Negentig

Vandaag werd 'oude oma' zoals de kleinkinderen zeggen, de moeder van Willy dus, 90 jaar.
Gisteren heb ik haar gefeliciteerd in een café  in Haastrecht.

Hoe bijzonder is het als je deze hoge leeftijd in betrekkelijk goede gezondheid kunt halen. En wat heb je dan allemaal al meegemaakt aan veranderingen en gebeurtenissen, inclusief een wereldoorlog.

Met mijn eigen moeder heb ik vaak herinneringen opgehaald vooral uit die jaren rond de oorlogstijd. Zij wist veel gebeurtenissen nog zo letterlijk na  te vertellen. De verhalen over de stampende laarzen van de Duitse soldaten en Opa van Zwieten die eten ging halen op een fiets tot in Drente toe, is me erg bij gebleven. Het waren houten banden vertelde m'n moeder dan.

De generatie van oog getuigen 40-45 is aan het verdwijnen. Laten we de verhalen koesteren en de herinnering levend houden!