Catharijnekerk

Het is voorjaarachtig in deze Dagen na Kerst. Vandaar dat we zondagmiddag langs en door onze favoriete  Utrechtse kerken zijn gelopen om nog wat  laatste decembersfeer op te snuiven. En alvast een kaarsje te branden in de Catharijnekerk ter afsluiting van 2013. Ik kijk terug op een mooi jaar met als hoogtepunt de geboorte van ons kleinkind. 'k Wist niet dat me dat zoveel zou doen. Voor 2014 hebben we mooie plannen gemaakt, zoals een verbouwing aan het huis, ik ga op reis met onze zoon naar Dubai en Oman, er komen veel uitdagende veranderingen op het werk, ik ga een basiscursus filosofie geven, we willen deze zomer weer terug naar Italië. En meer. Het besef dat je gezondheid het hoogste goed is, is alleen maar toegenomen het afgelopen jaar. Gelukkig hebben we beide ook op dat gebied een goed jaar achter de rug.

 

Klik hier voor onze Nieuwjaarswens

 

En verder is het een week van  de Top 2000 luisteren, de hoogtepunten van het afgelopen jaar opnieuw lezen, zien en horen. Bijvoorbeeld een van de Ontdekkingen van dit jaar, Maaike Ouboter:

Zandplas

In deze kerstvakantie is wandelen met ons kleinkind een passende activiteit. Zo liepen we al enkele keren langs de Woerdense Zandplas die ontstaan is voor de aanleg van onze nieuwste wijk Snel en Polanen. Deze zandplas ligt zeer gunstig voor wandelende grootouders, op enkele minuten lopen van het woonhuis van beide dochters. En er is ook een mooi strandje in aanleg, het Cattenbroeck-strand. Daar gaan we de komende zomer gebruik van maken.....

Op Eerste Kerstdag maakten we een fietstocht langs de Greft en de Hollandse Kade, waar onlangs een nieuwe veerpont is  geplaatst. Het is zo'n veerpontje dat je zelf moet bedienen. Een mooie metafoor voor het nieuwe jaar 2014 dat we tegemoet gaan: je moet zelf aan de ketting draaien om vooruit te komen en de overkant te kunnen bereiken.

En op Tweede Kerstdag: eten en wandelen in de Vlist met Oma Hoeksel erbij

Hoe ouder ik word, hoe meer ik dit  Hollandse Landschap met z'n Broeklanden ga waarderen. Plat, groen, vlak, netjes ingedeeld, uitzicht op de horizon, Hollandse Luchten, schapen, reigers, sloten, weteringen, greppels, kaaien, dijkjes,..... en dat alles een paar meter onder de Zeespiegel.

 

Kerstwens

Vandaag hingen we op de Woerdense Kerstmarkt een Kerstwens in de boom die dit weekend bezorgd wordt in het plaatselijke Hospice Huis. Een mooie actie van onze  plaatselijke PKN Kerk. En Frans, die toevallig net in de buurt was, bedankt voor de foto.

en:

lees hier onze 2013 Digitale Kerstwens: klik hier

Plofklas

Wekelijks verschijnen er wel artikelen of rapportages over het Onderwijs in de media. Iedereen bemoeit zich hier graag mee. Nu betalen we er heel wat voor als belastingbetalers, dus enige bemoeienis is wel goed. Maar het kan ook doorschieten al die belangstelling en betweterij. Deze week ging  het eerst over de Te Grote klassen. In navolging van de plofkippen, Plofklassen genoemd. Mijn laatste basisschoolklas had 39 leerlingen in een combinatie groep 7/8. Dat was een SuperPlofklas. Mijn bureau paste er niet in en stond op de gang. Het voordeel van zo'n plofklas was dat je, om te overleven, heel strak ging organiseren en de leerlingen veel zelfstandigheid moest geven. Dat was helemaal niet verkeerd, nu heet het 'adequaat klassenmanagement'. En met de toenmalige methodes was dat te doen. Nu in de nieuwe didactiek alles interactief en gedifferentieerd moet worden georganiseerd, is dit Onmogelijk. Want alles moet ook nog 'leuk' zijn...... En je moet als leerkracht participeren in het georganiseerde Maatschappelijk Wantrouwen van de dagelijkse toetsterreur, maar daar heb ik al genoeg over gemekkerd.
Dan vandaag het nieuws dat schoolbesturen de Oudere leerkracht er meer en meer proberen uit te werken. Ze zijn  te duur, niet actueel, vaak ziek, te digibeet, dat soort argumenten. Met mijn 58 levensjaren en  38 jaar onderwijsverleden hoor ik ook bij deze doelgroep. Hoewel ik me gelukkig nooit ziek meld. Ik zal me netjes gaan gedragen! Ik wil namelijk nog een aantal jaren 'leuk' meedoen, want ik blijf het een geweldig vak vinden!

Starterswoning

De gemeente Woerden is projecten aan het opzetten rond  Starters op de Woningmarkt. Het geduld van onze zoon Jan Willem, die al jaren op woonruimte vlast, werd deze week beloond, omdat hij is ingeloot voor het in 2014 te realiseren project Starterswoningen aan de Jan Steenstraat hier in Woerden. Een mooi plan, wonen aan het water, betaalbaar voor starters, dicht bij het centrum, energiebewust met zonnepanelen. En op de plek waar vroeger een school stond waar ik nog stage heb gelopen. Zo blijven onze 3 kinderen en ene kleinkind allen in Woerden wonen. Wel een goed idee met die 'Participerende Samenleving'  die dit jaar meer en meer zichtbaar is geworden......

UPDATE 17-12: de handtekening is gezet......

 

Nativitate Jesu

In  1963, precies 50 jaar geleden, maakte Dick Bruna zijn Kerstboek. Ik heb het vaak voorgelezen aan onze kinderen en ik gebruikte de plaatjes uit dit boek om tijdens de handenarbeidlessen mijn jaarlijkse gefiguurzaagde Kerststallen mee op te tuigen.
Benjamin is nu nog te klein om dit aan hem voor te lezen. Daarom kocht en lees ik het boek zo richting Kerst dit jaar in de Latijnse versie: Factum est longum tempus abhinc nocte obscura pastores in agris erant custodientes oves suas. Loquebantur inter se, cum suboto lumen viderunt. Lumen erat tam pulchrum et clarum ut videretur illucescere. Nec tamen illuxit. Lumen ab angelo venit. Angelus qui nuntium detulit a Deo......

Wereld verliest Zijn Held

Dit was de 'kop' van mijn dagblad Trouw vanmorgen. Met een prachtige analyse van het leven van Nelson Mandela. Er zijn van die gebeurtenissen die op je netvlies blijven hangen, zo ook deze Man van de (vorige) Eeuw.
UPDATE zaterdag: de media pakken goed uit rond het overlijden van Mandela, zo zag ik een mooie voorkant van een Vrij Nederland bijlage; fraai vormgegeven met die Duif. Het verhaal van Frits Exter is hier gratis te verkrijgen:download

Klooster

In het Karmelietenklooster in Brugge was het dit weekend niet zo stil als anders, de tuin werd grondig aangepakt door een groep vrijwilligers en daar was fikse apparatuur bij nodig. De basisgedachte van het klooster, 'Bid en Werk' werd zo mooi aanschouwelijk gemaakt.
Het is extra leuk om een groep te kunnen gidsen die  vrijwel geen kloosterervaring heeft en Brugge niet kent. Het riep veel reacties van verbazing op ten aanzien van de stad, maar ook rond het kloosterleven en de indrukwekkende Abdij. We eindigden het weekend met de Latijnse Hoogmis voor 1e Advent, een bezoek aan de bibliotheek en een fotosessie met Pater Hugo.

Zondagmiddag ben ik snel teruggereden naar Nederland, want zondagavond vierden we met het gezin  Sinterklaasfeest, met veel gedichten, surprises en lekkere Palestijnse soep. Wij doen niet moeilijk over een Zwarte Piet, zeker niet als-ie wit is en Benjamin heet....

Thielen

Komend weekend ben ik in het Karmelietenklooster in Brugge. Met 16 personen uit Woerden, Harmelen en 1 uit  Duitsland gaan we het kloosterleven ervaren en de geweldige cultuur ontdekken van Brugge. Zoals ik al vaker meldde wil ik later Stadsgids worden in Brugge. Maar zover ben ik nog lang niet, ik heb stadsgids Roos dit weekend weer hard nodig om deze fraaie stad verder te leren kennen. Roos heeft beloofd dat we de voor mij onbekende St. Wilburgakerk gaan bezoeken en het Engelse klooster.
In de TV show van Ivo Niehe zag ik zaterdagavond een interview met de Nederlandse schilder Evert Thielen. Een bijzonder mens. Hij woont ook in Brugge en is vooral beroemd door zijn unieke Veelluiken. Ik zit ademloos te kijken naar wat deze man kan maken; magisch realisme noem ik het, net als  in de literatuur. Misschien kom ik nog langs zijn atelier in Brugge in een van de talloze prachtige stadspaleizen.

Jet

Maandag was ik op een congres in Ede, MBO City. Het was mijn bedoeling om meer te weten te komen over het onderwerp 'Passend Onderwijs en het MBO'. Maar helaas, het onderwerp kwam niet aan de orde, zelfs niet in de speech van de minister. Ook als ik er een vraag over stelde werd ik aangekeken met zo'n blik van 'volgens mij ben jij op het verkeerde congres'. Ik heb het maar aanvaard dat het onderwerp waar mijn dagen zo'n beetje Bol van staan, hier geen issue  was.
Wel veel bobo's op dit congres met bijbehorende managementtaal dure folders en pep-talk met NLP termen door hockeycoach Marc Lammers en omroepbestuurder Henk  Hagoort. Leuke sprekers hoor, maar ik had dus andere verwachtingen. Volgende keer nog beter het programma lezen....

Quality Time

Het was altijd al leuk om voor  de kinderen te koken en samen te eten Zondagavond. Maar met zo'n ventje erbij is het nog meer Quality Time. We hadden zelfs geen tijd om voetbal te kijken vanavond.....

Rabbijn

Vannacht een stuk geschreven voor onze kerk-website of kerkblad:

Rabbijn zorgt voor inspirerende avond.
Een samenvatting maken van een lezing van rabbijn Van Praag is niet eenvoudig. In 2 uur komen er zoveel interessante beelden, uitleg en interpretatie langs in de volle zaal in de Maranathakerk, dat ik wel een kwart kerkblad kan vullen.
Wat er bij mij blijft hangen is de enorme literaire en spirituele rijkdom van de Thora/Bijbel en die rijkdom neemt alleen maar toe als je, zoals deze 21e november, ondergedompeld wordt in de  Joodse symboliek.

Mevrouw Marianne van Praag, rabbijn van de Liberale Joodse  gemeente in Den Haag, kent denk ik de spelregels van de Retorica, want naast enorme kennis laat ze ook haar passie met het onderwerp blijken door persoonlijk ervaringen en ontdekkingen met ons te delen. Ze noemt die Goddelijke ontdekkingen 'klim-muur-momenten'.  "De grepen op de klimmuur zitten vaak ver uit elkaar, maar als je ze vindt kun je ervaren dat de fysieke en spirituele kant van de mens  te overbruggen is en kun je de Goddelijke vonk die in elk mens is gewaar worden." Want een mensenleven ziet ze als een reis van het fysieke en materiële  naar het spirituele, een tocht van Noord naar Zuid, zoals de Jordaan stroomt. In haar verhaal is de symboliek  essentieel. Zònder die symboliek te kennen zijn veel Bijbelstukken wonderlijke verhaaltjes. Mèt die symboliek worden het spirituele ontdekkingstochten. En Van Praag roept ons op om je blijvend in deze verhalen te verdiepen, of je ze nu letterlijk of beeldend opvat. Zo kwam het Scheppingsverhaal regelmatig langs in het betoog. Het thema 'Water' als symbooltaal voor 'Tijd' werd uitgewerkt in de verhalen van Noach en Jezus. En in een vergelijking tussen  de Christelijke doop en het Joodse rituele bad, het mikwe.

De Joodse symboliek ziet als verschil tussen mens en dier dat de mens met het hoofd naar de hemel gericht is. We zijn ook het enige schepsel met een rustdag....

Een ander kernpunt van de uitleg van deze rabbijn is de dualiteit in onze wereld. Je weet wat zwart is omdat je wit kent. Je kent geluk omdat je weet wat onheil is. In deze paradoxale wereld de kern weten te vinden en balans te ontdekken, dat is levenskunst. God is  de schepper van Goed èn Kwaad. Het is aan de mens om uit liefde het Goede te doen.

Van Praag schetste in talloze voorbeelden het beeld van concreet Joods leven in een liberale setting. Ze ervaart de Joodse synagogendienst als een bergbeklimming met een warming up, een pittig oefengedeelte en een cooling down...Dat ga ik op zondagmorgen ook eens zo zien te ervaren... "En", zegt ze, "een liturgie zet je in  de keten van een traditie".  Liberaal denkende Joden zien hun vele formuliergebeden als een manier om je te concentreren op het Hogere. Binnen die vertrouwde veilige handelingen van de synagoge of kerkdienst kunnen de mooiste inzichten en de beste ideeën ontstaan.

Ik herken dat ook wel uit het kloosterleven, waar de Psalmen elke dag meerdere keren als een soort mantra's geciteerd worden.

Gebeden zijn hulpmiddelen om aan je eigen verlossing te werken. Het gaat daarbij om de intentie. Ze illustreerde dat met een prachtig verhaal van rabbi Hillel.

In de vragenronde na de pauze heeft de rabbijn uitgelegd hoe in de Joodse traditie het gebed in plaats van het offer is gekomen. En kwamen onderwerpen aan de orde als de plaats van de vrouw in het orthodoxe Jodendom en de essentiële verschillen  en overeenkomsten tussen Jodendom, Christendom en de Islam. Belangrijk breekpunt tussen Joden en Christenen is het afschaffen van de Joodse 'gedragsleer', zoals de spijswetten en de besnijdenis, door Paulus.

Rabbijn van Praag komt  graag vertellen over het Jodendom, om het wederzijdse begrip te doen groeien. Ik kom graag luisteren. Het is een goede vondst dat de Commissie Kerk en Israël de deelnemers gelegenheid geeft om in de pauze de vragen die er leven al op papier te zetten. Dat komt de verbreding en de diepte van de gesprekken zeer ten goede.

Dagopening

Morgenochtend mag ik in ons team een korte dagopening verzorgen. Ik heb het volgende daartoe voorbereid:

Een reiziger naderde een grote stad en vroeg aan een oude vrouw die aan de kant van de weg zat: ‘Hoe zijn de mensen daar in die stad?’

‘Hoe waren de mensen in de stad waar u vandaan komt?’, reageerde de vrouw.

‘Verschrikkelijk,’ antwoordde de reiziger. ‘Gemeen, onbetrouwbaar, oneerlijk, agressief,  afschuwelijk in ieder opzicht.’

‘Aha’, zei de vrouw. ‘Zo zijn ze in de volgende stad ook.’

De eerste reiziger was nauwelijks verder gegaan, of de volgende stopte en informeerde ook naar de mensen in de volgende stad. Opnieuw vroeg de oude vrouw hoe de mensen waren in de stad die hij had verlaten.‘Dat waren goede mensen. Eerlijk, ijverig vriendelijk en buitengewoon edelmoedig'.

Ik vond het jammer dat ik moest vertrekken’, verklaarde de tweede reiziger.

De wijze vrouw antwoordde: ‘Zo zijn ze in de volgende stad ook ’.

Wat ik van zo'n verhaal leer is:

- ga vandaag uit van het goede in mensen en wees coöperatief, zonder naïef te worden
- treed vandaag de ander op een positieve manier tegemoet, dat geeft de grootst mogelijk kans dat je ook positief bejegend wordt
- zie  de wereld om je heen ook vandaag weer als een uitdaging, ook binnen onze organisatie en ons zo sterk wisselende werk

Themadag CNV

Dinsdag 19-11 heb ik een ochtend vrij geroosterd van mijn gewone werkzaamheden en mag ik een workshop geven op een thema dag in Doorn van de Vakbond CNV. Het onderwerp van deze dag is  "Nieuwe Werkers, Nieuwe Zorgers", ofwel het combineren van Werk en Privé. Een actueel onderwerp voor velen. Hoe houd ik 'alle ballen in de lucht': je wilt je werk goed doen, je hebt (mantel)zorgtaken richting je kinderen of ouders of omgeving, je wilt je sociale contacten onderhouden, vrijwilligerswerk doen, maatschappelijke taken doen, sporten en andere hobby's. En ook nog een goede Echtgenoot zijn......
Ik mag vanuit de Benedictjjnse Wijsheid hier iets over zeggen. Het zal gaan over de visie van de heilige Benedictus op de organisatie in het klooster, de taakverdeling, timemanagement, het zoeken naar Balans, prioriteiten stellen,  de afwisseling van activiteiten, reflectie en studie. En ik probeer via de methode van de Lectio de deelnemers aan mijn workshop daarover in gesprek te laten komen.
Altijd een spannende uitdaging om zoiets te gaan doen.
Op de informatiemarkt bij deze bijeenkomst hoop ik voor mezelf ook nog goede tips te krijgen over dit onderwerp!

Update 20-11: het was gisteren een inspirerende ochtend met 20 enthousiaste deelnemers aan mijn presentatie. Goed dat een Vakbond ook dit soort dagen organiseert, een extra reden om lid te blijven.



Marshmallows

Wat bepaalt of kinderen succes hebben op school? Of later in hun leven? In Nederland denken we dat Intelligentie meting of allerlei cognitieve Toetsen (CITO) een voorspellende waarde hebben. Het onderwijs wordt er volledig door beheerst. Heb je een hoge Cito toets dan kan je naar de Havo. Dat soort visies.
Ik denk dat er meer is tussen Mens en Succes.
In het boek 'filosofie voor het leven' van Jules Evans, kwam ik dit weekend het Marshmallow experiment tegen. Aan de universiteit van Stanford kregen duizenden jonge kinderen een  snoepje van de onderzoeker. Die vertelde hen dat ze mochten kiezen: ofwel het snoepje direct opeten, ofwel een kwartiertje wachten en dan Twee snoepjes krijgen.Een experiment dus in zelfbeheersing. Ongeveer een derde deel van de kinderen lukte het een kwartier te wachten.
Jaren later werden de kinderen (die inmiddels 18 jaar en ouder waren) opnieuw onderzocht. Kinderen die destijds konden wachten op het tweede snoepje hadden beduidend betere schoolresultaten, betere relaties, minder gedragsproblemen en minder overgewicht. Dus om te voorspellen of kinderen/mensen succesvol zijn in onze Westerse wereld is het  Marshmallow  experiment meerzeggender dan een IQ toets.
De aanpalende vraag is dan: kun je het vermogen om de Marshmallow te weerstaan verbeteren of trainen? We kunnen daarover leren van de Oude Stoïcijnen.
Maar ook hedendaagse gedragswetenschappers zijn druk bezig om te onderzoeken hoe zelfbeheersing getraind kan worden. Een belangrijk hulpmiddel daarbij is je vorderingen registreren in een dagboek. De oude Grieken hadden dit ook al ontdekt en stimuleerden het om in  'hupomnemata' dagelijks je gedragingen bij te houden. Ter stimulering en als therapie. Wat ging goed vandaag, wat zou beter kunnen. Reflectie heet het nu. Zoals gezegd, vooral de Stoïcijnen waren hier goed in. Epictetus bijvoorbeeld schreef: 'door de dagen te tellen waarop je erin slaagt om een slechte gewoonte te onderdrukken, wordt je  wil sterker en krijg je het gevoel dat je groeit'.
Interessante stof. In  mijn basiscursus Filosofie, die ik in april ga geven voor de PKN kerken in Woerden kom ik er zeker op terug, als we de Stoicijnen behandelen.
Het Marshmallow experiment levert ook grappige filmpjes op:


UPDATE 12-11: een collega maakt me er op attent dat het onderzoek verder is gegaan en dat er wel degelijk een verband is aangetoond tussen uitstel van genot en  intelligentie. Wie een groter geheel kan overzien en de aandacht af kan leiden van verleidingen, zal meer bereiken in het leven. Maar de stelling blijft staan dat dit  blijkbaar al op jonge leeftijd is bepaald.

Cruise

In mijn omgeving, vrouw, familie, vrienden, bestaan nog wat vooroordelen ten aanzien van het maken van een cruise; 'dat is iets voor oude mensen' vindt Willy. In stappen probeer ik hen van dit gekke idee af te helpen... Mijn vervolgstap is dat ik zoon Jan Willem  overgehaald heb met mij mee te gaan naar Dubai en de Arabische Emiraten. Voorheen 'zandbakken' en nu  door de olie enorm ontwikkelde en luxe landen. Na de cruise blijven we nog 2 dagen in Dubai om ook het achterland nog te kunnen bezoeken. We gaan het  meemaken in februari, 's zomers is het hier te heet.  Ik kijk er nu al naar uit!

Selfie

In dit digitale tijdperk valt het niet mee om Alles of in ieder geval Veel bij te houden. Zo maakte ik deze week voor het eerst een Selfie. Even zoeken naar de definitie op Wikipedia levert op:  'Een selfie is een zelfportret, doorgaans gemaakt met een digitale camera of een smartphone, waarbij de foto genomen is door de persoon die erop afgebeeld staat'. Kleinzoon Benjamin snapt het al wel, maar ja die kan ook al, sinds dit weekend,  Piano spelen op de Ipad van Tante Willemijn.....

Gedenken

Het is deze maand  al weer een jaar geleden dat we zo plotseling afscheid moesten nemen van (schoon)zus Els Hoeksel.
In kerkelijk centrum het Baken hier in Woerden, waar ze de laatste bewuste uren van haar leven doorbracht tijdens een vakantie reünie, was gisterenavond een gedenkmoment voor overledenen georganiseerd. We hebben daar stil gestaan bij het Leven, de Dood en de Verbinding tussen die twee.

Ik vind het mooi dat er, ook in Protestantse Godshuizen, rond Allerzielen en Allerheiligen, 1 en 2 november, dit soort activiteiten georganiseerd worden. Het is mijn oecumenische wens dat we deze  rituelen als Katholieken en Protestanten gezamenlijk kunnen aanbieden. Want Rituelen zijn - ook in ons postkerkelijk tijdsperk -  belangrijk voor het ervaren van zingeving en troost en het beleven van lotsverbondenheid. En de kerk heeft eeuwenoude ervaring op dit terrein. Ik zie ook dat bijvoorbeeld begraafplaatsen daar initiatieven toe nemen. En natuurlijk de media, met deze week mooie uitzendingen van de KRO en de indrukwekkende herdenking van Prins Friso.

Memento Mori.

Erik Of Het Klein Insectenboek

Vanmorgen kreeg ik in de Woerdense bibliotheek gratis het boek 'Erik of het Klein Insectenboek' aangeboden. Dit boek van Godfried Bomans uit 1941 (!) wordt dit jaar verspreid in het kader van de jaarlijkse boekpromotie actie Nederland leest.  "Kent u het boek?" vroeg de vriendelijke mevrouw van de bieb. Ik kon daar positief op antwoorden, omdat dit boek al op de Kalsbeek - MULO in Woerden werd voorgelezen door de leraar Nederlands, meneer  In 't Veld. Meneer In 't Veld mag ik tegenwoordig Hans noemen en kom ik nog vaak tegen rond kerkelijke activiteiten. Het enthousiasme voor het lezen van goede boeken, bracht hij op deze manier op ons over. Toen heette het 'Voorlezen', nu heet het 'Interactief Modelen'. Ik weet alles nog van Erik en zijn dromerij bij het schilderij Wollewei en zijn ontmoeting met allerlei insecten. Het is een cultuur sprookje legde In 't Veld ons uit.
Deze school was overigens verder geen pretje voor mij, door het strenge regime dat er heerste en de wonderlijke didactiek van stampen en eindeloos herhalen. Voor zelf nadenken was geen ruimte. En omdat ik op de lagere school een klas had overgeslagen was ik nog veel te jong voor deze vorm van voortgezet onderwijs.  Maar goed, de aanpak van meneer In 't Veld heeft me wel tot interesse gebracht  voor boeken. Ondanks het systeem van die oude MULO-school. Ik hoor vaak dit soort herinneringen aan docenten die indruk maakten. Door hun authenticiteit en hun passie. Het onderstreept  de visie dat de docent, juf of  meester er toe doet. Dat zijn of haar invloed groter is dan het systeem, de toets, het mooie papieren plan, de didactiek of de methode. Ik heb als 'meester' in mijn basisschooltijd vrijwel nooit het geschiedenisboek gebruikt, maar volgens mij wel goede geschiedenisles gegeven.
Gisterenavond had de VPRO een boeiende uitzending over het zo succesvolle Finse onderwijssysteem. Daarin zijn de toetsen en eindeloze verantwoordingen grotendeels  afgeschaft en ligt de focus op de leraar (m/v), die goed opgeleid, gefaciliteerd en beloond  wordt. En hij krijgt het Vertrouwen van de samenleving en de politiek dat hij zijn vak goed uitoefent. Want dat blijf ik roepen tot mijn pensionering: Vakkundigheid en Vertrouwen, daar gaat het om, om het onderwijs tot een leuk vak te houden of weer te maken. Dit weekend 's lezen of Bomans er ook nog iets over zegt in zijn Insectenboek.

Benedictus en Hellenisme

Donderdag is voor mij vaak een intensieve vergaderdag. Daarna mocht ik gisterenavond een collega toespreken van Auris Dienstverlening in Houten die met pensioen ging. Het is een collega met belangstelling voor het kloosterleven, vandaar dat ze mijn bijdrage hadden gevraagd. Ik heb de Pensionado gewezen op een van de hoofdzonden in het klooster: de Acedia, de verveling, lanterfanten,  met alle gevolgen van dien. Ook heb ik hem gewezen op de vele vacatures in het klooster..... van Acedia hoeft echt geen sprake te zijn. Zoon Jan Willem had mooie kloosterfoto's gefotoshopt. Positieve reacties, leuk om  te doen.
Daarna snel naar Woerden gereden voor een lezing van professor Pieter vd Horst over de Hellenistische invloed op het Jodendom en de Vroeg Christelijke kerk in de eerste en tweede eeuw van onze jaartelling. Ook erg interessant. Na de pauze mocht ik de gedachtewisseling leiden, waarin het over diep theologische thema's ging, zoals de voor kerkelijke buitenstaanders onbegrijpelijke Triniteitsleer en het ontstaan van de opvattingen over de Hel. Een gevolg van de Griekse invloed op de vroege kerkvaders volgens v.d. Horst. Ik heb daar al eerder een blog over geschreven. Het was al met al een zeer afwisselende dag......

De Vlaamse schilder Hugo van der Goes, een van de belangrijke Vlaamse Primitieven,  heeft de triniteitsleer prachtig uitgebeeld (1480). Kort samengevat houdt dit dogma in dat God bestaat uit God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest (vaak afgebeeld als duif) en dat deze drie Personen (personae) weliswaar zijn te onderscheiden maar niet zijn te scheiden, oftewel God is Eén.

Over dit thema is eeuwenlang gebakkeleid en er zijn vele concilies over gehouden. Een van de aanwezigen gisteren noemde het een hulpmiddel voor gelovigen om het geloof te kunnen verwoorden. Zo bezien heeft zo'n theologisch en kerkelijk leerstuk wel z'n waarde (gehad).  Ik kan er niet veel mee, het heeft wel fraaie schilderijen en muziekstukken opgeleverd.

Als en Van

In Duitsland hebben we diep gefilosofeerd over het Zwarte Piet Vraagstuk. Is Zwarte Piet racistisch? Moeten we het feest schrappen? Ik ben niet zo snel van slag als het om de Zwarte Medemens gaat. Ik ben van de generatie die op de Lagere School in Driebruggen "Oki en Doki en de Nikkers" las. Een populair kinderboek uit 1957. En op zaterdag verdiepte ik me bij Tante Ger in de avonturen van 'Sjors en Sjimmie'. Nou als de VN daar toen een onderzoek naar gedaan had dan was Nederland er slecht vanaf gekomen. Ik weet nog dat de eerste negerin in Driebruggen door het dorp liep. We liepen er nog net niet als kinderen achteraan. Het was de vriendin van een meneer die we Mop noemden, dat leverde dus veel grapjes op. Maar om dat nu racisme te noemen?

Maar goed, nu nog het Zwarte Piet probleem oplossen. Ik denk dat we, net als in het geloof, terug moeten naar de Bron. In de boekwinkel van Abtei Konigsmunster in het Duitse Meschede vond ik deze week een mooie beschrijving van het leven van de heilige Nicolaas. Een mystiek verhaal vol wonderen over arme  kindjes die Nicolaas hielp, over meisjes die geen vriend konden krijgen en Sint zorgde voor de bruidsschat. En hij redde zeelieden die in nood verkeerden. Maar geen Zwarte Piet in het boek. Het is volgens mij misgegaan toen we in Nederland de Knecht van Sint zijn gaan bezingen met de tekst : zo zwart ALS roet, terwijl het natuurlijk moet zijn: zo zwart VAN roet. Dus de oplossing is: deze tekst even veranderen. En de kinderen uitleggen hoe Piet zo Zwart is geworden met zijn geklim door  de schoorsteen. Klaar met deze hype. Op naar de volgende.

Sauerland

Deze herfstvakantie brachten we met Kees en Martine door in het Duitse Sauerland. Mede door het prachtige weer een mooie week,  met lange fietstochten langs de Ruhr en een Saunadag in het geneeskrachtige  Zoute  Water van Olsberg. We kunnen de wintertijd tegemoet treden  dit weekend...

 

 

 

 

 

 

Uittenbroek-Kastanje

Midden in Oudewater is enige tijd geleden een klein stadsparkje geopend. Het heet 'de pastorietuin' en er staan een paar  fraaie bomen, onder andere een kastanjeboom  uit de tuin van familie Uittenbroek. Een collega van mijn zus, meneer van Veen uit Oudewater,  kwam zo'n 40 jaar geleden regelmatig op de koffie bij ons thuis in Driebruggen en zag een mooi klein kastanjeboompje staan. 'Neem hem maar mee' was het aanbod van mijn vader, 'hij wordt hier toch te groot'. Zo gezegd zo gedaan en zo kwam Ons Boompje in de tuin van Familie van Veen naast de Heksenwaag. En sinds de tuin verkocht is aan de gemeente staat onze boom nu dus  in het stadsplantsoen. Het is vast een zeer sterk ras, want mijn moeder had de gewoonte de bomen wel eens af te boenen met chloorwater om het groen eraf te krijgen. Ze overleefden dat altijd wonderbaarlijk en hadden het jaar daarop weer volop blad en prima kastanjes of peren. Oudewater kan er vast nog erg lang van genieten! Onder de boom staat een beeld van Sint-Michaël de Schutspatroon van de stad. Wij bezochten de al mooi verkleurende boom vandaag tijdens een herfstfietstocht.

Benjamin en de Muis

Een paar uur op kleinzoon Benjamin gepast.....ons Feestje......

 

 

Freud

Gisteravond bezocht ik een lezing van mijn nichtje Mirjam van Esschoten. Deze dochter van mijn zus heeft, zoals meerdere personen in de familie, belangstelling voor filosofie, psychologie  en theologie. We hebben dat allemaal vanuit de Genen van Opa Jan Uittenbroek, die van zijn meester op de lagere School in Lange Ruige Weide al het advies kreeg 'door te leren' en later theologie te gaan studeren. Hij wilde zelfs wel een beurs voor Jan regelen bij de VU. Door de armoede van de tijd rond 1900 is dat er nooit van gekomen, maar zijn Wijsheid op  theologisch gebied, ook zonder studie, was in het dorp alom bekend. Bij Godsdienstige vraagstukken werd in de net afgescheiden Gereformeerde kerk van Waarder vaak geluisterd naar Jan Uittenbroek, die dan verstandige dingen wist te zeggen. Ik vertelde op school trots dat mijn opa alle verzen van psalm 112 uit zijn hoofd kon opzeggen. En de bijbelgetrouwe kinderen van mijn generatie wisten natuurlijk allemaal dat dat de langste Psalm is.
Vanavond ging Mirjams lezing in de Goudse bibliotheek over het ontstaan en het nut van de Godsdienstpsychologie. Omdat ik regelmatig lezingen geef, is het mooi en leerzaam te zien hoe iemand anders dat aanpakt. Mirjam wist slimme didactische  trucjes toe  te passen, op tijd een plaatje te  laten zien en een  filmpje te  starten. Haar  PowerPoint had  duidelijke schema's en precies de goede termen. En dan ook nog respectvol omgaan met een aanwezige die zichzelf graag hoort...en de altijd aanwezige LVS'er, de Lastige VragenSteller. Leuk om te zien.

En nu weet ik alles weer van de hoofdpersonen van de lezing: de psycho analytici Freud en Jung met hun Id en Ego en Super Ego en het Collectieve Onderbewustzijn met de Archetypen. En hun visie op het ontstaan van Religie. Ik had het allemaal wel eens geleerd, maar het was toch ver weggezakt. Het boek dat ze aanraadde van Joke Saane, 'Religie is zo gek nog niet', ga ik zeker lezen. En ik zag opeens vanavond dat Freud uiterlijk een beetje lijkt op mijn andere opa: Opa van Zwieten. Maar die had niks met Godsdienstwetenschap. Hij kon wel heel goed Metselen. Zijn Genen zorgen  in de familie dan ook voor een gezonde balans in de Erfelijke Belasting.

Aan de Kant

Het was weer een boeiende week in de politiek van dit kleine Landje aan de Zee. Ik kijk er met gemengde gevoelens naar, want het zit me niet lekker, als CDA lid, dat bij de 5 partijen die tot een begrotingsakkoord zijn gekomen het CDA ontbreekt. Met de SP, de PVV en Groen Links aan de zijkant  kijken hoe  andere partijen op veel terreinen winstpunten binnen halen.....dat past niet bij de CDA traditie als ras- bestuurders. Dacht ik altijd.
Nu dus niet. En ik constateer 1. dat Arie Slob voor mij de grote overwinnaar is van deze politieke  week, 2 dat  D66 via Pechtold  een grote financiële injectie voor het onderwijs voor elkaar heeft gekregen en 3. Kees v.d. Staaij kan zich de Koning van het Gezin noemen met de door de invloed van de SGP teruggenomen maatregelen. Daar ga ik, op mijn manier, het CDA bestuur op bevragen! En ondertussen goed volgen hoe 'Paars met de Bijbel' ons land uit de crisis gaat halen.

bron:  Trouw

Simon

Vandaag moest ik voor het werk naar Zwolle. Dan neem ik, in de Week van de Duurzaamheid, heel milieubewust de Trein. Dat is een mooie manier van reizen, zeker nu de NS in vrijwel elke trein een prima Internetverbinding heeft aangelegd. Vorig jaar viel dat nog wel eens uit, zo halverwege de Veluwe,  maar nu werkt dat probleemloos. Ik kan gewoon m'n werk doen bij een snelheid van 160 kilometer per uur.
Maar zo'n beetje rondkijken is ook leuk. Ik zou na een treinreis Carmiggelt-achtige verhaaltjes kunnen schrijven, over die jongen naast me met zo'n stinkhond, die dames achter me die hun huwelijk nog eens  gezellig doorpraten, het slapende meisje, dat op m'n nichtje lijkt en die bellende man die een zakelijk conflict probeert op te lossen, terwijl we dat allemaal kunnen horen. Het NS personeel heeft denk ik een nascholing gevolgd met als thema 'humor naar de klant', ook dat verhoogt de gezelligheid van de treinreis. En ik ervaar  vrijwel nooit dat "die treinen altijd te laat zijn".
Zo mooi observeren als Simon Carmiggelt, nee dat lukt me niet meer in deze hectische tijd.
Ik heb veel van zijn Kronkels gelezen en tijdens de studietijd er dikwijls over gediscussieerd of dit literatuur of lectuur is. Deze week is het 100 jaar geleden dat hij geboren werd. Ik ga het net uitgekomen boek met zijn mooiste Kronkels zeker aanschaffen. Slow Reading.
Als bezitter van een Daluren abonnement probeert de NS mij al jaren van het papieren kaartje af te krijgen. Vorig jaar kreeg ik weer zo'n dreigbrief dat ik nu op de OV manier moest gaan reizen met zo'n piepapparaat. Ik ben zeker niet tegen vernieuwing, maar ik probeer het toch zo lang mogelijk vol te houden om gewoon met een kaartje in de trein te stappen. Om dat Romantische Carmiggelt gevoel van treinreizen nog meer te versterken....



en o ja : de Tune, die iedereen van mijn generatie kent, is van Duke Ellington

Badkamer

We hebben nog 1 verbouwing in ons huis gepland. Dan kan het allemaal weer 20 jaar mee.....

De badkamer gaat in de vernieuwing. We kochten dit huis met een mooie badkamer en, naar we dachten, een heerlijk ligbad. Ik heb er in die 10 jaar Nooit ingezeten, gewoon omdat ik er het type niet voor ben. En Willy ook niet. Dus weg ermee. En dat gaat  ruimte geven voor een grote inloopdouche. Begin 2014 wordt alles geplaatst.

Klik hier om onze nieuwe badkamerontwerp te zien

Remonstranten

Gisteren bezocht ik de 'Preek van de Leek' in Gouda. Het was de eerste van een nieuwe serie bijeenkomsten waarin Gouwenaars, leken, vanuit een persoonlijke bevlogenheid vorm mogen geven aan een dienst in een kerk. Dit keer mocht (Klezmer)muzikant en tekstschrijver Jaap Mulder een inspirerend verhaal houden in de Sint Joost Kapel. Hij vertelde zijn levensverhaal, speelde Chassidische muziek en vertolkte mooie teksten  van Vysotsky, Robert Long, Leonard Cohen. En uit de Bijbel en Koran. Hij citeerde vaak  de 'dwarsliggers' uit de filosofie en theologie en eindigde met een uitspraak van de Franse schrijver/nobelprijswinnaar Andre Gide: 'croyez ceux qui cherchent la verite, doutez de ceux qui la trouvent'.
De Sint Joost Kapel is de thuisbasis van de Doopsgezinden,  Remonstranten en Vrijzinnig Protestanten van Gouda en omgeving. Ik voel me wel thuis bij de Remonstranten. Het zijn in lijn de volgelingen van onze grote denker Erasmus en van de latere theoloog Arminius.

Arminius, geboren in ons buurstadje Oudewater,  was woordvoerder van de 'Rekkelijken' die rond 1600 een theologische strijd voerden met de 'Preciezen' onder aanvoering van Gomarus. Er was een jarenlange kerkvergadering voor nodig, de Synode van Dordrecht, om tot een  uitspraak te komen. De leer van Gomarus heeft gewonnen. Het had te maken met moeilijke filosofisch-theologische thema's als  de 'vrije wil' de 'erfzonde' en de leer van de 'predestinatie'. Sindsdien werden de volgers van Arminius, de Remonstranten, vervolgd. De dominees werden ontslagen en velen gingen in ballingschap naar Antwerpen of Duitsland. Later werden ze weer toegelaten in de Republiek en gedoogd in schuilkerken, bijvoorbeeld de Rode Hoed in Amsterdam.
Nu zijn het kleine groeperingen vooral in de provincies Noord- en Zuid-Holland. Remonstranten zijn wars van dogma's,  maar hebben wel een mooie eigentijdse geloofsbelijdenis opgesteld:

lees hier de Geloofsbelijdenis van de Remonstranten

Viswonder

Veel plaatsen hebben hun eigen Wonder. Vaak is het iets met een put waar geneeskrachtig water uitkwam, of een Maria verschijning of een beeld met tranen. Ook Woerden heeft z'n Wonder: een Viswonder. Ik las er weer eens over in het Hervormde kerkblad deze week. Tijdens de 80 jarige Oorlog werd Woerden belegerd door de Spanjaarden en die hadden een effectieve methode om die Hollandse steden binnen te komen: belegeren en uithongeren. Woerden was in 1575 aan de beurt om zo ingenomen te worden. Maar de stad had zich voorbereid en er was veel eten opgeslagen. Na een jaar van beleg waren de voedselvoorraden echter op en werd de toestand nijpend in de stad. De Spanjaarden deden opnieuw een oproep tot overgave en onderwerping aan de Koning en "terugkeer in de moederschoot van de kerk" (Woerden was Luthers). Maar de inwoners van Woerden wisten wat overgave zou betekenen: kort daarvoor was Oudewater door de Spanjaarden ingenomen en daar was op een afschuwelijke manier geplunderd en uitgemoord.
Toen gebeurde het Wonder. Via de Oude Rijn, die toen door de stad liep, - nu de Rijnstraat -, zwommen talloze grote vissen de stad binnen. De inwoners konden de vissen zo opscheppen, zoals het volk Israël in de woestijn de kwakkels kon oprapen
Er was weer  voldoende voedsel voor de uitgehongerde Woerdenaren en  het Spaanse leger is vertrokken. Het Wonder van Woerden.

In de Petruskerk is er een mooi gebrandschilderd raam aan gewijd.
Het behoorde tot een van mijn Topverhalen toen ik les gaf in klas 4 nu groep 6.  Evenals het verhaal van 'de Watergeuzen  in Den Briel' en  'de Hooiplukkers van Lochem'. Wie kent ze nog?

Klompenpad

Vorige week is in de gemeente Woerden een nieuw Klompenpad geopend, het 49 ste.
Klompenpaden zijn wandelingen door agrarisch cultuurlandschap, dwars door het Boerenland dus. Dit prachtige pad start in Kamerik en loopt onder meer langs de Grecht, die wij de Greft noemen. Wil je het typische polderlandschap van het Groene Hart echt ervaren, dan moet je deze route lopen. En elk jaargetijde is hier mooi! Let op: in het broedseizoen van de weidevogels is het een poosje gesloten. Zie ook: www.klompenpaden.nl
Op de kaart kun je ook mooi zien hoe ingenieus dat landschap hier gemaakt is in de Middeleeuwen, deze veen - ontginningsvorm wordt hier 'cope' genoemd, uniek in de wereld. En in de elfde eeuw al door monniken bedacht!

Mijn eigen 'klompenpad 'start bij het dorpshuis in Driebruggen en loopt via de Kippenkaai en een stuk van de Wierickeroute, langs Sluipwijk over de Prinsendijk met een ommetje naar het café in Goejanverwelle.... ook erg mooi..

  Klik hier voor een zelf gemaakt kaartje

11 weken

11 weken is kleinkind Benjamin nu al weer!
Het begint al echt een jochie te worden.....
Waar vroeger die babykleertjes bol stonden van zoete kleuren, vlindertjes en een muis hebben we nu stoere babyshirts met Loesje-achtige teksten. De sterkste vind ik wel : 'niet storen ik kijk voetballen met mijn vader'

Akoestival

Morgen, zondagmiddag 15-9 in Woerden:  het leukste gratis muziekfestival van het Groene Hart. Door het akoestische karakter van de bands het Akoestival genoemd. Voor de 10e keer al weer. Het regent wel vaak.....maar dat geeft ook wel  een leuke  startende herfstsfeer. Er zijn 11 optredens, rock, reggea, jazzy, ska, blues, popcovers, Nederlandstalig.....
Ook kun je in het zelfde park de Kunstmarkt bezoeken en de Koeienmarkt Poffertjeskraam staat er ook al.
Dus na de Startzondag in onze kerk spoed  ik mij morgen naar het Westdampark, 13-19 uur!
UPDATE 15-9: Gezellige drukte en nog redelijk mooi weer ook....