In veel Godsdiensten komt het zogenaamde do-ut-des principe voor. Het betekent zoiets als 'ik geef opdat jij ook iets geeft'. De mens geeft z'n God een mooi tempel of een groot offer en verwacht daar iets voor terug te krijgen: een gezond lijf, bescherming of een gelukkig en lang leven. Je ziet dit principe van elkaar iets geven met de bedoeling dat de ander ook geeft heel vaak terug, ook in het sociale leven.
Ik moest daar aan denken toen ik Willy vanmorgen op haar verjaardag het 'Cadeau' aankondigde: je krijgt een leuke kookcursus aangeboden bij Volksuniversiteit Woerden. Ze zou nu kunnen denken: lekker zo'n kado, opdat ik beter ga koken en jij daar van profiteert. Do ut des dus. Maar zo is het natuurlijk niet. Heel vaak kook ik zelf en doet Willy de boodschappen. Daarbij koken we elke dag, halen we nooit iets bij een afhaalchinees of een pizza boer. En op zondagavond plotseling voor 8 of 9 man eten op tafel zetten, zoals afgelopen weekend, is ook geen probleem. Dus met dat gezond koken van ons zit het wel goed. Nee het is gewoon een leuk alternatief cadeau voor 5 avondjes uit. En ik ken de kok die deze cursus geeft en weet dat dit heel goed wordt......vanavond kook ik natuurlijk zelf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten