Dooi

Gelukkig, er is rond dit weekend DOOI aangekondigd. Ik ben de winter nu al zat, ik vind het te koud, ongemakkelijk met al die lagen kleren aan, gebarsten lippen, statische reacties door al dat wol, voorzichtig rijden, te dik dekbed waardoor ik enorm droom.
Nou ja, dat soort ongemak dus.
In Zuid Marokko, waar ik over 4 weken ben,  is het al  boven de 25 graden....Vanavond nog een keer de open haard flink opstoken en dan uitkijken naar de dooi en wat mij betreft de komst van het Voorjaar.

Ik verwacht volgende week de eerste Sneeuwklokjes in ons voortuintje. Ook daar raak ik mijn winterdip van kwijt. Ik las in de NRC dat er zelfs groepsreizen worden georganiseerd in deze tijd naar het meest Sneeuwklokjesrijke land, Engeland, om speciale 'Galanthus Nivalis' te bekijken en te kopen. Tientallen euro's worden er voor een bolletje betaald. Galanthofielen worden deze mensen genoemd.  Zo heftig is het nog niet met mij.