Vandaag heb ik Maria opgepoetst. Zij bewaakt mijn balkon en daardoor ook mijn mystieke gevoelens. Is mijn spiritualiteit nog wel voldoende gekoppeld aan mijn hart of zit het een halve meter hoger in de grijze hersenmassa? De katholieke traditie heeft het vrouwelijke een grote plaats gegeven door Maria zo in de schijnwerpers te zetten in de kerk, in de liturgie, in de muziek, in de volksdevotie. De protestanten zijn bezig met een inhaalslag. Het Mariaboek van de protestantse theoloog Arnold Huijgen (Icoon van Genade) is veel gelezen. Ik heb mijn Maria ook in de schijnwerper gezet door een solar lampje dat haar 's avonds en, na veel zonlicht, 's nachts mysterieus verlicht. Vandaag was dus de jaarlijkse poetsbeurt nodig. Want anders lijkt het net of ik een huilende Maria op mijn balkon heb staan en dat zou zomaar een bedevaartsoord kunnen opleveren, zelfs in het nuchtere Woerden.
Eind maart geeft de Volksuniversiteit Woerden een lezing over de iconografie van Maria door de tijd heen. Mooi om te zien (denk ik) hoeveel mooie kunst Maria heeft voortgebracht.
In deze blog kun je lezen hoe ik aan deze Maria ben gekomen: linkje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten