Begraafplaats

Ik kom niet vaak op een begraafplaats. Hooguit een keer rond de verjaardag van m'n ouders loop ik over de begraafplaats van Waarder. Omdat het daar altijd zo'n herrie is, van de A 12,  ben ik daar nooit lang. Vandaag bezochten we met (schoon)moeder het familiegraf in Gouda. Met een vers plantje en een bezempje voor de jaarlijkse schoonmaakbeurt. M'n schoonvader zou vandaag 87 jaar zijn geworden. Hij is 21 jaar geleden verongelukt tijdens een vakantie in een woestijngebied in Zuid-Afrika. Het telefoontje 's nachts uit Afrika over het ongeluk herinner ik me  als de dag van gisteren. Ik heb zelfs nog teruggebeld naar een Namibische politiepost met de vraag of ik het wel goed begrepen had. We hebben toen als familie ervaren hoe belangrijk het is om een goede reisverzekering af  te sluiten. Zo'n alarmcentrale en hulpdienst is dan volstrekt onmisbaar.

In het buitenland liepen we wel vaak over begraafplaatsen. In deze tijd van het jaar, rond Allerzielen, zijn de begraafplaatsen in bijvoorbeeld België vol kleurige bloemen en frisse heide. Voor onze katholieke medeburgers is het verzorgen van de overledenen  een van de 7 Werken van Barmhartigheid. De vorige paus, Benedictus, noemde dit de meest onbaatzuchtige vorm van concrete naastenliefde. Want er speelt geen wederkerigheid. Eigenlijk wel een mooie gedachte in deze tijd van het (na)jaar.