Kerst 1962

Voor een blogspotter is het een uniek moment: een ver nichtje heeft een doos oude foto's gevonden met ook nog nooit geziene familie-Uittenbroek-kiekjes. Vandaag overkwam mij dat.
Zoals kerst 1962, ik 7 jaar, met meteen die beelden van het opzetten van de kerstboom. Lampjes in de knoop, m'n moeder in de weer met een vaag goedje dat 'engelenhaar' heette, waar ze 2 weken allergisch van ging lopen hijgen. M'n vader vergat chronisch de verlichting te testen voor plaatsing - en welk lampje moet nu vervangen worden? De kat die tijdens het optuigen al aan het kerstvogeltje ging hangen en daarmee de ballenvoorraad meteen halveerde. Het kruis moest jaarlijks in een met vliegerpapier omwonden emmer zand, maar paste net niet, zodat de boom altijd een beetje treurig scheef stond. Maar het was super sfeervol, zeker als onze kerstkleding uit de kast kwam, moeder onze kapsels nog even snel 'bijknipte' en pa Uittenbroek extra brilcream in z'n kuif smeerde voordat fotograaf Ome Leendert langs kwam, want die had als de uitvinder van de familie natuurlijk een kleurentoestel....
En dan de strandfoto's, want 1 keer per jaar gingen we met de bus van Verhoef naar Katwijk. De enige keren in m'n leven dat ik iets bloots zag van m'n ouders was tijdens deze jaarlijkse happening. Moeder in een wollen badpak, pa stroopte z'n broekspijpen op, maar om al dat blote te compenseren nam hij dan een rieten hoedje mee. Het vaste menu was broodje ei met zand en natuurlijk de zelfgemaakte vlieger zien op te laten- inderdaad groen vliegerpapier, zie kerstboom-, ook al was het windstil. Nee, wij hadden geen pretpark nodig!!!

update: de oude foto's blijven binnenstromen, het zijn vooral poseerfoto's en natuurlijk op een picknickkleed. Bij al onze tochten over de Veluwe was het kleed naast de tas met klaargemaakte broodjes het meest onmisbare attribuut.