Vandaag ontving ik het bericht dat Tante Cathrien is
overleden. Zij was de laatste uit het gezin van mijn vader die nog leefde. Gek
eigenlijk, dat die generatie, waar je vroeger zo tegenop keek, nu compleet
gestorven is. Tante Cathrien hoorde net als mijn vader tot de zachtaardige types
van de ooms en tantes. Er waren ook enkele driftkikkers bij, waar ik nogal bang
voor was. Bij Tante Cathrien ging ik als kind
jaarlijks een week logeren . Dat was een enorm avontuur voor zo’n
dorpsjochie: met de bus en trein naar Utrecht. Een van de neefjes of nichtjes
haalde je dan op bij het station. Vervolgens een stuk lopen, met de grote koffer, naar hun
minihuis vlak achter de spoorbaan. Dat huis stond vol met de hobby van Oom
Jaap: het verzamelen van oude harmoniums. In zo’n logeerweek verwende Tante ons met zakgeld, voor
een ijsje bij Rutecks. En ik kocht dan
met neef Jan bij de Slegte een boekje van Biggles. Dat lazen we diezelfde dag
nog uit om het de volgende dag weer te verkopen bij De Slegte en een nieuwe aan te schaffen. Mijn eerste ervaring met recycling. Op regenachtige dagen kropen we via een eng vlizotrapje op zolder om daar met
een elektrische trein te spelen. En natuurlijk beklommen we de Domtoren of
mochten met Tante mee naar het Spoorwegmuseum. Deze logeerdagen waren prachtig
spannend in de grote stad. De nachten waren ook spannend want ik durfde ‘s nachts
niet naar het toilet vanwege de hond Tippie die in een grote kist in het
gangetje voor de WC zat. En tjsa, als je
daar de halve nacht aan ligt te denken, dan moet je natuurlijk ook…..Deze lieve
tante is 94 geworden. Een mooie leeftijd. Ik sprak haar voor het laatst uitgebreid
op de 80 jarige verjaardag van mijn moeder, waar ze samen, nog helder, alle familie nieuwtjes bespraken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten