De morgendienst op 10-4 in de Kruiskerk begon met een kort moment
stilte. Om iedereen de tijd te geven zich te focussen op de dienst, die stond
te beginnen. Het leverde voor mij een nog meer bewuste start op. Stilte doet
dan vaak meer dan Woorden.
Ik ben een groot voorstander van dit soort momenten en ik
roep de kerkenraad dan ook op om hier een vast liturgisch moment van te maken. Dat
Protestanten praten voor de dienst is denk ik een verschijnsel dat we niet meer
gaan veranderen (...), dan is het mooi om zo'n korte overgangstijd in te
bouwen. Ik herken dit vanuit de kloosterwereld. Daar sluit je het ene moment
met Aandacht af en probeer je je te
concentreren op het volgende. Als de bel gaat of de klok luidt dan stop je met
aardappels schillen, gras maaien of de preek schrijven. Je sluit deze
activiteit af, je kleedt je misschien om, je loopt bijvoorbeeld even door de lange kloostergang en je maakt je klaar om
met diezelfde Aandacht aan het volgende te beginnen, bijvoorbeeld het gebed in
de kerk. Die korte bewuste tussentijd wordt de statio genoemd. Vanaf de zesde
eeuw begrepen monniken al dat we dat nodig hebben voor ons functioneren. Zeker
voor onze tijd, met z'n multi tasken en
voortdurende media-, app-, en mailaanvallen, is dit een goede gewoonte. Ook buiten het
klooster en wat mij betreft zeker in de
kerk. Daar hebben we geen cursus mindfulness voor nodig, het zit in onze eigen
traditie en bronnen.
Ikea weet al hoe het werkt......:
---------
Ikea weet al hoe het werkt......:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten