Aandachtig Present

Gisterenavond was ik deelnemer aan een boeiend symposium in het Hofpoort ziekenhuis, hier in Woerden. De avond was georganiseerd door de plaatselijke stichting  'tijd voor een gesprek' waar enkele goede vrienden en kennissen van ons actief in zijn. Doel van deze groep is ruimte te scheppen voor gesprekken over de invulling en zin van het leven in moeilijke tijden, bijvoorbeeld door confrontatie met ziekte van jezelf of je naaste.
Hoe actueel kan het zijn.
Spreker was professor Andries Baart, ethicus, hoogleraar, schrijver, onderzoeker en vanavond spreker. Andries presenteerde enkele aspecten van de zogenaamde Presentie-benadering. Een visie op Goede Zorg die nogal haaks staat op de hedendaagse ontwikkeling  waarin het gaat over  thema's als autonomie, eigen regie, mensen in hun kracht zetten. Dat moet ook gebeuren, maar bij Andries Baart gaat het om meer. Aspecten als aandacht, kwetsbaarheid, erkenning, nabijheid, menslievendheid en relatie gestuurd werken. Zorg draait om bekommering. Andries Baart noemt zichzelf een relatie filosoof en ziet kwetsbaarheid als een waarde. Hij doet veel onderzoek en is heel vaak op de werkvloer om zijn theorie te onderzoeken. Dat levert ook veel mooie praktijkverhalen op.
Compassie moet je niet alleen voelen maar vooral ook doen. Een zorgverlener behoort steeds te vragen: 'wie kan ik voor je zijn, wat kan ik voor je doen'.
In de rondvraag ging het onder andere over de Meten-is Weten-cultuur en alles moeten vastleggen, waar de Zorg net als het onderwijs onder gebukt gaat. Baart is voorstander van 'narrative accountability': het op een verhalende manier verantwoording afleggen, levensverhalen net zo belangrijk vinden als toetsuitslagen. Helemaal mijn ding!

In de afgelopen zomervakantie had ik een gesprek met Andries Baart op zijn kantoor in Utrecht. Ik heb met de ethische commissie van Kentalis (we noemen ons zelf Kenthiek) een mini symposium voorbereid waar Andries ook onze hoofdspreker is. Ik kijk er naar uit. En hoop dat we voldoende deelnemers hebben op 10 december...