Maandag 5 maart wordt onze Jongste 25 jaar. De geboortes van de kinderen zijn voor ons de parelmomenten in het leven geweest. De bevalling van de Jongste ging erg snel, voor ik het allemaal goed verwerkt had waren we al weer thuis vanuit het Hofpoortziekenhuis. Hoewel ik er voor doorgeleerd heb zie ik opvoeden als een enerverende, uitdagende en ook wel riskante onderneming. In tobberige dagen denk ik: er kan ook veel fout gaan. Gelukkig was Willy daar veel nuchterder en relaxter in. Toch blijf je altijd twijfelen: heb ik het goed gedaan, was ik er te weinig of juist teveel? Met onze Jongste heb ik het doel van opvoeden wel duidelijker gekregen: je moet je kinderen Vleugels geven en Houvast. En uit een soort intuïtie voel je wel aan wanneer het Vleugeltijd is en wanneer een Houvastperiode. Wat je uiteindelijk wil bereiken is dat je kinderen het beste exemplaar worden van zichzelf. Zo omschrijf ik ook vaak het opvoedingsdoel van m'n werk in het onderwijs.
Onze Jongste wilde vroeger niet op de foto. Vandaar dat ik in de albums en fotodozen veel Willemijn-met-hand-voor-de-ogen-foto's heb. Toen vond ik dat erg irritant, nu denk ik: 'geeft ook wel een grappig beeld'....Relativeren kun je leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten