Iedereen overkomt het: bij welke rij sluit ik aan, welk wagentje of mandje zit niet zo vol, waar zal de kassa vastlopen, welk oud vrouwtje begint een verhaal over haar kleinkind dat ziek is, zit er een stagiaire tussen die steeds de chef moet oppiepen..... Het leven is een dagelijkse aaneenschakeling van keuzes.....Maar ja, dat onderscheidt mij dan weer van onze kat. Is het een keuze dat hij de hele dag bij mij op schoot wil zitten? Of komt dat gewoon omdat het buiten koud en nat is en hij, eigenlijk zij, dat geluid van die zoemende computer zo aangenaam vindt? Jean Paul Sartre schreef daar moeilijke boeken over. Ik ben een être pour-soi en onze kat een être en-soi. Ofwel een mens heeft een bewustijn en die kat doet maar wat. Deze week kwam ik op internet dit 'gifje' tegen. Volgens mij wordt Sartre hier heel mooi uitgelegd. Nou ja, veel te simpel natuurlijk maar wel herkenbaar en grappig:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten