Van Hoofd Naar Hart

Morgen vindt de uitvaart en afscheidsdient plaats van een lid uit onze kerk waar ik veel contact mee had. De laatste tijd, die hij veel in het ziekenhuis moest doorbrengen, hebben we regelmatig met elkaar gemaild. Fred was een trouw volger van mijn blog en reageerde vooral als ik iets filosofisch of iets theologisch had geschreven. Ook in de kerk hebben we veel gepraat over de preek of over theologische onderwerpen. Maar ook over Bach en Barnard en de ontwikkelingen in de kerkmuziek.
Ik zong samen met hem op gelegenheidskoortjes in de kerk of op de cantorij. Mijn lezing over 'de Ziel' (linkje)heeft destijds ook veel gesprekken met hem opgeleverd.

Op het overlijdensbericht schreef Fred zelf een afscheidswoord, over zijn zoektocht in het geloof.
Met ontroering heb ik het ge- en herlezen. Het is ook het gespreksonderwerp, waar ik het met Imca zo vaak over heb.

Met toestemming van Freds vrouw zet ik zijn tekst op mijn blog. De laatste  boodschap die hij ons meegeeft:

"Ik heb me te lang ingelaten met het kritisch-filosofisch bezig zijn met het geloof. Ik zocht begrip van het dogmatische  systeem als geheel. En dan kom je op allerlei onbegrijpelijke  zaken terecht. Ik heb moeten leren inzien en accepteren dat de ratio nooit het laatste woord kan hebben. Je moet een concrete sprong (willen) maken van het ene domein naar het domein van  het godsvertrouwen. Dat is een heel andere werkelijkheid dan die ons nu nog slechts zeer beperkt is geopenbaard"
FD