag 18-8 weer teruggekeerd na een mooie tocht van ruim 300 km. We hadden veel zon, veel wind, slechts 2 lekke banden, mooie overnachtingen bij 'vrienden op de fiets' en in de kloosters in Brugge en Affligem.
België blijft een fantastisch land
waar we alle feestelijkheden
rond 'Maria Hemelvaart'
meemaakten
en Henk kennis maakte
met het rijke Roomse leven
In Dordrecht bezochten we de Calvijntentoonstelling

Jan Willem heeft ons weer opgehaald in Affligem. En broeder Frits nam zoals altijd hartelijk afscheid van ons: 'altijd welkom hoor....'

Jezus Achter Geraniums

In Sudtirol is Jezus letterlijk achter de geraniums gezet; verder is het een gebied waar spiritueel veel te beleven valt, met op elke hoek een kapelletje, mooie barok kerken, kloosters (Neustifft bij Sterzing) en veel religieuze houtsnijdkunst zoals deze scene uit de timmerwerkplaats van Jozef Nog nooit eerder gezien: bidkapelletjes met een meer eigentijdse afbeelding:

Wellness

De zomervakantie bestond dit jaar uit 2 delen: we hebben in Solden de verjaardag van Johanneke gevierd, op ruim 3000 meter hoogte; ook hebben we Bash en Johanneke een dagje laten ervaren wat een bergwandeling zo'n beetje inhoudt.... en bijgepraat in Solden met Christine en Karoline van hotel Granat.

Daarna zijn we doorgereisd naar Italië en hebben we ervaren wat 'Wellness' inhoudt in het Sudtirolerland, een voor ons doen super de luxe leven met heerlijke 6 gangen maaltijden, mooie bergtochten, sauna, zwembad, massages. En dat in een prachtige omgeving met groene almen, sfeervolle stadjes, kloosters en kapellen. Duits/Oostenrijkse degelijkheid is hier gekoppeld aan Italiaanse invloeden. Een ontdekking, dit gebied, waar we zelfs een dagje bijgeboekt hebben omdat we er maar niet genoeg van konden krijgen....

Het dorpje waar het hotel staat heet Bichl, in de regio Ratschings. We kunnen het iedereen aanbevelen.