Ik denk nog helemaal niet aan pensioen, of stoppen met betaald werk, dat kan ook niet op je 58ste tegenwoordig. Bij de vraag 'hoe lang ga je nog door ' moet ik denken aan een vroegere collega, die dagelijks meldde in het team 'hoeveel dagen hij nog moest ' naar zijn pensionering. Dat demotiveerde zijn omgeving enorm, maar niemand durfde dat te zeggen. Ik heb me voorgenomen daar niet te moeilijk over te doen. Zolang ik het werk nog zo leuk en nuttig vind als nu, neem ik zelfs nog geen arbeidstijdverkorting, in het onderwijs heet het BAPO, op. De monniken in de Benedictijnse kloosters waar ik kom ervaren werk en bezigheden als een 'noodzakelijk goed'. Werk, arbeid is in de Benedictijnse filosofie het beste middel tegen de Acedia, de luiheid, verveling, maar ook de melancholie, de depressie. Acedia was in de Middeleeuwen een van de katholieke Hoofdzonden, zeker voor Monniken. Ze stoppen dan ook pas met Arbeid als ze er letterlijk bij neervallen. Nou, zo ver wil ik niet gaan, maar ik hoop wel de jaren die ik met plezier mag werken als een dagelijks geschenk te mogen blijven ervaren.Het is overigens jammer dat we die 7 Hoofdzonden afgeschaft hebben, want veel actueel nieuws is nog steeds te koppelen aan dit Middeleeuwse rijtje, waar onder de Superbia (ijdelheid), Avaritia (hebzucht, inclusief fraude en graaierij denk ik ) en Gula (de onmatigheid, verspilling). Met elke hoofdzonde kun je gemakkelijk een krantenkatern vullen. Jeroen Bosch heeft ze prachtig geschilderd:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten