Verleden week is Phil Bosmans overleden. Ik heb jarenlang de boekjes van Phil in mijn tas gehad, om op juiste momenten te kunnen inzetten. Bijvoorbeeld om een vergadering te openen of sluiten met een van zijn teksten. Of een toepasselijke spreuk van zijn hand over te nemen in een verslag of notitie. Van zijn boekje 'menslief ik hou van je ' zijn er honderdduizenden verkocht in 60 herdrukken. Later publiceerde hij 'bloemen van geluk... moet je zelf planten'.
Door de teksten van Phil Bosmans leerde ik in de zeventiger jaren van de vorige eeuw dat je op een heel andere manier over geloof kunt praten en schrijven dan ik in mijn protestantse milieu gewend was. Het was een meer katholieke en ook wel Vlaamse manier van denken. Geen dogma's, moralisme, leerstellingen en lastige tekstanalyses, maar gedachten over hoe je met elkaar om moet gaan, hoe je rentmeester kunt zijn voor de aarde, hoe je de menselijke maat in je werk kunt behouden. In onze tijd hebben schrijvers als Anselm Grun en, meer seculier, 'Loesje' de rol van Phil Bosmans overgenomen. In de tijd dat brieven schrijven nog een alledaagse vaardigheid was citeerde ik ook regelmatig uit teksten van Phil. En deze tekst hing jarenlang aan mijn prikbordje: 'Omdat de mens het ritme van de zee volgt'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten