Heilig

Op de dag van de Reformatie, vandaag 31 oktober, kan ik aankondigen dat ik binnenkort Heilig wordt verkleed. Nee niet verklaard, dat zal niet snel gebeuren, maar op 5 december mag ik in Utrecht de Heilige Nicolaas uitbeelden en uitspelen.
Dat vind ik een hele Eer en staat ook op mijn lijst 'moet je een keer gedaan hebben in je leven'.  
Ik heb meteen een eigen Hoofdpiet gezocht, dat is mijn collega Ilse. Zij heeft me tijdens onze vele gesprekken over de Katholieke en Protestantse kerk goed ingeleid in de kennis van de Heiligen bijvoorbeeld Antonius van Padua (link). Overigens waren onze gesprekken niet erg dogmatisch, we hebben er veel bij gelachen, maar ja dat is ook katholiek.

(bron: Trouw)

Nu ik regelmatig met Imca mee ga naar de Bonaventura parochie, woensdag bijvoorbeeld naar Allerzielen en komende zondag naar de Oogstviering, raak ik goed thuis in de Roomse Rites. Vandaag schreef Trouw dat paus Franciscus ook van Protestanten houdt, dus mag ik best wel Sinterklaas spelen.
Misschien kunnen de kleinkinderen ook nog wel meegenieten van Opa als Heilige. Zij hebben nog een groot geloof!

Hooge Berkt

Het laatste weekend van de herfstvakantie bracht ik door in de Christelijke Leefgemeenschap 'De Hooge Berkt' in Bergeijk, Brabant. Op uitnodiging van Annie en Nico van T. was ik met Geertje en Arie B. hier een lang weekend te gast. Nico en Annie zijn hier regelmatig voor retraites of andere vormen van spiritueel bijtanken. Zo'n 40 mensen wonen op de terreinen hier en vormen met in totaal ruim 100 leden deze bijzondere leefvorm, tussen een klooster en een kerkgemeente in. Dat betekent samen wonen, vieren, werken, eten, bidden, de stilte en de ontmoeting zoeken.  Er zijn ook gastenkamers en er worden studiemomenten, trainingen en retraites aangeboden.

Ik heb het een inspirerende ervaring gevonden om mee te mogen maken, hoe deze groep zo verschillende mensen nu al bijna 50 jaar probeert zo'n mooi ideaal te realiseren: een vindplaats te zijn voor geloof en een plek te creëren voor geloofsontmoeting. Dat zou elke kerk toch als missie moeten nastreven.
Verder was het heel fijn om met Annie, Geertje, Arie en Nico na  te denken over onze levens, met z'n downs maar zeker ook z'n ups. Samen stilte te ervaren en mooie diensten mee te maken in de kerk van deze gemeenschap. Voor herhaling vatbaar!

Bergeijk ligt dicht bij de grens met België waar het grote, verlaten Trappistenklooster Achelse Kluis ligt. Daar vonden we nog een herfstterras met goed bier.

 

Vanwege het 50 jarig bestaan van de gemeenschap brengt De Hooge Berkt in december een boekje uit over De Kerk van de Toekomst. Verschillende woordvoerders uit de Protestantse kerken, de Rooms-Katholieke kerk, vanuit Oud-Katholieke hoek en de Joodse religie geven hun mening en visie op dit onderwerp. Een mooi initiatief zo'n op schrift gestelde gedachte wisseling vind ik. In het jaar dat we de reformatie van 1517 gaan herdenken is het ook goed om vanuit de verschillende richtingen over de toekomst te filosoferen. Nadenken over de kerk is als auto rijden: je hebt zo nu en dan je achteruitkijkspiegel nodig, maar je moet toch vooral vooruit kijken.
Meer informatie over deze vorm van gemeente zijn en ook over het boekje op: www.hoogeberkt.nl

Haar

Vandaag organiseerde ik het inmiddels jaarlijkse opa-oudste kleinzoon bezoek aan Kasteel De Haar in Haarzuilen.
Dit keer hebben we de binnenkant bekeken. Met vooral veel kinderlijke detail-bewondering voor de badkamer met een bad in de grond.....

Ontmoetingen

In Egmond hadden Imca en ik een goed gesprek met de gastenpater. Ik ben bezig hier weer een cursus moment te plannen in het voorjaar van 2017.
Daarna vierden we de vespers mee in de Abdijkerk.
Er zijn hier zulke mooie plekken in de kerk om een kaars te branden en even stil te staan bij het leven.


In Affligem heb ik met neef Jan maandag de spullen van broeder Frits verhuisd naar het bejaardencentrum. Hij was erg blij met zijn fotoalbums en persoonlijke herinneringen aan ruim 60 jaar Kloosterleven. Frits noemt mij de 'meest Katholieke Protestant die hij kent' en denkt dat ik door deze daad een mooi plekje krijg in de hemel.... Nou dat is mooi meegenomen, toch?
In Affligem hadden we, zoals altijd, bijzondere ontmoetingen met verschillende broeders en gasten.
Op de terugweg uit België hebben we de fraaie abdij van Dendermonde bezocht, ook hier ontmoetten we een zeer gastvrije monnik.

   zo drinken we koffie in de refter

Ik besef me hoe langer hoe meer dat deze kloosterbezoeken me zoveel hebben opgeleverd in mijn leven, op het gebied van religieus besef en spiritualiteit. Maar ook door de vele ontmoetingen met zoveel boeiende en aardige, lieve mensen. Neef Jan heeft dezelfde ervaring en het was goed dit te delen en  elkaar te stimuleren hier vooral ook mee door  te gaan.

Blood On The Tracks

Vandaag werd de literatuur Nobel prijs toegekend aan Bob Dylan. Wat een verrassing dat de teksten van een pop muzikant als literatuur worden gewaardeerd. Mogen de songs nu op de middelbare scholen ook op de literatuur lijst geplaatst worden? Dat zou nog eens een revolutie zijn.
Zijn beste album kocht ik als 20 jarige en is volgens mij nog steeds 'Blood on the Tracks'. Ik heb deze LP vaak gedraaid en geprobeerd, met het songtekst boek erbij, er iets van te begrijpen.
Lastig.
Dat het over liefdesverdriet, pijn, nostalgie en andere vaak pittige emoties gaat was en is wel duidelijk. Maar verder blijft het voor mij raadselachtige en bijna mystieke poëzie. Misschien dat ik er nu, met 40 jaar extra levenservaring, meer van begrijp.
Er zullen nu wel veel analyses uitkomen van het werk van Dylan. Die ga ik lezen. Ik zag hem voor het laatst enkele jaren geleden in de Heineken Music Hall in Amsterdam. Een mooie ervaring zeker ook door de nieuwe versies van zijn nummers en de fantastische band die hij meenam.

Verveling

In mijn jeugd in het dorpje Driebruggen, een klein gehucht tussen  Woerden en Gouda, bestond het leven vooral uit Verveling. Op school verveelde ik mij en heb daardoor zelfs een klas overgeslagen omdat juf Paarlberg dacht dat ik lui zou worden door die te gemakkelijke leerstof. Na schooltijd en in het weekend verveelde ik me in huis of buiten, maar ik kende het woord Verveling niet en heb het ook niet als Vervelend ervaren. In tegendeel als ik er op terug kijk maakt verveling je creatief en productief.  Wij, als dorpskinderen in een dorp waar niets gebeurde, verzonnen van alles om de dagen op een leuke manier door te komen. Of we deden gewoon niets.
In  dagblad Trouw stond deze week een boeiend artikel over verveling.  Er is zelf een congres over dit thema, met deskundigen en sprekers. In onze tijd met in elke hand een smartphone of een Ipad is verveling een luxegoed. Verveling is 'een staat van zijn zonder prikkels van buitenaf ' en omdat je in situaties van verveling niet gestuurd wordt door iemand anders is het eigenlijk ook een ultieme ' vorm van persoonlijke autonomie'. Mooie filosofie vind ik dat.
In een kennismakingsspel met collega's heb ik onlangs bekend dat ik behoorlijk verslaafd ben aan mijn Iphone. Ik word al onrustig als ik 'm weer eens kwijt ben of uitzet in de kerk. Maar ik verlang niet echt terug naar dat Romantische beeld van Verveling uit mijn jeugd, daar is deze tijd vol prikkels, acties en afleiding ook weer te leuk voor.
In de komende herfstvakantie ga ik me echt niet vervelen. Samen met Imca ga ik enkele dagen naar Egmond waar we onder meer 2 kloosters gaan bezoeken. Ook ga ik met neef Jan naar Abdij Affligem om een van de bejaarde broeders te helpen verhuizen naar het bejaardencentrum. En met een groepje vrienden uit de kerk ga ik een weekend naar leefgemeenschap De Hooge Berkt in Limburg, om ook deze vorm van bezinning en het nastreven van Christelijke idealen te leren kennen. (link).  Hierover later meer.

Links, met de luiken: mijn geboortehuis, zoals mijn vader het een paar jaar na  de oorlog, met van een rijke boer geleend geld, heeft gekocht. Het staat er nog steeds.

Oceanium

Deze zondag was een prima herfst dag en zeer geschikt voor een dagje Blijdorp in Rotterdam. Met zoon en oudste kleinzoon. Vooral het enorme aquarium maakte grote indruk op de 3 jarige.

Best vermoeiend, met opa uit......

Lobben

De wijk in Woerden waar ik woon heet 'De Lobben'.
Ik heb me altijd afgevraagd waar deze naam vandaan komt en heb het nog niet exact gevonden. Deze week kreeg ik een luchtfoto van mijn 'Lob' toegestuurd en ben ik weer eens gaan zoeken naar de definitie.
Lob is onder meer een woord uit de sport namelijk een boogbal over de tegenstander heen. Dat is het dus niet. Het is volgens Van Dale ook een woord uit de anatomie, namelijk een orgaangedeelte met een afgeronde vorm, een kwab. Wel dat zou kunnen. Ook in de biologie komt het  woord 'gelobd' voor, namelijk bij de bladvorm: een blad kan door insnijdingen in Lobben worden verdeeld.
Als ik naar de foto kijk denk ik dat ik de betekenis vooral moet zien als uitsteeksels in het landschap met rondingen. Het is er in elk geval prettig wonen, zo aan de rand van de stad