Ontbijt-ethiek

Na al het dramatische nieuws over Japan -aardbeving, tsunami, kernramp - en Libië -Khadaffi, rebellen, VN resoluties - wilde ik vanmorgen iets anders en werd mijn aandacht getrokken door de visie van Beatrijs Ritsema in Trouw. Ze schreef over het meenemen van een broodje van het ontbijtbuffet in een hotel of pension. Zij vindt dit ongepast. Laat dat nu net een van mijn minder brave kanten zijn! Ik weet ook wel dat het niet netjes is, maar ik doe het niet openlijk, mijn afritsbroeken hebben er heel geschikte zakken voor. Het komt, omdat ik geen ochtendmens ben en mijn vakantieontbijt in 2 etappes moet plaats vinden, zeker als we iets sportiefs doen. Dat broodje om 11 uur is dan erg nodig. En het is ook een beetje sport natuurlijk, 'de man als jager', maar dan anno 2011.
Afgelopen vakantie op Malta waren mijn reisgenoten toch wel blij dat ik iets meegenomen had van het buffet, als er weer eens geen supermarkt in de wandelroute zat!
Ik blijf het dus gewoon doen, maar onopvallend en met mate. Ik zal niet het argument gebruiken 'de rest van het brood wordt toch weggegooid', want dan hoef je ook nooit meer een treinkaartje te kopen; 'die trein rijdt toch wel'. Op het werk ben ik in de werkgroep 'Kenthiek' bezig ethische dilemma's bespreekbaar te maken op de werkvloer. Dit is alvast een mooie.