In mei wordt Bob Dylan 80 jaar. Zijn muziek speelde een belangrijke rol in mijn jeugd in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Met mijn gitaar speelde ik Blowin in the Wind bij het kampvuur tijdens de LCGJ weekenden of speelde ik Bob Dylan liedjes tijdens de vakantiekampweken in Italië en Noorwegen. Aan mijn eerste vriendinnetje van dansles stuurde ik songs van Bob die ik overschreef uit het songbook dat ik gekocht had met al zijn teksten, 'may you stay forever young'. Enkele jaren geleden woonde ik nog een concert bij van De Meester in Amsterdam en vorig jaar speelde een coverband al zijn nummers in het Rie theater hier in Woerden (linkje). Begrijp ik zijn teksten? Nou meestal niet. Het is een mix van poëzie, kritische songs, maatschappelijk bewustzijn, filosofisch, hier en daar religieus. Van zoete liefdesliedjes tot rap-blues. Bob gaf de Popmuziek hersenen. Dat is denk ik ook de reden dat hij tot verrassing van velen de Nobelprijs kreeg voor de literatuur in 2016.
Stevie Wonder zingt hier een van Bob Dylans meest bekende nummers (1966):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten