Wekelijks verschijnen er wel artikelen of rapportages over het Onderwijs in de media. Iedereen bemoeit zich hier graag mee. Nu betalen we er heel wat voor als belastingbetalers, dus enige bemoeienis is wel goed. Maar het kan ook doorschieten al die belangstelling en betweterij. Deze week ging het eerst over de Te Grote klassen. In navolging van de plofkippen, Plofklassen genoemd. Mijn laatste basisschoolklas had 39 leerlingen in een combinatie groep 7/8. Dat was een SuperPlofklas. Mijn bureau paste er niet in en stond op de gang. Het voordeel van zo'n plofklas was dat je, om te overleven, heel strak ging organiseren en de leerlingen veel zelfstandigheid moest geven. Dat was helemaal niet verkeerd, nu heet het 'adequaat klassenmanagement'. En met de toenmalige methodes was dat te doen. Nu in de nieuwe didactiek alles interactief en gedifferentieerd moet worden georganiseerd, is dit Onmogelijk. Want alles moet ook nog 'leuk' zijn...... En je moet als leerkracht participeren in het georganiseerde Maatschappelijk Wantrouwen van de dagelijkse toetsterreur, maar daar heb ik al genoeg over gemekkerd.
Dan vandaag het nieuws dat schoolbesturen de Oudere leerkracht er meer en meer proberen uit te werken. Ze zijn te duur, niet actueel, vaak ziek, te digibeet, dat soort argumenten. Met mijn 58 levensjaren en 38 jaar onderwijsverleden hoor ik ook bij deze doelgroep. Hoewel ik me gelukkig nooit ziek meld. Ik zal me netjes gaan gedragen! Ik wil namelijk nog een aantal jaren 'leuk' meedoen, want ik blijf het een geweldig vak vinden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten