Nieuwsdieet

Morgen start de derde corona week.

Over een paar jaar moet ik misschien aan mijn kleinkinderen uitleggen wat dat is 'de corona crisis'. Ik vertel ze dan ongeveer dit: tijdens de corona crisis moesten we ons opsluiten in huis, winkelen met handschoenen aan, hadden we ruwe handen van het vele wassen, hoorde je elk verdacht hoestje als je toch nog op straat liep.
Mijn werk deed ik thuis  in plaats van op scholen, met programma's als hangout, zoom, skype en teams. Binnen een week beheerste ik alle vaardigheden van videobellen. Geen museum-, kerk-, theater- of saunabezoek. Het openbaar vervoer mijden, geen leuk terrasje zoeken. We wandelden en sportten wel, maar op afstand van elkaar.
IntelligenteLockdown werd het woord van het jaar.
Dagelijks keken we naar Mark Rutte en Jaap van Dissel onze hoop in bange dagen. En om niet depressief te worden van het constante Coronanieuws ben ik na 2 weken aan een nieuwsdieet begonnen. 2 keer het journaal per dag.
En ik zocht afleiding en troost bij mijn geliefden en in muziek, zoals dit lied van Maarten van Rozendaal.


Ach zie de lammeren nou toch lurken. Aan hun vers geschoren moeders

En hoe de jonge zwanen. Donzen in de zachte sloot
En hoe de zwoele wind de wolken waait. Tot pas gewassen luchten

Kan iets mooier dan het mooi is. Kan iets groter zijn dan groot

En voel de hosta nou toch lonken. Haar knoppen staan op barsten
Het nieuwe riet drinkt gulzig water. Uit de smalle vaart

Kan iets frisser dan het fris is. Wulpser dan het wulpste

Ach ik ben Goddank
Dus nog een keer
Een jonge lente waard

En zie de irissen nou toch pronken. Met hun stampers als koralen
Een varen rolt haar blaren. Als een leguanentong
En zie de veulens nou toch wankelen. En de vogels naar hun nesten

Kan iets verser dan het vers is. Kan iets jonger zijn dan jong

Zie hoe de zon een scherpe schaduw trekt. Onder de wijde wilgen
De puppies rennen rondjes. Bijtend naar hun eigen staart

Kan iets leuker dan het leuk is. Jeugdiger dan jeugdig

Ach ik ben Goddank
Dus nog een keer
Een jonge lente waard.

Dit is zo mooi.
Het is om te janken zo mooi.
Mooi, om te janken zo mooi.

En nu de wingerd zich wellustig. En het onkruid onbezonnen.
En ik mezelf optel. Van volwassen naar bejaard.
Wordt het groener dan het groen was.Nu ik grijzer dan ik grijs ben.

Ach ik ben Goddank.
Dus nog een keer.
Een jonge lente waard.

Mooi.
Het is om te janken zo mooi.
Mooi, om te janken zo mooi.

En als vannacht de open hemel. De sterren strak laat stralen.
En ik buiten op mijn rug lig. Starend naar het firmament.

Kan het stiller dan het stil is. Eeuwiger dan eeuwig.

Dan ben ik Goddank.
Dus nog een keer.
Gevangen in het moment.

Oh. Dit is zo mooi.

Het is om te janken zo mooi.
Mooi, om te janken zo mooi.
Mooi, om te janken zo mooi.
Mooi.
Om te janken zo mooi.