40 Jaar In Het Onderwijs

Deze week ga ik terugkijken op 40 jaar werken in het onderwijs. Op 20 juni 1975 kreeg ik mijn eerste benoeming. Enkele invaldagen vanwege een huwelijk op de Prins Bernhardschool in Woerden. Op die school ben ik 20 jaar gebleven, wel met steeds andere klassen en andere functies. Ik heb alle klassen gedaan, zelfs kleuters, ben remedial teacher geworden, directielid geweest. Elke ochtend was ik daar conciërge, vuilnisbakken slepen, kleine reparaties, koffie maken, afwassen. En 's avonds vergaderen, voorbereiden, oudergesprekken, klusjesavonden. Of ik sjouwde met oud papier om de schoolkas wat te spekken. Een mooie tijd, waarin ik vooral didacticus was: lessenseries bedenken, trucjes om lastige sommen uit te leggen, projecten over de Middeleeuwen, excursies door Woerden en naar Haarzuilen, muziekles geven met de gitaar, kerststallen figuurzagen, spannende geschiedenisverhalen vertellen. Ik deed de laatste jaren daar vooral grote  bovenbouw combinatieklassen. Dat was hard werken, maar als je het slim organiseerde was het ook heel leuk en kinderen werden er goed zelfstandig van. Een belangrijk keerpunt in mijn loopbaan was het meedoen aan een zorgverbredingstraject van de schoolbegeleidingsdienst in deze inmiddels gefuseerde school. Het SOP project. Dat gaf mij een 'boost' om me weer didactisch maar zeker ook pedagogisch verder te ontwikkelen. Ik heb veel geleerd van Karin vd Mortel en Luuk Koning en ik ben ook weer veel gaan studeren: interne begeleiding, diploma speciaal onderwijs op de Marnix, Video Interactie Begeleiding. En voor mijn eigen ontwikkeling theologie en filosofie. Met die kennis op zak ben ik naar het Cluster 2 Onderwijs gegaan in Utrecht, waar ik nu nog steeds werk. De taken die ik nu doe in Kentalis Het Rotsoord passen goed bij mij. Ik ben rondreizend tussen verschillende scholen en bedrijven om leerlingen extra te ondersteunen. Ik neem daarbij de jaren van concreet lesgeven als ervaring mee. Verder ben ik actief in de medezeggenschap. Dat is ook erg boeiend in een grote organisatie, waar altijd wel wat speelt of aan verandering onderhevig is. Hoe lang blijf je nog werken? wordt mij wel eens gevraagd. Zo lang ik dingen kan doen die bij mij passen en niemand nog zegt 'Jan zal je niet eens aan je pensioen gaan denken', ga ik voorlopig nog door. Het ligt natuurlijk ook aan de thuissituatie en ook mijn eigen gezondheid. Ik weet inmiddels hoe snel je daar verandering in kunt krijgen...
In 40 jaar heb ik veel leerlingen iets mogen bieden. Ik heb ook fantastische collega's ontmoet met wie ik kon samenwerken en ook veel lol gehad heb. Ik heb regelmatig de kans gekregen - en ook wel actief genomen - om me verder te ontwikkelen in dit mooie vak. Willy (ook onderwijs) en ik hebben genoten van de lange vakanties,  een mooi  bijkomend aspect van het onderwijs! Door wat ik bij de Benedictijnen geleerd heb, ne quid nimes, alles met mate, maak ik regelmatig relativerende opmerkingen over het onderwijs. Want leraren denken wel eens dat Het Leven er van afhangt. Het doel van Opvoeding en Onderwijs is voor mij: kinderen helpen en stimuleren het beste exemplaar van zichzelf te worden. Dat kan ook heel goed en vaak buiten de school. Tenslotte heb ik het geluk gehad om me vrijwel nooit ziek te hoeven melden in deze 40 jaar. Dat zal deze week leiden tot dankbare mijmeringen.