Modeling

Deze week bezocht ik een conferentie over lezen en leesmotivatie. Zo'n congres bezoeken past in mijn POP - Persoonlijk ontwikkelings Plan - en ik vind het altijd erg inspirerend met collega's over het mooie vak onderwijs na te denken. Een van de workshops ging over 'Modelen', een didactische aanpak waarbij je  als leraar je expertise zichtbaar maakt door aan je leerlingen uit te leggen en voor te doen waarom en hoe je iets doet. Bijvoorbeeld een zakelijke tekst lezen en begrijpen. Niks nieuws natuurlijk. In de Middeleeuwen kende men deze truc al en deed een 'meester' aan zijn 'gezel' voor hoe hij een tafel of een beeldhouwwerk moest maken. Tot de leerling het zelf kon en dat liet zien met een meesterwerkstuk. En de gouvernante leerde in de Gouden Eeuw op deze manier aan rijke kinderen hoe je letters moest schrijven. Er naast zitten en het voordoen. 1 op 1. Sinds Karel  de Grote ermee begon geloven wij in het klassikale onderwijs systeem: je zet 20 liefst 30 kinderen bij elkaar op geografische criteria en je denkt dat ze met 1 leraar ervoor veel gaan opsteken. Het is wel goedkoop zo, maar geeft allerlei gedoe en randverschijnselen zoals ordeproblemen, overvraging of verdebilisering,  pestgedrag, verveling, uitvallers, speciaal onderwijs, 'rugzakjes' en ambulant begeleiders.... mijn werk. Hoe leerde ik zelf vroeger lezen? Door Oom Arie van Zwieten, de broer van mijn moeder. Ik mocht als 5 jarige met de vrachtwagen mee van Oom en bij elk ANWB bord vertelde hij mij wat er op het bord stond. Waarder, Zwammerdam, Hoofddorp, Beverwijk. Hij deed aan Modeling en binnen enkele maanden kon ik lezen. Mijn moeder werkte er ook aan mee door mij niet naar de kleuterschool te brengen - waar ik een enorme hekel aan had- maar me vaak in de Magirus Deutz van Oom Arie te zetten. Daardoor kan ik nog steeds niet goed knippen, maar weet ik wel uit ervaring wat Modelen is en dat het werkt voor 5 jarige nieuwsgierige jongetjes.